Reactie nitrocellulose kruit en zeewater

Arthemis

Wie kan mij helpen bij de oplossing van het onderstaande verhaal?

Bvd.

René

Een eigenaardig ongeluk:

Een aantal jaren geleden gebeurde er iets vreemds met een van mijn 7,9x33 Kurz patronen, het explodeerde in één van de vitrines van mijn verzameling.

Het was een Duitse patroon uit WOII van 1944. Deze patroon lag ter bezichtiging en was in zeker 10 jaar nooit aangeraakt. Niemand was er bij toen het explodeerde. Ik hoorde alleen een luid gekraak en toen ik bij de vitrine aankwam, zak ik dat de 4 mm dikke glasplaat waarop de patronen stonden, in scherven lag. De glasplaat boven deze patroon was ook gebroken. Die was kapot gegaan doordat de kogel er tegen aansloeg. De getoonde patronen lagen verspreid door de vitrine.

Toen ik de geëxplodeerde patroon onderzocht, zag ik dat het kruit nat was en niet verbrand. Ik nam aan dat het slaghoedje op een of andere wijze was geëxplodeerd. Ik schonk verder geen aandacht meer aan dit incident, maar ik herinnerde mij dat deze patroon door een visser aan mij was geschonken. Deze had vee van dit type munitie opgevist.

Recentelijk werd dit mysterieuze incident herhaald, toen ik nog een "zee-patroon"kreeg van een andere visser. Dit was een .50 Browning patroon met messing huls, WOII productie uit de USA.

Ik besloot de patroon uit elkaar te halen en zette het projectiel in de klauwplaat van de draaibank, wat een normale handeling is om dit soort munitie te ontladen, pakte de huls vast en wrikte en trok er tegelijkertijd aan. Toen huls en projectiel los kwamen te zitten, spoot (als een soort spray) er een groene, schuimachtige vloeistof uit de hulsmond. De groene vloeistof had een bijzonder scherpe geur en was corrosief genoeg om de huid van mijn handen te irriteren.

Er was geen explosie, maar in de patroon was een enorme druk opgebouwd door een onbekende, doch sterke chemische reactie en alleen de sterke krimp van de hulsmond hield de patroon aaneen. In het eerste geval, met de 7,9 Kurz, liep de druk zo hoog op dat het de kracht van de hulsmondkrimp overwon met explosieachtig effect.

Als u ooit met oude uit zee opgeviste patronen omgaat, wees dan uiterst voorzichtig!

* Kan iemand verklaren wat voor chemische reactie er plaatsvond in deze, uit zee opgeviste, patronen?

Jorim

Zou je iets meer kunnen vertellen over het kruit wat in deze munitie zit. Is het alleen nitrocellulose of ook nog iets anders...

Arthemis

Nitrocellulose kruit is genitreerde cellulose dmv. salpeter en zwavelzuur, zoiets als C24H29O9[ONO]9. De zuurrest wordt geneutraliseerd door koken in sodaloog, spoelen met water, oplossen (gelatineren) in een ether-alcohol oplossing. Vervolgens wordt de gelei in de gewenste vorm geperst. (versimpelde weergave)

Datasheet is te vinden op:

http://www.accuratepowder.com/single.htm

Kortom wat kan de reactie van zeewater en modern kruit zijn geweest in de patroon. De eerste van staal en de tweede van messing.

De vraag is dermate belangrijk te weten, hoe om te gaan met zoutwatervondsten, die kennelijk instabiel blijken, door munitieverzamelaars die aangesloten zijn bij N.V.B.M.B. (Nederlandse Vereniging ter Bestudering van Munitie en Ballistiek) en hun hobby uitoefenen onder verlof WM-10 conform de Wet Wapens en Munitie.

René.

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Reactie nitrocellulose kruit en zeewater

Reactie nitrocellulose kruit en zeewater

Re: Reactie nitrocellulose kruit en zeewater

Re: Reactie nitrocellulose kruit en zeewater