Wetenschapsforum

Een tijdje geleden heb ik een aantal eiwitproducten (voornamelijk whey) op eiwitgehalte laten testen bij een laboratorium. De achterliggende gedachte was dat het voor producenten wel heel makkelijk zou zijn om een relatief dure grondstof als whey te mengen met goedkope maltodextrine/dextrose. In het buitenland zijn al meerdere testrapporten verschenen die deze vermoedens bevestigen. Het laboratorium vroeg me al direct of ik een aminozuuranalyse wilde uitvoeren of 'gewoon' wilde testen op eiwitgehalte. Gezien de prijsverschillen heb ik toen alleen gekozen voor een analyse gebaseerd op de Kjeldahl methode (Nx6.25). Gelukkig waren de resultaten conform label claims (hoewel een variatie van 3-10%). Nou wist ik ook wel dat deze test niks zei over de oorsprong van de eiwitten (whey/soja/erwt/rijst etc.), maar ik maakte me niet zo heel veel zorgen omdat het achterhalen van de exacte eiwitbron zeer kostbaar en moeilijk is (vooral bij een mix van verschillende soorten).

Op dit moment groeit toch weer het verlangen om een aminozuuranalyse te doen. Dit wordt vooral gevoed door nieuwe speculaties over het toevoegen van collageen en (goedkope) aminozuren als taurine en glycine. De whey prijs is namelijk de laatste tijd zeer hard gestegen waardoor marges van producenten onder druk komen te staan. Nu lijkt het me voor de hand liggend om sowieso op taurine en glycine te testen, maar afhankelijk van de hoeveelheid extra toevoeging van beide aminzozuren kan het heel moeilijk zijn te 'bewijzen' dat het product is aangelegd. Een oplossing hiervoor zou zijn om specifiek op vrije vorm taurine/glycine te testen. Weet iemand of dit mogelijk is en welke methode hiervoor gebruikt kan worden?

Het testen van collageen toevoeging lijkt me een stuk makkelijker omdat whey bij mijn weten geen hydroxyproline en hydroxylysine bevat.