Voor ons profielwerkstuk willen we het vetgehalte bepalen van verschillende soorten margarines. Op dit forum hebben we gelezen dat het een mogelijkheid is om het vetgehalte te bepalen door gebruik te maken van een soxhlet apparaat. Er werd gezegd dat dit geen ideale methode was. Waarom is deze methode niet ideaal?
Als alternatieve proef vonden we de volgende methode:
Meng de margarine met zeezand en droog op een waterbad.
Door het zand te gebruiken vergroot je het oppervlak waardoor makkelijker/sneller het water verdampt. Gebruik een schaaltje waarop de laag zand+boter zo dun mogelijk is.
Wanneer alles droog is het geheel over brengen in een erlenmeyer, hexaan od petroleumether of eventueel wasbenzine toevoegen en schudden. Vloeistof filteren (in zuurkast) in een gewogen lege erlenmeyer. Vloeistof afdampen op bv een waterbad in een zuurkast. Indien mogelijk damp condenseren en opvangen.
Restant in erlenmeyer is het vet.
Eerst wordt het water verdampt en vervolgens vindt er een filtratie plaats waarbij er alleen vet overblijft. Bij het verdampen is het water uit de margarine gehaald, maar waartoe dient het filtreren van de met hexaan vermengde oplossing: welke stoffen worden hierbij verwijderd? Daarnaast vroegen we ons af waarom de vloeistof nog afgedampt moet worden op een waterbad en waarom de damp gecondenseerd moeten worden.
We hebben ook iets gevonden over een sudan III oplossing om het vetgehalte aan te tonen, maar deze methode leek ons niet nauwkeurig genoeg.
We hopen dat iemand ons tips kan geven op welke manier we het best het vetgehalte kunnen bepalen van margarine.
Groetjes Max en Victor
