Elektronen rond kern

Dr-Z

Volgens de huidige theory, zit een electron in een banen met energie niveaus. Ik neem aan dat een electron een punt deeltje is en hij beweegt om een kern. Hij kan alleen in een bepaalde baan bewegen omdat een aantal gehele golflegtes erin moet passen.

Nu is mijn vraag. Is dat echt zo?

stel een electron bevindt zich op plaats A in een baan op tijstip t1, en op t2 is hij op plaats B (B licht tegenover A. dus de electron bevindt zich niet meer op A) en dan op t3 weer op A. waarom is niet alle banen mogelijk? Hij dempt toch niet uit, want hij is een punt deeltje, niet een (lange)golf die de baan vormt.

Rude

Het elektron zal in een zo laag mogelijke toestand willen zitten. Hoe hoger hij in een andere schil komt (in jouw voorbeeld dus B, C D en verder) hoe meer energie hij hiervoor nodig zal hebben.

Zodoende zal 'ie niet zomaar in alle schillen zitten.

De totaalhoeveelheid energie zal gelijk moeten blijven. Bij 300K zullen er dus best zo hier en daar spontaan elektronen overspringen, op voorwaarde dat een ander elektron de andere kant opspringt, zodat de totale energie gelijk blijft.

klazon

Dit is geen antwoord op de vraag.

Raspoetin

Hoho, volgens de huidige tehorie bewegen electronen zich helemaal niet in banen rond de kern, maar in gebieden. Het is dus niet zo dat electronen cirkelvormige banen om een atoomkern beschrijven maar dat er sprake is van een gebied waarin je de meeste kans hebt om te aan te treffen. Sommige daarvan zijn S-vormig (1S) en andere zijn haltervormig (1P).

Linkjes met orbitalen:

http://www.orbitals.com/orb/

http://library.thinkquest.org/3659/structu...res/shapes.html

Let wel: Deze orbitalen laten zien waar je de meeste kans hebt om de electronen tegen te komen. Het is mogelijk dat het electron 5 mijoen kilometer verderop is, maar die kans is uitermate klein (bijna verwaarloosbaar, maar niet nul!!)

Anonymous

ER zijn een aantal sectie regels. het magnetische kwantum nummer en het orbital kwantum nummer mag niet zo maar alles zijn. eentje kan alleen met 1 of -1 veranderen en andere ook nog zonder verandering. deze regels geven de verschillende energieniveau's.

Dr-Z

maar ik heb geleerd dat bepaalde "banen (gebieden mischien?)" alleen mogelijk, omdat daar precies een aantal golflengtes in past. Daan zijn er sprake van banen (hoef niet cirkel vormig ta zijn)

Bart

maar ik heb geleerd dat bepaalde "banen (gebieden mischien?)" alleen mogelijk, omdat daar precies een aantal golflengtes in past. Daan zijn er sprake van banen (hoef niet cirkel vormig ta zijn)

Niet banen of gebieden, maar een gediscretiseerd aantal energie niveau's zijn moglijk.

Anonymous

waarom zijn er alleen een bepaalde energy niveau mogelijk?

StrangeQuark

waarom zijn er alleen een bepaalde energy niveau mogelijk?

Volgens de kwantummechanica zijn alle deeltjes zowel een golf als een deeltje. Dit klinkt heel erg vreemd. Je weet misschien met licht dat dat zowel beschreven kan worden als een golf verschijnsel maar ook als een deeltjes verschijnsel. Op het ene moment gedraagt het licht zich als een golf (als het door een medium heen gaat) en op het andere moment als een deeltje (als het bijvoorbeeld interactie heeft met een lichtsensor). Dit geld gek genoeg ook voor deeltjes. (Hier kan je veel duidelijkheid vinden over de dualiteit: http://en.wikipedia.org/wiki/Wave-particle_duality)

Waarom wij als mensen dat normaal niet zien is omdat de deeltjes om ons heen, waar wij bijvoorbeeld van gemaakt zijn, vele malen te zwaar zijn om de golfverschijnselen waar te kunnen nemen. Want hoe zwaarder het deeltje deste minder de golfverschijnselen. Zou dit anders zijn, dan zou de ene ment met de andere mens bijvoorbeeld kunnen interfereren, en zou je mensen altijd aan de randen vaag zien.

Enfin, een electron (waar het hier om gaat) is een erg licht deeltje, en heeft daarom niet verwaarloosbare golfverschijnselen. Je kan dus ook een interferentiepatroon met electronen maken. (Het interferentiepatroon waar ik het over heb: http://en.wikipedia.org/wiki/Double-slit_experiment)

Electronen hebben dus duidelijke golfverschijnselen en kunnen dus interfereren met elkaar. Als je nou een electron om een atoom hebt zweven kan je er gemakshalve van uitgaan dat het een cirkel beschrijft (niet helemaal, maar dat is nu even makkelijekr om voor je te zien). Je hebt bijvoorbeeld een sinusvormige cirkel. Er zijn laten we zeggen zes periodes sinus achter elkaar geplakt en op dat moment begint het weer van voren af aan. Stel je nou voor dat je niet een geheel aantal periodes zou hebben voordat je weer als electron opnieuw aan je rondje om de atoomkern begint. Dan volg je niet exact het pad wat je het vorige rondje hebt gelopen. Big deal zou je zeggen, maar vergeet interferentie niet. Op het moment dat het electron niet netjes in haar baan aansluit dan zal het op een destructieve manier met zichzelf gaan interfereren en energie gaan verliezen. Als dat zou gebeuren, dan zal het electron steeds minder energetisch worden en uiteindelijk in de kern flikkeren, met alle gevolgen van dien.

