Moderator: Rhiannon
Zou het niet kunnen dat deze tekst gewoon een rudiment is uit de tijd dat verpakkingen nog duur waren?Statiegeld is ooit begonnen als methode van de leveranciers van producten om de kosten voor hun verpakkingsmateriaal zo laag mogelijk te houden. Door hergebruik van flessen werden de kosten gedrukt. Vanaf rond 1980 werden de kosten van verpakkingen, zoals glas, echter zo laag, dat hergebruik om die reden niet meer kosteneffectief is.
Er staat inderdaad geen termijn op het etiket.Nergens staat vermeld, op welke verpakking ook, binnen welke termijn je die fles weer moet inleveren
Daar zat ik ook aan te denken. Het lijkt behoorlijk veel op een soort huurovereenkomst.dus eigenlijk huur je hem, voor onbetaalde tijd, tegen vooruitbetaling van die huur.
) huurt.Tja, ik wist het niet zeker, vandaar dat ik mijn vraag maar bij "algemeen" had geplaatst.Dit lijkt me best een leuke vraag eigenlijk voor het recht en politicologie-forum.....
Ik kan me voorstellen dat wanneer je als consument zo'n fles met benzine vult, en je levert zo'n fles uiteindelijk weer in, dat die dan onbruikbaar is geworden voor de frisdrankindustrie. Dat is dan weer een kostenpost die uit de klauwen kan lopen wanneer iedere consument dat zou doen.ze aanraden de fles alleen te vullen met water vanwege eventuele smaakoverdracht.
Dat doen ze dus ook niet. Je zou, met flink wat sparen, je eigen petflessenimperium kunnen opzetten.En daarnaast, hoe willen ze controleren wat je met die flessen doet?
Dit lijkt toch een merkwaardige maas in de onderhand behoorlijke dichtgetimmerde (huur)wetgeving te zijn.Ze kunnen je volgens mij niets maken, al koop je de hele fabriek leeg...
Dat klopt dus. De wetgeving zegt het volgende daarover.En omdat... ...de fles zijn eigendom is.
