Wetenschapsforum

De lijst van planeten werd met de ontdekking van een hele serie Kuipergordelobjecten in afgelopen twintig jaar wat te lang en onoverzichtelijk volgens een aantal astronomen. Een hele menagerie van miniplaneten bleek zich buiten de baan van Neptunus op te houden.

De grootste transneptunische objecten (TNO's). Bron: Wikipedia

Overzicht van centaurs en transneptunische objecten. Klik om te vergroten.

Horizontale as: in wit de afstand in AU (150miljoen km) in rood de omlooptijd in jaren.

Vertikale as: De inclinatie in graden (hoek t.o.v. de Aardbaan)

Bij de grote objecten is de relatieve afmeting weergegeven, bij de kleine objecten de absolute magnitude.

Bron: Wikipedia


Of zij in hun oordeel meegewogen hebben dat ze het lastig vonden dat de Aarde steeds minder uniek leek te worden te midden van zo’n grote familie planeten vertelt de geschiedenis niet, maar je hoort het velen brommen: Antropocentrische bekrompenheid. Anderen verwerpen deze volgens hun onzinnige kletspraat en voeren aan dat het verstandig en nodig was orde in de groeiende chaos van hemellichamen te scheppen.


In 2006 te Praag viel het doek voor planeet Pluto; daar werd tijdens de IAU democratisch besloten dat Pluto geen planeet meer mocht zijn en dat hij voortaan samen met de aanstichtster van het dispuut Eris (de godin van de twist what's in a name), als dwergplaneet zijn verre baantjes rond de Zon zou moeten trekken.


Gelukkig blijft Pluto ijs- en ijskoud onder dat soort geneuzel van een groepje wetenschappelijke heethoofden daar op dat bolletje zo dicht bij de Zon, en verrast hij ons van tijd tot tijd met de vondst van weer een maantje, zoals nu nummer vijf. Een minimaantje met mogelijk een pindavorm, maximaal 25 kilometer groot. Lees het bericht van de ontdekking op de Hubblesite


Er is daar in die uithoek een microzonnestelsel aanwezig naar nu blijkt en dat is toch wel verrassend voor een dwergplaneet van slechts 2300 kilometer middellijn:

Pluto en zijn maantjes. Bron: Hubblesite/Nasa


Naast Charon, Hydra , Nix en P4 is nu dus ook P5 (een echte naam heeft het nog niet) ontdekt, en de lijst zal misschien groeien nu men, ter voorbereiding van de verwachtte aankomst bij Pluto van New_Horizons in juli 2015, met de Hubble telescoop zorgvuldiger zoekt naar onverwachte obstakels die de eerste Plutomissie zouden kunnen verstoren.


Of New Horizons – net als bij voorgaande missies naar Jupiter en Saturnus is gebeurd – er nog een hele horde minimaantjes bij ontdekt, is afwachten. Mocht dit zo zijn, dan zal het ‘Pluto is een planeet’ kamp vast weer van zich laten horen.


Belangrijker is dat new Horizons ons hopenlijk veel meer gaat leren over Pluto, die zo ver staat dat zelfs de beste opnamens van Hubble ons niet veel meer laten zien dan een bol met wat vage vlekken.

Animatie van de beste opnames van Pluto door Hubble. Bron: Nasa