Hallo,
Zou iemand mij kunnen uitleggen waarom er een verschil in polariseerbaarheid nodig is voor Raman spectroscopie?
Alvast bedankt!
Groeten,
Esther.
Laatste berichten
-
22:54
Herleiden afmetingen vanaf een foto 12
-
18:53
Ik wil studeren via afstandsonderwijs, kennen jullie Tech?
-
18:09
Rotatie van het heelal 32
-
17:19
Ervaringen met "herontdekkingen" 12
-
18 apr
hall effect in vloeistof gebruiken als stromingssensor 6
-
18 apr
Gezocht: de/een naam voor een getallenrij met een cauchyrij als partieelsommenrij
-
18 apr
Casus uit de praktijk: positief test THC 18
-
17 apr
speciale rel. theorie 4
-
17 apr
Vreemde stank in huis 11
-
17 apr
3 vragen over mijn rooskleurige r.berekening H2netGekoppeldeHBrflowbatterij.
-
17 apr
Interpretatie reactie-energie 3
-
17 apr
Logistic equation (Pierre Verhulst,Belgian Mathematician) 5
-
16 apr
vB 9
-
15 apr
Kunnen quantum Zonnecellen 190% quantum efficiënt zijn 1
-
15 apr
Python: sockets sluiten 4
-
14 apr
Een eenvoudige logische redenering waarom tijd niet kan bestaan 'daarbuiten' 6
-
14 apr
Hoe kun je op quantumwijze getallen vinden in een rij die kleiner zijn dan getal k 3
-
13 apr
Documentenverdwijnen uit onedrive 1
-
12 apr
Behoud van impulsmoment en energie 5
-
12 apr
INLOG STORING / TIPS 4
Nieuwsberichten
-
04 mar
Een nieuw soort magnetisme: altermagnetisme
-
31 okt
AI kan via stem diabetes vaststellen 11
-
21 okt
Einstein krijgt wéér gelijk 45
-
07 feb
witter dan wit 20
-
19 jun
irrigatie en de aardas
Raman spectroscopie & polariseerbaarheid
Moderator: ArcherBarry
-
- Berichten: 6.314
Re: Raman spectroscopie & polariseerbaarheid
Lastige vraag. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat niet eens uit mijn hoofd zou kunnen beantwoorden, ook al gebruik ik Raman bijna dagelijks.
Als ik het goed zeg (maar pin me er niet op vast) is het ongeveer zo.
Polariseerbaarheid (het min of meer uit symmetrie halen van de elektronenwolken) is noodzakelijk om het molecuul een andere vibratie te geven.
Bij infrarood kan het molecuul precies de juiste energie absorberen om anders te gaan vibreren. Bij Raman gebruik je echter een laser met 1 exacte golflengte (==energie) die vrijwel nooit overlapt met een vibratie-energie. Daarom moet je het molecuul als het ware in een andere vibratie duwen op een andere manier. Dat gaat via het polariseren van het molecuul.
Als ik het goed zeg (maar pin me er niet op vast) is het ongeveer zo.
Polariseerbaarheid (het min of meer uit symmetrie halen van de elektronenwolken) is noodzakelijk om het molecuul een andere vibratie te geven.
Bij infrarood kan het molecuul precies de juiste energie absorberen om anders te gaan vibreren. Bij Raman gebruik je echter een laser met 1 exacte golflengte (==energie) die vrijwel nooit overlapt met een vibratie-energie. Daarom moet je het molecuul als het ware in een andere vibratie duwen op een andere manier. Dat gaat via het polariseren van het molecuul.
You can't possibly be a scientist if you mind people thinking that you're a fool. (Douglas Adams)
-
- Berichten: 23
Re: Raman spectroscopie & polariseerbaarheid
Dus doordat het molecuul in staat is om van polariseerbaarheid te veranderen, kan het molecuul in een andere vibratie terecht komen?
En omdat het molecuul tussen vibraties wisselt, bestaat de kans dat het de goede vibratie krijgt voor Raman spectroscopie?
