Moraliteit in de banale dingen.

bart.verkeyn

Ik heb een vraag die ik moeilijk kan uitleggen, maar ik zal proberen.

Niet lang geleden had ik een discussie met iemand die beweerde dat je, de sociale en wettelijke regels volgende, je eigenlijk kon doen wat je wil. Nu nam ik daar aanstoot aan omdat ik zelf om morele , diepere reden dan ik vindt het leuk of niet leuk, bepaalde zaken niet doe. Het kijken naar reality tv bvb. Zij vind dat als je het graag ziet dan moet je gewoon kijken, dragen, luisteren,.... Je doet er totaal niemand kwaad mee. Ik vind deze reactie wat ééndimensionaal. Ik daarentegen kan niet overweg met de reden waarom deze nu juist op tv verschijnen.

Het is puur uit winstbejag dat de televisiemakers deze reality soaps laten verschijnen. Een minimum aan materiaalkosten, bijna geen scripts, .... Programma's zoals bvb tienermoeders en dergelijke zijn in mijn ogen puur gemaakt om die mensen belachelijk te maken. Ik wil hier niet focussen op reality tv, maar gewoon op het feit dat sommige mensen hier gewoon niets omgeven en het gewoon puur als entertainement zien. Ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel. Wat is jullie mening hierover ?

benb

bart.verkeyn schreef:Ik heb een vraag die ik moeilijk kan uitleggen, maar ik zal proberen.

Niet lang geleden had ik een discussie met iemand die beweerde dat je, de sociale en wettelijke regels volgende, je eigenlijk kon doen wat je wil. Nu nam ik daar aanstoot aan omdat ik zelf om morele , diepere reden dan ik vindt het leuk of niet leuk, bepaalde zaken niet doe. Het kijken naar reality tv bvb. Zij vind dat als je het graag ziet dan moet je gewoon kijken, dragen, luisteren,.... Je doet er totaal niemand kwaad mee. Ik vind deze reactie wat ééndimensionaal. Ik daarentegen kan niet overweg met de reden waarom deze nu juist op tv verschijnen.

Het is puur uit winstbejag dat de televisiemakers deze reality soaps laten verschijnen. Een minimum aan materiaalkosten, bijna geen scripts, .... Programma's zoals bvb tienermoeders en dergelijke zijn in mijn ogen puur gemaakt om die mensen belachelijk te maken. Ik wil hier niet focussen op reality tv, maar gewoon op het feit dat sommige mensen hier gewoon niets omgeven en het gewoon puur als entertainement zien. Ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel. Wat is jullie mening hierover ?

Maar wat is je vraag ?

bart.verkeyn

Mijn vraag is eigenlijk of dingen laten of nemen uit morele overwegingen nut heeft voor banale dingen?

Met banale dingen bedoel ik de kleine zaken die in het eind geen effect hebben op de samenleving, maar moesten we ze met een heel groot aantal doen wel een groot effect zouden hebben.

BVB Ik ben tegen de popindustrie, maar wat kan ik daar als enkeling aan veranderen. Als iedereen tegen de popindustrie is dan pas heeft het een sociaal effect. Wat is het nut dan nog om er tegen te zijn ? Het druppel op de heette plaat effect.

benb

bart.verkeyn schreef:Mijn vraag is eigenlijk of dingen laten of nemen uit morele overwegingen nut heeft voor banale dingen?

Met banale dingen bedoel ik de kleine zaken die in het eind geen effect hebben op de samenleving, maar moesten we ze met een heel groot aantal doen wel een groot effect zouden hebben.

BVB Ik ben tegen de popindustrie, maar wat kan ik daar als enkeling aan veranderen. Als iedereen tegen de popindustrie is dan pas heeft het een sociaal effect. Wat is het nut dan nog om er tegen te zijn ? Het druppel op de heette plaat effect.

Je vraag heeft betrekking op de moraliteit van een persoon, die maakt de keuze en daarmee een zekere waardering. Het antwoord ligt vooral op de definitie van wat moreel is van die persoon zelf.

