Geninteractie en complementatie

Moderator: ArcherBarry

Reageer
Berichten: 4

Geninteractie en complementatie

Volgens mijn boek gaat de ontrafeling van geninteractie via drie stappen:

1) Verzamel enkelmutanten en test op dominantie.

2) Test of de mutanten op een hetzelfde locus of op verschillende loci liggen.

3) Construeer dubbel mutanten om de geninteractie te zien.

Mijn vragen:

1) Moet je bij stap één testen op dominantie omdat ze voor de complementatietest recessief moeten zijn?

2) Ik begrijp het nut van stap 2 eigenlijk niet..

3) In mijn boek staat dat wanneer de dubbelmutanten een wildtype fenotype vertonen, er sprake is van interactie. Iets verderop wordt uitleg gegeven over hoe je dit kunt bepalen aan de hand van een complementatietest. Wanneer de mutaties complement zijn, liggen ze op verschillende genen en is er sprake van een wildtype fenotype. Wanneer ze niet complement zijn, liggen ze op hetzelfde gen en zal er geen wildtype te zien zijn.

Hieruit zou ik de conclusie trekken dat je aan de hand van de complementatietest kunt bepalen of er sprake is van geninteractie. Maar of de mutaties wel of niet complement zijn, zegt naar mijn idee helemaal niets over de interactie, maar alleen over het wel of niet tot uiting komen van het wildtype..

Iemand die dit voor mij kan verduidelijken?

Berichten: 320

Re: Geninteractie en complementatie

1) Moet je bij stap één testen op dominantie omdat ze voor de complementatietest recessief moeten zijn?
Inderdaad, complementatietest is enkel bruikbaar voor recessieve mutaties.
2) Ik begrijp het nut van stap 2 eigenlijk niet..
Geninteractie gaat uiteraard over interactie tussen twee verschillende genen die mogelijks bij eenzelfde pathway betrokken zijn.

Na het bekomen van een reeks mutanten die een gelijkaardig fenotype hebben, is het echter niet duidelijk of een koppel mutanten een mutatie hebben in hetzelfde gen of in een verschillend gen. Het zou nutteloos zijn om in stap 3 twee mutanten te gaan koppelen die in hetzelfde gen gemuteerd zijn en dat zou waarqschijnlijk tot verwarrende resultaten leiden. In stap twee gaat men dus via de complementatie stap eerst een groep mutanten selecteren die allemaal in een verschillend gen geraakt zijn met een gelijkaardig fenotype die in stap 3 telksn per twee gecombineerd kunnen worden voor het afleiden van geninteractie.
3) In mijn boek staat dat wanneer de dubbelmutanten een wildtype fenotype vertonen, er sprake is van interactie. Iets verderop wordt uitleg gegeven over hoe je dit kunt bepalen aan de hand van een complementatietest. Wanneer de mutaties complement zijn, liggen ze op verschillende genen en is er sprake van een wildtype fenotype. Wanneer ze niet complement zijn, liggen ze op hetzelfde gen en zal er geen wildtype te zien zijn.

Hieruit zou ik de conclusie trekken dat je aan de hand van de complementatietest kunt bepalen of er sprake is van geninteractie. Maar of de mutaties wel of niet complement zijn, zegt naar mijn idee helemaal niets over de interactie, maar alleen over het wel of niet tot uiting komen van het wildtype..
In de complmentatietest is ook al sprake van dubbelmutanten, maar hier leidt men nog geen geninteractie af. Hoewel men hier een gelijkaardig fenotype ziet is het nog niet zeker of beide genen effectief aan eenzelfde pathway deelnemen. Het kan zijn dat de twee genen elk via een eigen verschillende pathway tot een gelijkaardig fenotype leiden. Om na te gaan of ze aan eenzelfde pathway deelnemen (= geninteractie) is stap 3 nodig waar men fenotype ratios bepaalt en analyseert van een zelfkruising van de F1 gecomplementeerde mutanten uit de complementatietest.

Berichten: 4

Re: Geninteractie en complementatie

In de complmentatietest is ook al sprake van dubbelmutanten, maar hier leidt men nog geen geninteractie af. Hoewel men hier een gelijkaardig fenotype ziet is het nog niet zeker of beide genen effectief aan eenzelfde pathway deelnemen. Het kan zijn dat de twee genen elk via een eigen verschillende pathway tot een gelijkaardig fenotype leiden. Om na te gaan of ze aan eenzelfde pathway deelnemen (= geninteractie) is stap 3 nodig waar men fenotype ratios bepaalt en analyseert van een zelfkruising van de F1 gecomplementeerde mutanten uit de complementatietest.


Thanks! Ik dacht dat de complementatietest al stap 3 was, maar dat is dus stap 2. Ik denk dat ik het begrijp nu! Dankjewel.

Reageer