polarisatie. geladen deeltjes/pigment in vloeistof
Moderator: ArcherBarry
-
- Berichten: 0
polarisatie. geladen deeltjes/pigment in vloeistof
Voor diegene die mijn andere topic volgen (http://www.wetenscha...e-vloeistoffen/0, weten dat ik een leek ben in jullie vakgebied, dus vergeef me mijn onkunde/naïviteit.
Omdat het bovenstaand onderzoek op een aantal problemen stuit, wil ik even peilen of mijn oorspronkelijke idee, waarvan ik uitging dat dit complexer was, wellicht haalbaar is.
Is het mogelijk om een suspensie te maken van twee pigmenten die positief dan wel negatief geladen zijn. De suspensie zit tussen twee (transparant) geleidende vlakken, zodat als je een zijde een positief, dan wel negatief maakt, dit destreffende deeltjes aantrekt? zie schetsje). Ik weet dat e-inkt zo werkt, dus het lijkt me niet onmogelijk. Maar hoe complex is dit?
Omdat het bovenstaand onderzoek op een aantal problemen stuit, wil ik even peilen of mijn oorspronkelijke idee, waarvan ik uitging dat dit complexer was, wellicht haalbaar is.
Is het mogelijk om een suspensie te maken van twee pigmenten die positief dan wel negatief geladen zijn. De suspensie zit tussen twee (transparant) geleidende vlakken, zodat als je een zijde een positief, dan wel negatief maakt, dit destreffende deeltjes aantrekt? zie schetsje). Ik weet dat e-inkt zo werkt, dus het lijkt me niet onmogelijk. Maar hoe complex is dit?
- Berichten: 10.563
Re: polarisatie. geladen deeltjes/pigment in vloeistof
Vooropgesteld, het idee is erg leuk. Maar het probleem is dat je enorm sterke elektrische velden nodig hebt om zoiets voor elkaar te krijgen. Tegengestelde ladingen trekken elkaar aan, en dat geldt dus ook voor de geladen deeltjes in de suspensie. Je moet dus zorgen dat die platen harder aan de deeltjes trekken dan de deeltjes dat onderling met elkaar doen, en dat doe je door het elektrische veld groot te maken.
Het elektrische veld is in wezen het potentiaalverschil tussen de 2 platen (in volt) gedeeld door de onderlinge afstand. Je moet dus ofwel een grote spanning aanleggen, ofwel de afstand tussen de platen klein houden (zoals bij de e-ink schermen). Exacte getallen met betrekking tot de velden die in e-inkt schermen worden gebruikt heb ik helaas niet voorhanden, misschien dat een ander daarmee verder kan helpen.
Het elektrische veld is in wezen het potentiaalverschil tussen de 2 platen (in volt) gedeeld door de onderlinge afstand. Je moet dus ofwel een grote spanning aanleggen, ofwel de afstand tussen de platen klein houden (zoals bij de e-ink schermen). Exacte getallen met betrekking tot de velden die in e-inkt schermen worden gebruikt heb ik helaas niet voorhanden, misschien dat een ander daarmee verder kan helpen.
Cetero censeo Senseo non esse bibendum
-
- Berichten: 0
Re: polarisatie. geladen deeltjes/pigment in vloeistof
Dank. Ik vroeg me inderdaad al af waarom de twee deeltjes niet zouden gaan 'samenklonteren'. Als ik je goed begrijp doen ze dat ook als er geen spanning is, maar laten ze elkaar los als de spanning van de platen groter is dan de onderlinge aantrekking? Het is dus zaak om de lading zo klein mogelijk te maken van de kleine deeltjes? (Of is dit altijd een vaste waarde?)
Hier een schematische weegave van e-ink.
Hier een schematische weegave van e-ink.
- Berichten: 6.853
Re: polarisatie. geladen deeltjes/pigment in vloeistof
Twee opmerkingen:
1) Ik denk inderdaad dat je twee pigmenten een grote aantrekkingskracht voor elkaar hebben. Deze aantrekking kan enorm zijn omdat de afstand tussen de deeltjes af en toe heel klein is. Je krijgt dus in elk geval heel snel paarvorming waarbij je twee pigmenten aan elkaar plakken, waarschijnlijk zet dit door tot volledige agglomeratie en uitvlokken van de suspensie. Zelfs als het bij paarvorming blijft krijg je die paren niet meer zomaar los met een extern elektrisch veld over een afstand die vele ordes van grootte groter is dan de afstand tussen de twee deeltjes.
2) Als geladen deeltjes worden "gesorteerd" in een veld zullen ze daarbij zelf een tegengesteld elektrisch veld veroorzaken. De veldsterkte neemt daardoor vanzelf af.
1) Ik denk inderdaad dat je twee pigmenten een grote aantrekkingskracht voor elkaar hebben. Deze aantrekking kan enorm zijn omdat de afstand tussen de deeltjes af en toe heel klein is. Je krijgt dus in elk geval heel snel paarvorming waarbij je twee pigmenten aan elkaar plakken, waarschijnlijk zet dit door tot volledige agglomeratie en uitvlokken van de suspensie. Zelfs als het bij paarvorming blijft krijg je die paren niet meer zomaar los met een extern elektrisch veld over een afstand die vele ordes van grootte groter is dan de afstand tussen de twee deeltjes.
2) Als geladen deeltjes worden "gesorteerd" in een veld zullen ze daarbij zelf een tegengesteld elektrisch veld veroorzaken. De veldsterkte neemt daardoor vanzelf af.