kwasie schreef:@Marko,
Een vector heeft een dimensie L nodig. Dat is inderdaad logischer dan een afgeleide naar de tijd.
De factor afstand zit natuurlijk ook weer in snelheid, versnelling, ruk e.t.c.
Zoals Xilvo afstand ook een (positie)vector kan zijn, is dat ook te stellen voor een oppervlakte/volume?
Ik weet niet of de vraag helemaal begrijp. Is de vraag of een grootheid die geschreven kan worden met dimensie
L2 per definitie scalair is? Het is niet uitgesloten dat het een vector is want die
L2 zou het gevolg kunnen zijn van vermenigvuldiging met een scalaire grootheid met (onder andere) dimensie
L en een vectorgrootheid met (onder andere) dimensie
L maar ik weet daar zo geen natuurkundige voorbeelden van te geven. Een voorbeeld van een vector met dimensie
L-2 staat onderaan dit bericht.
Natuurkundig gezien heeft het zijn van vector of scalair alles met grootheden en eenheden te maken. Alle grootheden zijn te schrijven als het product van basisgrootheden (en exponenten daarvan). De meeste basisgrootheden zijn per definitie scalair. Er is maar 1 uitzondering, en dat is de basisgrootheid lengte.
Een punt in de ruimte kun je (moet je) weergeven als een vector met meerdere componenten. Een punt in de tijd niet. Idem voor temperatuur, massa, stroomsterkte, lichtsterkte en hoeveelheid deeltjes.
Een grootheid heeft dus per definitie de dimensie
L nodig om een vectorgrootheid te kunnen zijn.
kwasie schreef:Stroom I [ampère] is een vector zonder lengte component. (basisgrootheid)
Het verhaal gaat dus niet helemaal op.
Ook is energie een scalair, maar kinetische energie heeft dan wel weer een richting.
De basisgrootheid
I (stroomsterkte) is scalair. Misschien ben je in de war met stroomdichtheid? Dat is wel een vector, omdat het samenhangt met de dichtheid van geladen deeltjes (dus lading per volume-eenheid, scalair) en snelheid (een vector)
Kinetische energie heeft geen richting.
