Het wetenschappelijke artikel - de feitelijke vorm ervan - is iets wat ons moderne leven mede heeft helpen vormen. Voordat het werd ontwikkeld in 1600, werden de resultaten privé gecommuniceerd in brieven, lezingen of gecombineerd in boeken. Er was geen goede mogelijkheid voor het communiceren van stapsgewijze vooruitgang. Door ruimte te maken voor artikelen over afzonderlijke experimenten of kleine technische ontwikkelingen, maakten tijdschriften de chaos van de wetenschap een stuk waardevoller. Voortgang kon gestapeld worden.
Wetenschappelijke methoden evolueren de laatste jaren met dezelfde snelheid als software; de meest gevraagde vaardigheid onder natuurkundigen, biologen, chemici, geologen, zelfs antropologen en onderzoekspsychologen, is kennis en ervaring met programmeertalen en "data science" -pakketten. En toch is de basis voor het communiceren van wetenschappelijke resultaten niet veranderd gedurende 400 jaar. Publicaties kunnen online worden geplaatst, maar het is nog steeds tekst, tabellen en afbeeldingen op een pagina.
Dit artikel in The Atlantic gaat in op wat de toekomst kan zijn...