Even ter algemene informatie: we hebben het nou wel allemaal heel interessant over temperaturen, maar dat is natuurlijk ook in de ruime zin van het woord. Het deuterium, ofwel een proton-neutron combinatie want die elektronen zijn ze al kwijt, worden versnelt in een deeltjesversneller of cyclotron. Dan worden ze dus met een bepaalde energie die ze hebben verkregen door q*V/r op een tritium deeltje gemikt, daarbij komt helium en een neutron vrij. Deze energie wordt dan vertaald naar temperatuur.
P.s Ik heb het hier over tritium-deuterium, maar dat is zeker niet de enigste kernfusie reactie, deze kan namelijk niet voort, omdat er geen deterium wordt aangemaakt. Het wordt echter gebruikt in de Waterstof bom.
Andere reacties bestaan uit koolstof met waterstof en het bekogelen van waterstof met waterstof, of waterstof met deuterium, ook kan je helium-3 met elkaar bekogelen:
1H + 1H -> 2D + e^+
2D + 1H -> 3He
3He + 3He -> 4He + 1H + 1H
of:
12C + 1H -> 13N -> 13 + e^+
13C + 1H -> 14N
14N + 1H -> 15O -> 15N + e^+
15N + 1H -> 12C + 4He
Wat nou de problemen er mee waren weet ik niet helemaal meer, maar ik geloof dat het iets te maken had met de energie spreiding van de deeltjes. Er kunnen namelijk uitschieters bij zitten, deze zullen een reactie te weeg brengen, maar na een bepaalde (onvoorspelbare) tijd. Dit kan je opvangen door meerdere kernen te gebruiken, maar dan wordt het meteen zo groot.
Leuk punt is dat ik deze info ook heb gelezen in een boek van 1958, je moest eens weten wat ze toen al wisten.
Of ze nog steeds dezelfde problemen hebben weet ik niet, maar het idee van de torus vormige magneet rind werd toen ook al geopperd.
