RVS in corrosieve omgeving

Moderator: ArcherBarry

Reageer
Berichten: 13

RVS in corrosieve omgeving

Wat moet de samenstelling van staal zijn zodat het niet gaat roesten in een natriumchloride oplossing bij hoge temperatuur?

Berichten: 1.379

Re: RVS in corrosieve omgeving

Er zijn geen staalsoorten die bestendig zijn tegen een hete zoutoplossing. Je hebt er helaas duurdere legeringen, die hoofdzakelijk uit nikkel bestaan, voor nodig. Die zijn alleen onder merknaam bekend, zoals bijvoorbeeld monel. Titanium is ook mogelijk.
Uitleggen is beter dan verwijzen naar een website

Berichten: 1.816

Re: RVS in corrosieve omgeving

Zoals HZEIL al aangaf is dat best een probleem. Maar er zijn wel zeewater-bestendige varianten. Dat zijn perlitische RVS soorten, de AISI 430 varianten.

Alleen zijn die moeilijk lasbaar, maar hebben een hoge weerstand tegen contacterosie. Veel gebruikt bij pompen en (zee)scheepsvaart

Ik heb hier het "MCB" boek voor me liggen met allerlei RVS soorten en eigenschappen, maar ook bij aantasting staat er niets in voor NaCl bij hogere temp. Wel valt op, dat de zeewaterbestendige soorten weinig nikkel en zwavel hebben en de aantasting zich beperkt tot het opp.

Zonder verdere info, kan ik je niet helpen. Dus moet je wat meer over de toepassing vertellen en de omstandigheden.
LiA

Berichten: 1.379

Re: RVS in corrosieve omgeving

Ik ben het eens met Thionyl dat je er pas over kunt oordelen als je meer over de toepassing weet. De AISI varianten van 430 hebben echter geen bijzondere corrosiewerende eigenschappen. Ze worden vooral gekozen om hun mechanische kwaliteiten. Het zijn ferritische staalsoorten die men kiest vanwege hun sterkte en bewerkbaarheid. Soms vindt men de (verspanende) bewerking zo belangrijk dat men nog wat zwavel aan de legeringen toevoegt. Daarmee verslechteren dan weer wel de corrosiewerende eigenschappen.

Hoewel 430 omstreeks 18% chroom bevat en daardoor goed passiveerbaar is, is de bedekkende chroomoxydelaag absoluut niet bestendig tegen de chlorideionen uit een hete, geconcentreerde zoutoplossing. Dat geldt helaas voor alle chroomhoudende staalsoorten. Het resultaat van de corrosie is dan altijd een sterke, gelocaliseerde en putvormige aantasting.

Relatief het meest bestendig is nog monel (70% Ni en 29%Cu). Ikzelf schrijf de bestendigheid van monel in zout water vooral toe aan de onoplosbare CuCl-laag die zich op het metaal kan vormen.

Een ander soort passiviteit dus. Maar de goede mengbaarheid van Ni en Cu in de vaste fase kan ook een rol spelen. Daardoor krijg je misschien minder kwetsbare kristallietgrenzen.

We weten er dus niet zoveel van. Metaalkundigen hebben meestal weinig belangstelling voor de chemische eigenschappen van het metaaloppervlak. Die letten vooral op de mechanische en thermische eigenschappen van hun legeringen.

Katalysemensen uit de procesindustrie weten wel veel over de chemie van metaaloppervlakken bij legeringen. Maar die kennis dringt maar moeizaam door tot de materialenkunde. Want in de katalyse gaat het weer om legeringen met een heel grote oppervlakte/volumen verhouding waarbij het dan niet meer gaat om de materiaaleigenschappen van het bulkmateriaal.
Uitleggen is beter dan verwijzen naar een website

Berichten: 252

Re: RVS in corrosieve omgeving

Klopt allemaal! ;)

Meer info over de toepassing is noodzakelijk. Naast monel is ook Hasteloy C22 behoorlijk bestendig tegen chlorides.

Hoe hog zijn de tempearaturen? Afhankelijk van de druk zijn kunsstoffen eventueel een oplossing (Teflon, PVDF, HDPE, ...) Drukloos zijn deze materialen ook geschikt tot 100 (HDPE) of >200°C (Teflon)

Berichten: 1

Re: RVS in corrosieve omgeving

ik lees jullie discussie en wellicht heb ik een mogelijk oplossing.

Ik heb een bedrijf en heb in mijn productenpakket een metallisch oppervlaktebehandeling die met name geschikt is voor de toepassing in zeewater.

2000 uur bestendig volgens ASTM B117 tot roodroest.

De vraag is alleen wat gaat er gebeuren bij hoge temperaturen.

Als er een nmogelijkheid is om een proefje te doen ddan wil ik daarbij graag helpen.

Berichten: 1.379

Re: RVS in corrosieve omgeving

Two plate,

De expositieproef die je voorstelt duurt 2000 uur, of te wel drie maanden. Welke hoge temperatuur bedoel je? Je kunt, bij gewone druk, tot 100o C. gaan.

Maar mijn belangrijkste vraag is:

Wat is een metallische oppervlaktebehandeling? Is dat het aanbrengen van een coating? Organisch dan wel anorganisch?

Het resultaat van een temperatuurverhoging bij corrosie is niet te voorspellen. Want er veranderen daarbij veel dingen tegelijk. Ik geef een korte opsomming:

Reaktiesnelheden nemen toe, oplosbaarheden nemen toe, evenwichten verschuiven, diffusiesnelheden nemen toe, oplosbaarheid van zuurstof neemt af, materialen zetten uit.

Er kan dus heel wat gebeuren. ASTM schrijft ook voor hoe je een expositieproef, bijvoorbeeld in een zoutsproeikamer, moet uitvoeren.

Even een orienterend proefje doen in kokend zeewater kan natuurlijk altijd. Maar de echte experimenten moeten genormaliseerd worden uitgevoerd. Anders kun je niet geloofwaardig rapporteren.
Uitleggen is beter dan verwijzen naar een website

Berichten: 31

Re: RVS in corrosieve omgeving

RVS (roest vast staal) heeft volgens mij altijd de eigenschap dat het gaat roesten, wel kun je de snelheid van het roesten beinvloeden door een optimale legering te kiezen als metaal.

Als je zeker wilt zijn dat er geen roest op zal treden moet je naar mijn idee een ander materiaal kiezen bijvoorbeeld kunsstof.

Zoutsproeien volgens ASTM-B117 verteld niet zo heel veel over wat een metaal zal gaan doen bij hoge temperaturen aangezien deze ASTM een temperatuur van 33 tot 37 graden celcius voorschrijft. Andere omstandigheden zullen lijden tot andere resultaten.

Berichten: 1.379

Re: RVS in corrosieve omgeving

Ik ga er van uit dat zoutsproeien volgens ASTM de bedoeling had en heeft om de atmosfeer onder maritieme omstandigheden zoveel mogelijk te imiteren. Daarom kiest men daarbij tropische temperaturen en niet de temperatuur van kokend water.

Bij RVS is het moeilijk om te spreken over de snelheid van het roesten aangezien het altijd een gelocaliseerde aantasting betreft. Zoals putvorming (pitting) en/of interkristallijne aantasting.

Ik betwijfel of er wel een optimale samenstelling tegen pitting bestaat. Vooral ook omdat de thermische voorgeschiedenis van het materiaal steeds een grote rol speelt. Bij de gewone chemie heb je maar zelden met instabiele structuren te maken. Maar bij legeringen praktisch altijd. En bij kunststoffen ook.
Uitleggen is beter dan verwijzen naar een website

Reageer