De additieve kleuren

Moderator: physicalattraction

Reageer
Gebruikersavatar
Berichten: 556

De additieve kleuren

Additieve kleuren

Mag ik het volgende probleem ter controle aanbieden.

Volgens de klassieke regels geldt, dat blauw, groen en rood rechtstreeks licht, een wit licht vormen op een scherm, dit via de “secundaire” kleuren cyaan, magenta en citroengeel. Het schema klassieke schema ziet eruit als volgt (u kan het vinden op wikipedia):

Groen + blauw = cyaan (hemelsblauw).

Rood + blauw = magenta (naar bordeaux neigend rood)

Groen + rood = citroengeel

Waaruit volgt dat cyaan + magenta + citroengeel = wit.

Nu is respectievelijk cyaan, magenta en citroengeel, een volwaardige kleur, met een eigen golflengte. Het is dus niet zo dat men dat zomaar b.v. Groen en blauw kan optellen. Men moet integendeel het gemiddelde nemen va n de golflengte van respectievelijk groen en blauw, en dit delen door twee, en men bekomt de golflengte van de volwaardige kleur cyaan, die dus helemaal geen secundaire kleur is. Hetzelfde geldt voor citroengeel en magenta. Cyaan, magenta en citroengeel zullen ook zonder de tussenkomst van rood, blauw en groen ook wit licht weerkaatsen.

Als men deze zogenaamde secundaire kleuren in een spectrum schijnt, zou hieruit moeten volgen dat er geen splitsing ontstaat van bv. cyaan, geschift in groen en blauw. ik heb deze laatste proef nog niet uit uitgevoerd, omdat ik het geschikte materiaal niet heb. Kan iemand met het geschikte materiaal dit doen, in naam van de wetenschap?

Rechtstreeks wit licht echter splitst zich zoals geweten, in de kleuren van de regenboog. Blijkbaar bedelen onze hersenen deze mengeling van alle kleuren met de betekenis “wit”, en niet met een gemiddelde golflengte. Ik raak er niet wijs uit. Is de golflengte van wit dan de som van alle kleuren

Kan iemand me helpen?

Cock

Gebruikersavatar
Berichten: 1.156

Re: De additieve kleuren

001.jpg
001.jpg (319.93 KiB) 711 keer bekeken
Ik doe niet graag iets "in naam van", maar ik denk dat de waarneming van kleur te maken heeft met de kegeltjes in de retina van je ogen. Primaire kleuren prikkelen elk één van de kegeltjes die de meeste reactie vertonen op de primaire kleuren groen rood en blauw. Groen en blauw prikkelen de blauwe en groene kegeltjes hetgeen je cyaan doet waarnemen. Rood en blauw prikkelen de rode en blauwe kegeltjes waardoor je magenta waarneemt en groen en rood prikkelen de groene en rode kegeltjes waardoor je citroengeel waarneemt.

De combinatie van twee primaire kleuren hebben niet een golflengte die het gemiddelde is van de twee primaire kleuren. Als je de combinatie van twee primaire kleuren (kleuren met één golflengte) door een prisma laat gaan zullen de twee primaire kleuren tevoorschijn komen. Wit licht bestaat uit een continu spectrum van golflengten, dus als je wit licht een prisma laat passeren zal je alle afzonderlijke golflengten tevoorschijn zien komen. We kunnen ook wit waarnemen door de primaire kleuren rood, blauw en groen onze kegeltjes te laten prikkelen. Dit heeft hetzelfde effect als alle kleuren van de regenboog onze kegeltjes te laten prikkelen. Wit licht heeft geen golflengte maar is een superpositie van golflengten, en dat kunnen vele combinaties zijn (denk aan een tl-buis). Het is de combinatie van golflengten en de reactie daarop van onze kegeltjes die onze kleurwaarneming bepaalt.

Kijk eens rond op het internet naar de werking van kegeltjes.
Ik lach en dans, dus ik ben; bovendien blijft ondanks de wetenschap het mysterie bestaan!

Gebruikersavatar
Berichten: 556

Re: De additieve kleuren

Dag Descheleschilder,

Dank voor uw uitleg.

De fysiologie lijkt te besluiten dat geel (citroengeel) eigenlijk niet bestaat, maar bestaat uit een mengeling van gewaarwordingen van groen en rood gevoelige kegeltjes. Het geel van de zon is dus een mentale constructie. De zon is niet geel, maar een mengeling van groen en rood die we geel waarnemen? Klopt dat?

Maar kijkt u eens naar "Wikipedia, zichtbaar spectrum". Daar kan u lezen dat geel wel degelijk een eigen golflengte heeft. Namelijk tussen 570 en 590 nm. Ik geeft hier het volledige spectrum zoals wikipedia dit vermeldt.

Blauw: Golflengte tussen 450 en 475

Cyaan: Golflengte tussen 476 en 495

Groen: Golflengte tussen 495 en 570

Geel: Golflengte tussen 570 en 590

Oranje: Golflengte tussen 590 en 620

Rood: Golflengte tussen 620 en 750

Er lijkt zich dus een probleem te stellen tussen de mechaniek van de menselijk waarneming en de objectieve kleuren van de fysica.

Ofwel bestaan objectieve kleuren niet en zijn het normen voor golflengtes en zijn kleuren betekenisgeving van de hersenen voor golflengtes, maar dan staan de objectieve golflengtes in de weg.

Maar geel heeft dan wel degelijk een gemiddelde golflengte, en bestaat wel degelijk, het is niet alleen een mentale betekenisgeving of een mengeling van groen en rood gewaarwording door de kegeltjes. In deze optiek schort er iets aan de fysiologie of aan de terminologie van de fysica, lijkt me. Wat denk je?

m.v.g.