Bartjes

bart.verkeyn schreef:Mijn vraag is eigenlijk of dingen laten of nemen uit morele overwegingen nut heeft voor banale dingen?

Met banale dingen bedoel ik de kleine zaken die in het eind geen effect hebben op de samenleving, maar moesten we ze met een heel groot aantal doen wel een groot effect zouden hebben.

BVB Ik ben tegen de popindustrie, maar wat kan ik daar als enkeling aan veranderen. Als iedereen tegen de popindustrie is dan pas heeft het een sociaal effect. Wat is het nut dan nog om er tegen te zijn ? Het druppel op de heette plaat effect.

Als je de zaken vanuit puur individualistisch perspectief bekijkt heeft het óók geen zin om te stemmen (één stem haalt toch niets uit); heeft het geen zin om morele of politieke discussies te voeren (het effect daarvan valt op het grote geheel gezien in het niet); heeft het geen zin om aan maatschappelijke actie en demonstraties mee te doen (één deelnemer meer of minder valt niet op); heeft het geen zin om lid te worden van een politieke partij of vakbond (één lid meer of minder maakt het verschil niet), enz. enz.

Een dergelijk puur individualistisch perspectief is dus funest voor een democratische en leefbare samenleving. Wie enige maatschappelijke betrokkenheid voelt moet deze benadering daarom afwijzen, en in ieder gevel ten dele handelen vanuit een breder maatschappelijk perspectief. Dat wil zeggen handelen als lid van een politieke partij, vakbond, kerk, etc. Zijn de mensen daar niet meer toe in staat, dan valt de samenleving uit elkaar.

De cruciale keuze is die tussen (een puur) individualisme en (enige) sociale betrokkenheid. Puur individualisme eindigt bij consequente doordenking vanzelf in sociale onverschilligheid. Daaraan kan je alleen ontsnappen door je (althans ten dele) bij maatschappelijke bewegingen aan te sluiten en vanuit dat breder perspectief te redeneren en handelen. Maar dat je dat zou moeten doen valt niet te bewijzen.

bart.verkeyn

Bartjes schreef:Als je de zaken vanuit puur individualistisch perspectief bekijkt heeft het óók geen zin om te stemmen (één stem haalt toch niets uit); heeft het geen zin om morele of politieke discussies te voeren (het effect daarvan valt op het grote geheel gezien in het niet); heeft het geen zin om aan maatschappelijke actie en demonstraties mee te doen (één deelnemer meer of minder valt niet op); heeft het geen zin om lid te worden van een politieke partij of vakbond (één lid meer of minder maakt het verschil niet), enz. enz.

Een dergelijk puur individualistisch perspectief is dus funest voor een democratische en leefbare samenleving. Wie enige maatschappelijke betrokkenheid voelt moet deze benadering daarom afwijzen, en in ieder gevel ten dele handelen vanuit een breder maatschappelijk perspectief. Dat wil zeggen handelen als lid van een politieke partij, vakbond, kerk, etc. Zijn de mensen daar niet meer toe in staat, dan valt de samenleving uit elkaar.

De cruciale keuze is die tussen (een puur) individualisme en (enige) sociale betrokkenheid. Puur individualisme eindigt bij consequente doordenking vanzelf in sociale onverschilligheid. Daaraan kan je alleen ontsnappen door je (althans ten dele) bij maatschappelijke bewegingen aan te sluiten en vanuit dat breder perspectief te redeneren en handelen. Maar dat je dat zou moeten doen valt niet te bewijzen.

