ik vraag me af wat de reden is dat kwikdamp zwaarder is dan lucht.
Het heeft te maken met dichtheid en dampspanning e.d.
Maar kom er niet uit hoe ik dat nou moet vergelijking of waar ik de conclusies uit kan trekken.
Moet een afzuiging van de damp altijd van onder plaatsvinden?
Alvast Bedankt!
Laatste berichten
-
06:56
Casus uit de praktijk: positief test THC 3
-
22:01
vB 7
-
21:45
Vreemde stank in huis 9
-
08:39
Kunnen quantum Zonnecellen 190% quantum efficiënt zijn 1
-
08:34
Python: sockets sluiten 4
-
14 apr
Een eenvoudige logische redenering waarom tijd niet kan bestaan 'daarbuiten' 6
-
14 apr
Hoe kun je op quantumwijze getallen vinden in een rij die kleiner zijn dan getal k 3
-
13 apr
Rotatie van het heelal 22
-
13 apr
Documentenverdwijnen uit onedrive 1
-
12 apr
Behoud van impulsmoment en energie 5
-
12 apr
INLOG STORING / TIPS 4
-
09 apr
[natuurkunde] systeemgrafen 1
-
05 apr
afbuiging licht rond zware objecten via grondbeginselen relativiteitstheorie 490
-
05 apr
Ongepaste reclame 179
-
04 apr
Gegevens wissen mobiel 6
-
04 apr
Geiger Muller telbuis 2
-
03 apr
Schroefdraad berekening 3
-
03 apr
Relatieve luchtvochtigheid 26
-
03 apr
tank 4
-
02 apr
gereduceerde massa 12
Nieuwsberichten
-
04 mar
Een nieuw soort magnetisme: altermagnetisme
-
31 okt
AI kan via stem diabetes vaststellen 11
-
21 okt
Einstein krijgt wéér gelijk 45
-
07 feb
witter dan wit 20
-
19 jun
irrigatie en de aardas
kwikdamp
Moderator: ArcherBarry
Forumregels
(Middelbare) school-achtige vragen naar het forum "Huiswerk en Practica" a.u.b.
Zie eerst de Huiswerkbijsluiter
(Middelbare) school-achtige vragen naar het forum "Huiswerk en Practica" a.u.b.
Zie eerst de Huiswerkbijsluiter
-
- Berichten: 14
Re: kwikdamp
ok, dichtheid van olie is kleiner dan van water, dus blijft die drijven...
dichtheid water = 1000 kg/m3
dichtheid olie = ongeveer 80 kg/m3
dichtheid lucht = 1293 kg/m3
dichtheid kwik = 13546 kg/m3
dus is kwik zwaarder.
Maar ik heb het over kwikdamp, ik heb het idee dat ik iets heel makkelijks over het hoofd zie, maar als je een klein beetje kwik neemt en het verdampt, dan zoekt het in een ruimte toch naar evenwicht?
Dus alle lucht wordt naar boven 'gestuurd' en de kwikdamp blijft toch beneden hangen?
ik vraag dit ivm een mogelijkheid tot afzuiging van kwikdamp in een grote ruimte. Als kwik laag blijft hangen, moet er dan van onder worden afgezogen?
Of is dit afhenkelijk van de grootte van de onderdruk die gecreerd wordt?
Bedankt
dichtheid water = 1000 kg/m3
dichtheid olie = ongeveer 80 kg/m3
dichtheid lucht = 1293 kg/m3
dichtheid kwik = 13546 kg/m3
dus is kwik zwaarder.
Maar ik heb het over kwikdamp, ik heb het idee dat ik iets heel makkelijks over het hoofd zie, maar als je een klein beetje kwik neemt en het verdampt, dan zoekt het in een ruimte toch naar evenwicht?
Dus alle lucht wordt naar boven 'gestuurd' en de kwikdamp blijft toch beneden hangen?
ik vraag dit ivm een mogelijkheid tot afzuiging van kwikdamp in een grote ruimte. Als kwik laag blijft hangen, moet er dan van onder worden afgezogen?
Of is dit afhenkelijk van de grootte van de onderdruk die gecreerd wordt?
Bedankt
-
- Berichten: 3.145
Re: kwikdamp
Bij dampen en gassen werkt het anders dan bij vloeistoffen. Stel dat je een dichtere damp hebt van een bepaalde stof, dan zal die in eerste instantie wel naar beneden zakken, maar als je even wacht, dan wordt die damp toch volledig homogeen over de ruimte verdeeld.
Kwik heeft een dusdanig lage dampspanning dat je nooit echt een opeenhoping van kwikdamp kunt krijgen die echt als een zware damp naar beneden kan zakken. Bij kwikdamp maakt het dus niks uit of je van onder of van boven afzuigt.
