Wetenschapsforum

In de kern van onze ervaringen, verwerken we die door middel van peptiden die naar de receptoren gaan en ons een bepaald gevoel geven van voldoening.

Persoonlijk heb ik een traumitsch leven gehad, hierin is genoeg gebeurd om bepaalde afwijkende gedraginen te gaan vertonen. Er zijn dingen mij aan gedaan die mij een bepaald gevoel gaven, die mij dus later achtervolgde in de acties die ik uit droeg. Acties die ik deed, om dat gevoel te krijgen.

Zal het zo nee typen zonder te veel op de inhoud in te gaan.

Ben opgeroeid met geweld

Ben altijd geplaagd

Ben alijd naar beneden getrapt

Mijn dromen zijn kapot gemaakt door een dictoriaal opvoedings systeem.

Sexueel krom gevormd door nare ervaringen.

enz enz.

Die dingen gaven mij dus een bepaald gevoel. Mijn receptoren raakten dus verslaafd aan die peptiden. In mijn begrip is er maar plaats voor zoveel peptiden in een receptor. Dus de overvloed van rare gevoelens lieten geen ruimte voor herstel/balanseer peptiden. Over tijd moet dit dus een chronish iets zijn geworden. Wat ook blijkt als men de tijd neemt om mij te leren kennen.

Ik heb mij dus in 3en gedeeld op een punt dat ik zag dat ik werd wat mij is aangedaan. Ik heb geleerd het verschil tussen hersen en hart gedachte, en mijzelf te observeren van buiten af.

Eigenlijk om een heel lang verhaal kort te maken.

Ik heb mij zelf nieuwe onbekede chronische dingen opgelegd om het oude programme te overschrijven. Chronisch hoeft niet persee slecht te zijn, ik ben nu gek van de auto sport(karten en F1)

Wat ik dus geleerd heb is dat ieder woord wat je denkt een gevoel met zich mee brengt, en een emotionele focus.

Voorbeeld(echt gebeurd) Ik stond in de ochtend op met een donker gevoel en weinig tijd om dat programme te herschrijven. Moest gaan werken. Ik sprong in de auto en begon meteen mij te ergeren aan de camera's langs de weg. Hier kwamen de woorden en emoties die matchten bij mij gevoel. Mij focus wat meteen op slechte dingen. Die focus gaf mij een uitstaling die mensen dus al anders laat reageren dan als men vrolijk binnen komt.

Dus conlusie is dat mij emotionele staat uiteindelijk in de realitei de dingen op mij aftrekt die in lijn staan met mij staat van zijn.

Nu dezelfde situatie. Ik sta op met goede zin, stap in de auto en kijk meteen naar de zon de bomen en de vogels. Ik laat mensen vriendelijk voor met hun auto.

Dit betekend dat je emotionele interne focus direct invloed heeft op de realiteit om je heen.

Die persoon die ik voor gelaten heb en gedag gezwaaid heb, heeft een betere dag dan diegene die ik zogenaamd van de weg heb willen rijden omdat het verkeer te langzaam gaat. (Dingen die opvallen als men slechte zin heeft)

Als mensen nu bewust gaan creeren en dominant kiezen om zich goed te voelen iedere dag. Dan herschrijf je je eigen prorgramma en trek je dus nieuwe dingen op je aan.

Persoonlijk denk ik dat het in het leven er altijd om gaat hoe je je voelt. Goed voelen lijkt me een dominant streven.

Dit programeren gaat verder.

Een vriend van me en ik gingen naar de supermarkt. Daar was een subwoofer te koop. Hij wilde hem en ik wilde dat voor hem ook. Het koste natuurlijk een duit, en we gingen voor overleg in de auto discussieeren. De ene opmerking na de andere maakten ons alleen maar meer entoushiast. Ik was zelfs als een blije bass geluiden aan het maken in de auto. We hebben die woofer niet gehaald, want in de auto kwam door die enthousiasme een idee naar boven. Diezelfde avond had die vriend van me een subwoofer. Hij had er 1, maar door zijn nieuw systeem kon hij die niet aansluiten. (analoge aansluiting)

Wat ik dus hiermee aangeef is waar je dominante intentie naar uit gaat word je realiteit.

Laatst vertelde mijn moeder me, dat we vroeger met de fam gingen fietsen. Ik had er geen zin in.

Ik bleef roepen ik wil dat mijn band kapot gaat, ik wil ik wil ik wil ik wil het nu.

Ja hoor daar liep mijn band leeg. Mijn emotionele dominante intentie was werkelijkheid geworden.

Dus je trekt op je af wat je uitstraalt.

2jaar geleden weegde ik 30kilo meer. Mijn gevoel had er genoeg van, bang daar viel me gewicht.

Als men enkel reageert op hartgedachte bereikt men die puurheid die nodig is om dingen werkelijkheid te laten worden.

Helaas dwingt de zogenaamde realiteit je met je hoofd te denken, dit is NIET DE WEG!!