Hierdoor kwam men op het idee dat de energie banen 'gekwantiseerd' zouden moeten zijn. Met andere worden, de eerst volgende mogelijke energie baan zou de energie baan zijn waar het electron weer een hele nieuwe periode van zijn sinus toevoegt aan de cirkel.

Het is een wat theoretisch verhaal, ik hoop dat het duidelijk is.

Dr-Z

Als je het electron als een deeltje beschouwt, dan is er geen sprake van interferentie. Immers interferentie komt alleen voor in de interactie van golven en niet bij deeltjes.

stel je een cirkel voor en beschouw het electron als een punt deeltje, Hij dempt dan niet uit bij een willigkeurig baan. Als hij terugkeert waar hij begonnen was, is er geen sprake van demping, er is alleen maar een punt deeltje die beweegt.

Mijn conclusie luidt dan: een electron kan niet als een punt deeltje worden beschouwd.

TD

Het is misschien veiliger te concluderen dat je een elektron (en bij uitbreiding, bvb een foton - daar is het makkelijker te "zien" - of eender welk ander deeltje) niet louter als (punt)deeltje kan beschouwen. Er is dus sprake van dat duaal karakter, sommige fenomenen vereisen dat het een golfkarakter heeft terwijl andere experimenten aantonen dat er een deeltjeskarakter is.

Dr-Z

uit welk experiment geeft een gedrag van een deeltje als resultaat?

Antoon

Een electron heeft altijd een bepaald impuls. hiermee is het makkelijker voor te stellen als een deeltje, en zo als TD al zei; Het is een Deeltjes-golg duaal karakter. dus hij heeft ze beide.

het impuls van zo'n ellectron hangt ook af van de golfbeweging die hij maakt. want broglie zegt:

labda = h / impuls.

zo kunt je de golflengte van een electronafleiden. naar de hand van zijn impuls.

verder had ik al verteld welke regels gelden bij "sectie sprongen"

het komt neer op het volgende:

de verandering van het "orbital angularmoment kwantum mumber" (de nederlandse vertaling ken ik niet) veranderd bij een sectie sprong altijd met 1.

het magnetische kwantummummer veranderd niet of met 1eenheid .

http://hyperphysics.phy-astr.gsu.edu/hbase.../hydazi.html#c2(onderaan)

je vraagt je af uit welke experimenten een deeltjes karaker blijkt?

het ionseerende vermogen van beta straling (electron met hoge snelheid) word verkaard dat een electron een ander electron weg butst. hierbij word een deeltjes karakteraangenomen

StrangeQuark

uit welk experiment geeft een gedrag van een deeltje als resultaat?

Kijk maar eens naar het dubbele spleet experiment gedaan met electronen, met fotonen kan dat ook trouwens. De latere foton dubbele spleet experimenten zijn foton voor foton uitgevoerd. Waar je dus bijvoorbeeld per seconde een foton afschiet. Je ziet dan heel duidelijk discrete puntjes op de fotogevoelige plaat terecht komen. Uiteindelijk na een aantal uur hebben al die duizenden discrete puntjes het bekende interferentie patroon gevormd. Het grappige is hier dus dat er geen ander foton in de buurt was om het vorige foton te interfereren en toch is er een interferentie patroon aanwezig. Dit geeft mooi aan dat je, zoals ik en TD al zeiden, dit soort deeltjes alleen via een duaal karakter kan beschrijven. Bij het doorgang vinden door een medium als golf, bij het tegen een foto gevoelige plaat aan vliegen als deeltje.

De beschrijvingen van dat soort deeltjes gaan dmv golf of deeltjes vergelijkingen. Het is niet zo dat het op microscopisch niveau er echt zo uit ziet (misschien ook wel, je weet het niet). Natuurkunde is niets anders dan een model dat zo goed mogelijk de wereld probeert te beschrijven. Dat moet in dit geval met twee verschillende wiskundige theorieen.

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Elektronen rond kern

Elektronen rond kern

Re: Elektronen rond kern

Re: Elektronen rond kern

Re: Elektronen rond kern

Re: Elektronen rond kern

Re: Elektronen rond kern

Re: Elektronen rond kern

Re: Elektronen rond kern

Re: Elektronen rond kern

Re: Elektronen rond kern

Re: Elektronen rond kern

Re: Elektronen rond kern

Re: Elektronen rond kern

Re: Elektronen rond kern