Bij bijvoorbeeld damp van ether maakt het wel uit. Deze stof is heel vluchtig en kan sterk geconcentreerde damp vormen, welke naar beneden zakt (dichtheid is ruim twee maal zo groot als die van lucht). Als je etherdamp in een afgesloten ruimte hebt, dan zakt die in eerste instantie naar beneden, maar als je langer wacht, dan zal deze homogeen verdeeld zijn over die afgesloten ruimte (diffusie). Bij ether is het dus beter om van onderaf te zuigen, maar als je van bovenaf zuigt zal er toch ook wel damp worden meegezogen, maar minder goed.
Kwik heeft een dusdanig lage dampspanning dat je nooit echt een opeenhoping van kwikdamp kunt krijgen die echt als een zware damp naar beneden kan zakken. Bij kwikdamp maakt het dus niks uit of je van onder of van boven afzuigt.
Bij bijvoorbeeld damp van ether maakt het wel uit. Deze stof is heel vluchtig en kan sterk geconcentreerde damp vormen, welke naar beneden zakt (dichtheid is ruim twee maal zo groot als die van lucht). Als je etherdamp in een afgesloten ruimte hebt, dan zakt die in eerste instantie naar beneden, maar als je langer wacht, dan zal deze homogeen verdeeld zijn over die afgesloten ruimte (diffusie). Bij ether is het dus beter om van onderaf te zuigen, maar als je van bovenaf zuigt zal er toch ook wel damp worden meegezogen, maar minder goed.
-
- Berichten: 14
Re: kwikdamp
geweldig, dat wilde ik weten.
Ether is inderdaad ook een heel vluchtige stof, maar als men over kwik spreekt is het vaak in kleine hoeveelheden en in mijn geval krijgt het ook alle tijd om te verdampen, dus zal de ruimte zich helemaal vullen met 1 concentratie.
Ik kon idd nergens een reden vinden waarom kwikdamp zich laag zou blijven houden.
Bedankt.
Ether is inderdaad ook een heel vluchtige stof, maar als men over kwik spreekt is het vaak in kleine hoeveelheden en in mijn geval krijgt het ook alle tijd om te verdampen, dus zal de ruimte zich helemaal vullen met 1 concentratie.
Ik kon idd nergens een reden vinden waarom kwikdamp zich laag zou blijven houden.
Bedankt.
-
- Berichten: 107
Re: kwikdamp
Het zal wel een typfout zijn maar de dichtheid van olie is 800 kg/m3 en die van lucht 1,29 kg/m3.Evabosch schreef: ok, dichtheid van olie is kleiner dan van water, dus blijft die drijven...
dichtheid water = 1000 kg/m3
dichtheid olie = ongeveer 80 kg/m3
dichtheid lucht = 1293 kg/m3
dichtheid kwik = 13546 kg/m3
dus is kwik zwaarder.
P.
Re: kwikdamp
Hier duikt een probleem op wat mij al vele jaren bezighoudt. De dampspanning van kwik is maar heel laag. Maar als kwikdamp door zijn gewicht omlaag zou zakken zou daardoor de concentratie bovenin onder de dampspanning zakken waardoor er weer kwik zou verdampen waarna er weer meer naar de bodem zou zakken. Eind van het liedje zou zijn dat ook in een gesloten ruimte het verdampen doorgaat tot de vloeistof op is, mits het vat bovenin die ruimte staat.
Er zou zo een grensvlak ontstaan tussen twee dampen, onderin 100 % kwikdamp, boven het grensvlak zuivere lucht, waarbij de scherpte van het grensvlak wordt bepaald door de temperatuur. Althans bij evenwicht; dan is alle kwik dus verdampt.
Het kwikatoom is veel zwaarder dan de luchtmoleculen. Botsingen zijn volkomen elastisch: er gaat geen kinetische energie verloren aan wrijving. Maar de snelheid van een kwikatoom wordt ook bij een centrale botsing maar laag zodat het al botsend in een paraboolbaan omlaag beweegt. (De paraboolbaan wordt alleen bereikt als geen volgende botsing optreedt, maar gemiddeld zou het toch een paraboolbaan moeten zijn.)
Hoe werkt dat nou bij het relatief lichte kooldioxide-molecuul? Ik denk even aan kratermeren in Afrika en CO2- en radonbronnen in de Duitse Eifel, waar doden vallen door het zich op de bodem concentreren van het zeer giftige kooldioxide, om over de gevolgen van ophoping van het radioactieve, loeizware Rn maar te zwijgen.
Is zoiets te kwantificeren? Met name de dikte van de grenslaag in relatie tot de temperatuur?
Volgende stap in de redenatie is: Als dit waar is voor kwikdamp, en ook waar is voor het veel lichtere CO2-molecuul, bij welke temperatuur gaat dit dan ook gelden voor zuurstofmoleculen, die toch ook nog steeds (een beetje) lichter zijn dan de stikstofmoleculen? Ik ga er natuurlijk van uit dat niemand in dit potje gaar roeren. Niet aankomen en heel lang heel stil laten staan is het motto...