En omdat het molecuul tussen vibraties wisselt, bestaat de kans dat het de goede vibratie krijgt voor Raman spectroscopie?
-
- Berichten: 23
Re: Raman spectroscopie & polariseerbaarheid
Ik heb de vraag trouwens ook voorgelegd aan een docent, en kreeg toen dit antwoord:
Het komt er op neer dat licht wordt uitgestraald met de frequentie van de oscillerende dipool. De frequentie van die dipooltrilling is gelijk aan het aangestraalde licht als de polariseerbaarheid van het molecuul onafhankelijk is van de trilling die de dipool had zonder licht (trillings energie). Als de polariseerbaarheid wel afhankelijk is van de uitwijking van de twee atomen binnen de dipool, dan zal de frequentie van de oscillerende dipool een combinatie zijn van die van het aangestraalde licht (Rayleigh) en z'n eigen trillingsenergie (Raman).
Maar hier werd het voor mij niet echt duidelijker door.. :-s
Het komt er op neer dat licht wordt uitgestraald met de frequentie van de oscillerende dipool. De frequentie van die dipooltrilling is gelijk aan het aangestraalde licht als de polariseerbaarheid van het molecuul onafhankelijk is van de trilling die de dipool had zonder licht (trillings energie). Als de polariseerbaarheid wel afhankelijk is van de uitwijking van de twee atomen binnen de dipool, dan zal de frequentie van de oscillerende dipool een combinatie zijn van die van het aangestraalde licht (Rayleigh) en z'n eigen trillingsenergie (Raman).
Maar hier werd het voor mij niet echt duidelijker door.. :-s
-
- Berichten: 217
Re: Raman spectroscopie & polariseerbaarheid
De selectieregels voor Raman- en IR spectroscopie gelden niet voor de moleculen, maar voor hun vibratiemodes. Zo heeft een CO2 zowel Raman actieve als inactieve vibraties.esthervredeveld schreef: Dus doordat het molecuul in staat is om van polariseerbaarheid te veranderen, kan het molecuul in een andere vibratie terecht komen?
En omdat het molecuul tussen vibraties wisselt, bestaat de kans dat het de goede vibratie krijgt voor Raman spectroscopie?
Dus, stel je een molecule voor die aan het vibreren is in een 'juiste' mode, zoals :
O->C<-O O<-C->O
Dit kan aanleiding geven tot een Raman-effect (Stokes of anti-Stokes), omdat het geïnduceerd dipoolmoment door de invallende straling recht evenredig is met de polarizeerbaarheid van de molecule. De polariseerbaarheid van een molecule is de som van de polariseerbaarheid bij evenwichtsafstand, en de variatie ervan met de afstand. Wanneer die laatste niet verandert met de afstand (Raman-inactief) kan je enkel Rayleigh scattering krijgen.
Dieper kan ik hier niet op ingaan, omdat mijn theoretische kennis hieromtrent niet verder reikt dan formules met ergens een afgeleide die al dan niet 0 is.
-
- Berichten: 23
Re: Raman spectroscopie & polariseerbaarheid
Dus wanneer de polariseerbaarheid niet afhankelijk is van de uitwijking van de twee atomen binnen de dipool, dan is de frequentie van de dipool gelijk aan de frequentie van het ingestraalde licht. En is er dus sprake van Rayleigh scattering.
Is de polariseerbaarheid nou wel afhankelijk van de uitwijking van de twee atomen binnen de dipool (dus de vibratiemode heeft een veranderlijke polariseerbaarheid) dan is de frequentie van het oscilerende dipool de som van: de frequentie van het ingestraalde licht + de frequentie van zijn eigen trillingsenergie.
Zeg ik dat zo een beetje goed?
Is de polariseerbaarheid nou wel afhankelijk van de uitwijking van de twee atomen binnen de dipool (dus de vibratiemode heeft een veranderlijke polariseerbaarheid) dan is de frequentie van het oscilerende dipool de som van: de frequentie van het ingestraalde licht + de frequentie van zijn eigen trillingsenergie.
Zeg ik dat zo een beetje goed?