Ik vraag me dan ook af hoe sterk de één de ander beïnvloed? Vroeger had je minder sociale groeperingen dan nu. Bvb vroeger had je enkel vegetariërs en vleeseters. Nu kan je die vegetariërs nogmaals onderverdelen in veganisten, fruitisten, freegans, enz... . Ik begin te merken dat mensen meer en meer vanuit individualistisch perspectief handelen. Iedereen wil zich onderscheiden van de ander, maar tegelijkertijd bij de rest horen. Het is dan ook moeilijker om je mentaal aan te sluiten bij een sociale groepering want hoe specifieker deze is hoe vlugger je er mee akkoord bent of niet. Ik veronderstel dan ook dat dit voor meer wrijving zorgt bij mensen die hier niet zo over denken. Het één (individualisme) kan dus eigenlijk niet zonder het andere (sociale betrokkenheid), maar ze moeten naar mijn mening toch wel enige vorm van evenwicht vertonen.

Ik vraag me dan ook af hoe groot de rol van de media en de maatschappij is hierin? Kan ik nog vertrouwen op wat ik zelf wil,graag zie, graag hoor of is dit slechts hetgeen de media en de maatschappij( mode, muziek, ...) mij onderbewust wil laten geloven. Is de oplossing dan zich volledig afsluiten van alle externe invloeden?

benb

bart.verkeyn schreef:Ik vraag me dan ook af hoe sterk de één de ander beïnvloed? Vroeger had je minder sociale groeperingen dan nu. Bvb vroeger had je enkel vegetariërs en vleeseters. Nu kan je die vegetariërs nogmaals onderverdelen in veganisten, fruitisten, freegans, enz... . Ik begin te merken dat mensen meer en meer vanuit individualistisch perspectief handelen. Iedereen wil zich onderscheiden van de ander, maar tegelijkertijd bij de rest horen. Het is dan ook moeilijker om je mentaal aan te sluiten bij een sociale groepering want hoe specifieker deze is hoe vlugger je er mee akkoord bent of niet. Ik veronderstel dan ook dat dit voor meer wrijving zorgt bij mensen die hier niet zo over denken. Het één (individualisme) kan dus eigenlijk niet zonder het andere (sociale betrokkenheid), maar ze moeten naar mijn mening toch wel enige vorm van evenwicht vertonen.

Ik vraag me dan ook af hoe groot de rol van de media en de maatschappij is hierin? Kan ik nog vertrouwen op wat ik zelf wil,graag zie, graag hoor of is dit slechts hetgeen de media en de maatschappij( mode, muziek, ...) mij onderbewust wil laten geloven. Is de oplossing dan zich volledig afsluiten van alle externe invloeden?

Dat we thans in een maatschappij leven waar een verschuiving heeft plaats gevonden van collectief gedrag naar individueel gedrag is mij wel duidelijk. Dat houdt ook in dat er meer vernieuwingsprocessen tot stand komen. Ik heb er geen concrete cijfers over maar ik denk dat individuen meer initiatieven zullen nemen om iets nieuws te ontwikkelen dan groepen mensen. En binnen een groep mensen is toch wel sprake dat een individu een vernieuwing opstart en niet een gehele groep tegelijk. Hooguit de bevestiging van het plan.

Zodoende bepaalt het individu de waardebepaling van die nieuwe groep en zullen groepsleden ook diezelfde waardebepaling hebben. Ze sluiten zich aan bij de starter, het individu die bepaalde.

Bartjes

Het gaat om de balans tussen individualisme en gemeenschapszin. Waar het juiste midden ligt is een kwestie van smaak. Naar mijn smaak zijn we te veel in de richting van het individualisme doorgeslagen.

Dat er een objectief juiste moraal zou bestaan die je kunt ontdekken door alle storende factoren uit te schakelen geloof ik niet. Als je de invloed van afkomst, cultuur, media, etc. allemaal uitschakelt hou je geen mens van vlees en bloed meer over.

bart.verkeyn

Bartjes schreef:Het gaat om de balans tussen individualisme en gemeenschapszin. Waar het juiste midden ligt is een kwestie van smaak. Naar mijn smaak zijn we te veel in de richting van het individualisme doorgeslagen.

Dat er een objectief juiste moraal zou bestaan die je kunt ontdekken door alle storende factoren uit te schakelen geloof ik niet. Als je de invloed van afkomst, cultuur, media, etc. allemaal uitschakelt hou je geen mens van vlees en bloed meer over.