Er zou zo een grensvlak ontstaan tussen twee dampen, onderin 100 % kwikdamp, boven het grensvlak zuivere lucht, waarbij de scherpte van het grensvlak wordt bepaald door de temperatuur. Althans bij evenwicht; dan is alle kwik dus verdampt.
Het kwikatoom is veel zwaarder dan de luchtmoleculen. Botsingen zijn volkomen elastisch: er gaat geen kinetische energie verloren aan wrijving. Maar de snelheid van een kwikatoom wordt ook bij een centrale botsing maar laag zodat het al botsend in een paraboolbaan omlaag beweegt. (De paraboolbaan wordt alleen bereikt als geen volgende botsing optreedt, maar gemiddeld zou het toch een paraboolbaan moeten zijn.)
Hoe werkt dat nou bij het relatief lichte kooldioxide-molecuul? Ik denk even aan kratermeren in Afrika en CO2- en radonbronnen in de Duitse Eifel, waar doden vallen door het zich op de bodem concentreren van het zeer giftige kooldioxide, om over de gevolgen van ophoping van het radioactieve, loeizware Rn maar te zwijgen.
Is zoiets te kwantificeren? Met name de dikte van de grenslaag in relatie tot de temperatuur?
Volgende stap in de redenatie is: Als dit waar is voor kwikdamp, en ook waar is voor het veel lichtere CO2-molecuul, bij welke temperatuur gaat dit dan ook gelden voor zuurstofmoleculen, die toch ook nog steeds (een beetje) lichter zijn dan de stikstofmoleculen? Ik ga er natuurlijk van uit dat niemand in dit potje gaar roeren. Niet aankomen en heel lang heel stil laten staan is het motto...
-
- Berichten: 3.145
Re: kwikdamp
Die bewering van jou is dus niet waar. Gassen mengen volledig, ongeacht hoe zwaar een molecuul van een bepaald gas is. Je ziet dat in de atmosfeer, en dat zie je ook met kwikdamp.
Een leuke proef die ik zelf wel eens gedaan heb ik een druppel broom onderin een fles doen. Deze verdampt heel snel en dan heb je onderin een rood/bruine broomdamp en bovenin vrijwel kleurloze lucht. Maar kom je een tijd later weer terug, dan is alle broomdamp uniform verdeeld over de fles. Het duurt echter wel even, zelfs na een kwartier zie je nog duidelijk verschil in concentratie, maar uiteindelijk is alle broomdamp uniform verdeeld.
Het verschil in molecuulgewicht kan bij gassen niet voorkomen dat alles toch door elkaar wordt gemixed en dat komt door de snelle bewegingen van gasmoleculen. Broommoleculen bewegen trager, maar ze worden door de lucht en andere broom moleculen uiteindelijk toch door de hele ruimte heen geschoten.
Een leuke proef die ik zelf wel eens gedaan heb ik een druppel broom onderin een fles doen. Deze verdampt heel snel en dan heb je onderin een rood/bruine broomdamp en bovenin vrijwel kleurloze lucht. Maar kom je een tijd later weer terug, dan is alle broomdamp uniform verdeeld over de fles. Het duurt echter wel even, zelfs na een kwartier zie je nog duidelijk verschil in concentratie, maar uiteindelijk is alle broomdamp uniform verdeeld.
Het verschil in molecuulgewicht kan bij gassen niet voorkomen dat alles toch door elkaar wordt gemixed en dat komt door de snelle bewegingen van gasmoleculen. Broommoleculen bewegen trager, maar ze worden door de lucht en andere broom moleculen uiteindelijk toch door de hele ruimte heen geschoten.
Re: kwikdamp
P.S.: Bij nalezen realiseer ik me dat de redenatie ook moet gelden binnen in het vat met kwik. Dus als mijn gedachtegang klopt kun je een fles kwik gewoon open, zonder stop laten staan. Als iedereen er maar met zijn tengels afblijft zal er geen kwik ontsnappen, ook als de stop er niet op zit. Dus kwik hoeft niet in een stopfles, dat scheelt weer.
P.P.S.: Ik vermoed vaag een verband met het spontaan overlopen van een vaatje met helium bij het absolute nulpunt; maar daar moet ik nog eens over nadenken.javascript:emoticon('
')
P.P.S.: Ik vermoed vaag een verband met het spontaan overlopen van een vaatje met helium bij het absolute nulpunt; maar daar moet ik nog eens over nadenken.javascript:emoticon('
')Re: kwikdamp
P2P.S.: Quod non. Dank je wel Woelen, dat is duidelijk. Het experiment is alles.
P3P.S.: Tijd maakt het verschil bij die kratermeren in Afrika en kelders met radongas in de Eifel. Het ver- en -vliegt.
P3P.S.: Tijd maakt het verschil bij die kratermeren in Afrika en kelders met radongas in de Eifel. Het ver- en -vliegt.
