Hallo,
Ik ben nieuw op dit forum.
Ik deed deze week een proef over fluorescerende stoffen.
We moesten ook een kooksteentje toevoegen (de werking hiervan is mij bekend).
Nu voorkomt een kooksteentje kookvertraging maar hoe begint een stof dan opeens te koken (als er dus geen ruw oppervlak is) als het geen belletjes kan vormen?
Dit zou dan gebeuren doordat een kristal kristalliseert door een trilling en daardoor een kettingreactie veroorzaken maar dit is mij nog niet helemaal duidelijk.
Zou iemand mij dit uit kunnen leggen?
b.v.d.
niveau: VWO4
Laatste berichten
-
00:49
Ervaringen met "herontdekkingen" 11
-
00:37
Rotatie van het heelal 24
-
21:28
hall effect in vloeistof gebruiken als stromingssensor 6
-
17:59
Gezocht: de/een naam voor een getallenrij met een cauchyrij als partieelsommenrij
-
17:28
Casus uit de praktijk: positief test THC 18
-
17 apr
speciale rel. theorie 4
-
17 apr
Vreemde stank in huis 11
-
17 apr
3 vragen over mijn rooskleurige r.berekening H2netGekoppeldeHBrflowbatterij.
-
17 apr
Interpretatie reactie-energie 3
-
17 apr
Logistic equation (Pierre Verhulst,Belgian Mathematician) 5
-
16 apr
vB 9
-
15 apr
Kunnen quantum Zonnecellen 190% quantum efficiënt zijn 1
-
15 apr
Python: sockets sluiten 4
-
14 apr
Een eenvoudige logische redenering waarom tijd niet kan bestaan 'daarbuiten' 6
-
14 apr
Hoe kun je op quantumwijze getallen vinden in een rij die kleiner zijn dan getal k 3
-
13 apr
Documentenverdwijnen uit onedrive 1
-
12 apr
Behoud van impulsmoment en energie 5
-
12 apr
INLOG STORING / TIPS 4
-
09 apr
[natuurkunde] systeemgrafen 1
-
05 apr
afbuiging licht rond zware objecten via grondbeginselen relativiteitstheorie 490
Nieuwsberichten
-
04 mar
Een nieuw soort magnetisme: altermagnetisme
-
31 okt
AI kan via stem diabetes vaststellen 11
-
21 okt
Einstein krijgt wéér gelijk 45
-
07 feb
witter dan wit 20
-
19 jun
irrigatie en de aardas
[scheikunde] kristallisatie trilling kookvertraging
Moderators: ArcherBarry, Fuzzwood
-
- Berichten: 10.561
Re: kristallisatie trilling kookvertraging
Met het kristalliseren van kristallen heeft het weinig te maken. Bij kristalliseren kun je ook een soort vertraging waarnemen (onderkoelen van een vloeistof en oververzadigen van een oplossing) en dat heeft te maken met het feit dat het moeilijk is om het eerste begin van een kristal te vormen. Zodra dat begin er is, volgt de rest vanzelf. Maar als de energie om dat begin te vormen niet geleverd wordt, komt het ook niet op gang.
In die gevallen levert een trilling (er tegenaan tikken) genoeg energie om het begin op gang te brengen. Dan zie je ineens een vloeistof bevriezen of kristallen ineens ontstaan. Misschien komt daar je opmerking vandaan.
Maar kookvertraging heeft een iets andere oorzaak: De moleculen van de stof in de gasvorm moeten de vloeistof opzij drukken, en de oppervlaktespanning doorbreken, om een bel te kunnen vormen. Dat kost energie, en kracht, en zolang die er niet is, zal de stof ook niet koken. Ondertussen kan de temperatuur wel oplopen tot boven het kookpunt.
Pas wanneer er genoeg druk is opgebouwd, kunnen de gasmoleculen als bellen ontsnappen. En omdat de oppervlaktespanning dan doorbroken is, kan er een hele hoop in een keer vrijkomen. Bovendien is er dan een hoop energie aanwezig om de rest van het water te laten koken (de temperatuur was immers tot boven het kookpunt gestegen). Dan zal het dus in 1 keer heel heftig gaan, en zal de vloeistof ook alle kanten op spatten.
Dus, om antwoord te geven: Het is niet zo dat er helemaal geen bellen kunnen worden gevormd. Het is alleen moeilijker om bellen te vormen, daardoor duurt het langer. Maar op het moment dát er dan een belletje is gevormd, gaat het ook in een keer heel hard.
In die gevallen levert een trilling (er tegenaan tikken) genoeg energie om het begin op gang te brengen. Dan zie je ineens een vloeistof bevriezen of kristallen ineens ontstaan. Misschien komt daar je opmerking vandaan.
Maar kookvertraging heeft een iets andere oorzaak: De moleculen van de stof in de gasvorm moeten de vloeistof opzij drukken, en de oppervlaktespanning doorbreken, om een bel te kunnen vormen. Dat kost energie, en kracht, en zolang die er niet is, zal de stof ook niet koken. Ondertussen kan de temperatuur wel oplopen tot boven het kookpunt.
Pas wanneer er genoeg druk is opgebouwd, kunnen de gasmoleculen als bellen ontsnappen. En omdat de oppervlaktespanning dan doorbroken is, kan er een hele hoop in een keer vrijkomen. Bovendien is er dan een hoop energie aanwezig om de rest van het water te laten koken (de temperatuur was immers tot boven het kookpunt gestegen). Dan zal het dus in 1 keer heel heftig gaan, en zal de vloeistof ook alle kanten op spatten.
Dus, om antwoord te geven: Het is niet zo dat er helemaal geen bellen kunnen worden gevormd. Het is alleen moeilijker om bellen te vormen, daardoor duurt het langer. Maar op het moment dát er dan een belletje is gevormd, gaat het ook in een keer heel hard.
Cetero censeo Senseo non esse bibendum