Dan kun je hieruit afleiden dat je de ontwikkeling van een persoon eigenlijk gestuurd kan worden door de overheersende zaken. Indien iemand dus de psyche van de mens goed bestudeerd en weet waar onze hersenen gevoelig aan zijn kan hij ons makkelijk om de tuin leiden en ons laten geloven dat we iets willen dat we eigenlijk niet willen?

Bartjes

Dan kun je hieruit afleiden dat je de ontwikkeling van een persoon eigenlijk gestuurd kan worden door de overheersende zaken. Indien iemand dus de psyche van de mens goed bestudeerd en weet waar onze hersenen gevoelig aan zijn kan hij ons makkelijk om de tuin leiden en ons laten geloven dat we iets willen dat we eigenlijk niet willen?

Het totaalresultaat is niet alleen afhankelijk van externe invloeden maar ook van interne zoals karakter, aanleg, herseneigenschappen, etc. En die zijn weer terug te voeren op erfelijke factoren en de evolutionaire geschiedenis van de mens.

Iemand die niet zou denken en handelen vanuit zulke interne invloeden zou nergens vanuit kunnen handelen of denken, en dus niet eens een mens zijn. Of je zou moeten aannemen dat er zoiets bestaat als een menselijke ziel die vanuit een geestelijke wereld in het menselijk lichaam neerdaalt...

Dido

... Ik vraag me dan ook af hoe groot de rol van de media en de maatschappij is hierin? Kan ik nog vertrouwen op wat ik zelf wil,graag zie, graag hoor of is dit slechts hetgeen de media en de maatschappij( mode, muziek, ...) mij onderbewust wil laten geloven. Is de oplossing dan zich volledig afsluiten van alle externe invloeden?

Ik sluit me zeker al aan bij de laatste berichtjes van Bartjes. We zijn wie we zijn, op basis van ons aangeboren temperament en op basis van bepaalde aangeboren persoonlijkheidstrekken (= traits, zoals bv.

...

Dan kun je hieruit afleiden dat je de ontwikkeling van een persoon eigenlijk gestuurd kan worden door de overheersende zaken. Indien iemand dus de psyche van de mens goed bestudeerd en weet waar onze hersenen gevoelig aan zijn kan hij ons makkelijk om de tuin leiden en ons laten geloven dat we iets willen dat we eigenlijk niet willen?

Zoals Bartjes aanhaalt, zijn het niet enkel externe factoren die ons doen en laten bepalen, erfelijke factoren spelen minstens even sterk mee.

In theorie zou je nog kunnen fantaseren dat, als je precies weet hoe de persoon zou reageren op basis van z'n persoonlijke, aangeboren factoren én op basis van al z'n omgevingsfactoren, je dan precies zou kunnen weten hoe iemand zal handelen. Of dat men uit iemands hersensignalen op voorhand al kan weten wat hij zàl doen.

Mocht je dit inderdaad kunnen voorspellen, dan zou je misschien dat proces kunnen omkeren en op basis van omgevingsfactoren iemands gedrag/ denken kunnen sturen, via het induceren van bep. hersensignalen.

Verborgen inhoud

Dido

benb

@Dido

**Maar, om eerlijk te zijn, ik geloof (bijna) niet dat dit kan. Tot nu toe zijn er alvast geen experimenten die betrouwbare voorspellingen toelaten op basis van hersensignalen. In het beste geval, kan men uit hersensignalen opgewekt door héél eenvoudige stimuli (dus niet de complexe handelingen en het complex denkwerk dat we gewoon zijn om uit te voeren) iets beter dan 50% voorspellen wat de mens zal beslissen (zo'n 7 à 8 sec. op voorhand). De kans om fout te voorspellen blijft echter groot. Nu, dat is eigenlijk een discussie over het feit of er al dan niet een vrije wil bestaat. Als je hier even rond kijkt op dat forum, zal je er zeker topics over vinden. Er zijn trouwens ook veel mensen die het niet met me eens zijn en ervoor pleiten dat ons gedrag, in de toekomst, wel perfect voorspelbaar kan zijn uit onze hersensignalen.**

Het kiezen van je partner in de relatiesfeer wordt gedaan op basis van herkenning. Dat geeft aan dat we dan in dat opzicht 'geprogrammeerd' zijn.