Cock

Gebruikersavatar
Berichten: 1.156

Re: De additieve kleuren

Ha die Cock,

eindelijk een reactie mijnerzijds. Het probleem is inderdaad een stuk ingewikkelder dan ik dacht. Maar ik denk er het volgende over.

Alle licht met een precieze golflengte (dat wil zeggen, licht met een golflengte binnen twee dicht bij elkaar gelegen uitersten, aangezien een (licht)foton met een precieze frequentie een oneindige onzekerheid heeft in zijn positie; de fotonen in laserlicht hebben allemaal dezelfde golflengte, maar met een kleine onzekerheid, aangezien ze "slechts" over een bepaalde afstand bestaan; alleen een laserstraal met een oneindige lengte kan een welbepaalde energie (en dus golflengte) bezitten, maar dat is weer een ander verhaal) is een primaire kleur. Alle combinaties van die primaire kleuren zijn secundaire kleuren. Een combinatie van secundaire kleuren en primaire, of drie primaire kleuren zijn tertiaire kleuren, de combinatie van twee secundaire, of een primaire en een tertiaire zijn kwartaire (schrijf ik dat goed?), etcetera.

De combinatie (bij additief mengen van kleuren, hetgeen het negatief is van substractief mengen, gebruikt door bijvoorbeeld kunstschilders) van bijvoorbeeld de primaire kleuren rood, groen en blauw geeft als resultaat wit licht. De combinatie van alle kleuren van de regenboog geeft ook wit, hetgeen betekent dat dat dezelfde reactie in je brein geeft na interactie met de kegeltjes.

Biedt je de retina van het oog twee primaire kleuren aan, dan zal dat net zoals de drie primaire kleuren rood, groen en blauw wit geven (je kan in de meegeleverde afbeelding zien hoe de "balletjes rollen" als je dat doet; hetzelfde resultaat krijg je als je alle primaire kleuren tegelijkertijd op de kegeltjes laat vallen) een kleur geven die overeenkomt met een kleur die inderdaad een gemiddelde is van de twee primaire kleuren. Dus een secundaire kleur komt overeen met een primaire kleur die inderdaad het gemiddelde is van de twee primaire kleuren (die de secundaire kleur vormen in jouw brein).

Probeer aan de hand van de schets onderaan de bijgeleverde afbeelding maar eens wat secundaire kleuren uit en je zult zien dat de balletjes die gaan rollen gelijk zijn aan de primaire kleur (het gemiddelde van de twee primaire kleuren).

Groetjes, descheleschilder
Ik lach en dans, dus ik ben; bovendien blijft ondanks de wetenschap het mysterie bestaan!

Gebruikersavatar
Berichten: 556

Re: De additieve kleuren

Ha die Schele Schilder,

Voorlopig deze bedenkingen als antwoord op je schrijven, maar ik kan natuurlijk nog andere inzichten krijgen.

Alle rechtstreeks (dus niet weerkaatst) licht, met een precieze golflengte (binnen de marge van onzekerheid), kan je inderdaad beschouwen als een primaire kleur (als het binnen de waarnemingsmarge valt). De mengeling van cyaan, magenta en citroengeel rechtstreeks licht dat weerkaatst wordt, wordt door het brein als wit waargenomen. De kegeltjes nemen denk ik geen kleur waar, maar wel golflengtes, en bepaalde golflengtes krijgen een marker. Het gemiddelde van citroengele, magenta en cyaan waarneming, krijgt de betekenis van wit in het bewustzijn van de mensen. We noemen die superpositie van golflengtes wit.

De kleuren worden in onze hersenen gemaakt, en zijn dus subjectief. En zoals je weet zijn onze zintuigen en de interactie van zintuigen en brein, afgestemd op overleven, eten, en voortplanting. Bij mensen en andere primaten is kleur belangrijk, we moeten b.v. het verschil zien tussen rijpe en onrijpe vruchten. Bij roofdieren is dat niet belangrijk, die zien voornamelijk zwart-wit, bij knaagdieren geldt dit ook, die gaan op de geur en het gevoel af.

De waarneming van kleur is denk ik een betekenisgeving, en geen direct natuurkundig fenomeen, golflengtes zijn dat wel. Maar om met mekaar als mensen te communiceren, spreken we in termen van kleuren.

Cock

Gebruikersavatar
Moderator
Berichten: 4.096

Re: De additieve kleuren

@descheleschilder: je praat over een figuur die bijgevoegd zou zijn, maar die zie ik niet. Kun je die alsnog plaatsen?

Gebruikersavatar
Berichten: 1.156

Re: De additieve kleuren

@physicalattraction: de figuur (het plaatje) is bijgevoegd in#2.
Ik lach en dans, dus ik ben; bovendien blijft ondanks de wetenschap het mysterie bestaan!

Gebruikersavatar
Berichten: 1.156

Re: De additieve kleuren

Ik ben het eigenlijk helemaal met je eens! De waarneming van licht is een subjectief fenomeen. Sommige dieren nemen alleen de intensiteit van licht waar als donker en licht, andere de golflengte (en de intensiteit) die ze waarnemen als kleuren. Een foton heeft geen kleur en is niet donker of licht, maar worden in het brein verwerkt tot kleur, of lichte en donkere delen van een scene die ze waarnemen. Er is dus inderdaad een verschil tussen het fysische gedeelte van licht, namelijk de golflengte en de intensiteit, en de subjectieve waarneming die in het brein wordt gevormd.
Ik lach en dans, dus ik ben; bovendien blijft ondanks de wetenschap het mysterie bestaan!

Reageer