Als enthousiaste single met een behoorlijke praktijkervaring

kan ik dat bevestigen. Loop eens door een drukke winkelstraat en je wordt aangetrokken, zonder dat je die persoon eerder ontmoet hebt, door hetzelfde type mens. In hoeverre dat voor alles geldt weet ik niet, maar ik ga niet altijd uit van een vrije wil in mijn keuzes.

benb

Ter aanvulling: http://nl.wikipedia.org/wiki/Introspectie

en

en dichterbij huis...analyseer eens de deelnemers aan dit forum op hun bv manier van analyseren en schrijfstijl.

bart.verkeyn

@dido

Ik vraag me dan af hoe mentalisten zoals bvb derren brown mensen mentaal kunnen sturen in een richting zonder dat ze het echt beseffen? Ik geloof ergens wel in "NLP" op Wikipedia(nl) en het beperkt sturen van de menselijke geest.

Je sprak over het bewust/onbewust verwerken van gegeven informatie. Ik ga akkoord met het feit dat we niet alle informatie bewust kunnen verwerken, maar ik heb het gevoel dat de drempel voor het bewust te verwerken van informatie toch hoger en hoger begint te liggen. De mens krijgt zodanig veel informatie toegestopt door verschillende bronnen dat ze geen tijd hebben om iets bewust te verwerken. Ik veronderstel dat de mens het dan onderbewust maar gewoon opgeeft en bijna alle informatie terloops waarneemt.

@benb

Ik vraag me af of je jezelf zou kunnen forceren om je basis van herkenning bewust aan te passen. Je loopt rond op straat en pikt er een willekeurige vrouw/man uit en begint hier een relatie mee. Naarmate de jaren vorderen zal die basis van herkenning dan aangepast worden aan de persoon waarbij je nu bent? Als dit waar is dan lijkt het mij een beetje een gemakkelijkheidsoplossing om altijd op basis van herkenning iemand uit te kiezen.

benb

bart.verkeyn schreef:@benb

Ik vraag me af of je jezelf zou kunnen forceren om je basis van herkenning bewust aan te passen. Je loopt rond op straat en pikt er een willekeurige vrouw/man uit en begint hier een relatie mee. Naarmate de jaren vorderen zal die basis van herkenning dan aangepast worden aan de persoon waarbij je nu bent? Als dit waar is dan lijkt het mij een beetje een gemakkelijkheidsoplossing om altijd op basis van herkenning iemand uit te kiezen.

Ik weet niet goed of duidelijk ben geweest. Met dat op straat lopen bedoel ik de aantrekkingskracht van mijzelf op juist die ene persoon en dus niet op die anderen die mij passeren.

Ik doe dat niet om er een relatie aan te gaan.

Ik weet ook niet bewust, ik heb me dat niet zo afgevraagd, of de aantrekkingskracht op die ander is veranderd. Ik heb wel mijn verlanglijstje veranderd over het profiel van die persoon, in relationele zin dan wel te verstaan

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Moraliteit in de banale dingen.

Moraliteit in de banale dingen.

Re: Moraliteit in de banale dingen.

Re: Moraliteit in de banale dingen.

Re: Moraliteit in de banale dingen.

Re: Moraliteit in de banale dingen.

Re: Moraliteit in de banale dingen.

Re: Moraliteit in de banale dingen.

Re: Moraliteit in de banale dingen.

Re: Moraliteit in de banale dingen.

Re: Moraliteit in de banale dingen.

Re: Moraliteit in de banale dingen.

Re: Moraliteit in de banale dingen.

Re: Moraliteit in de banale dingen.

Re: Moraliteit in de banale dingen.

Re: Moraliteit in de banale dingen.