Het belang van het ontwikkelen van fantasie

Sjorssnors

Voor kinderen is het van belang voldoende te spelen, en dat zo lang mogelijk proberen vol te houden (pubertijd). Met spelen ontwikkel je fantasie, en die ontwikkeling is nodig om sneller onbewuste associaties te maken, welke dan vervolgens weer ingegeven kunnen worden.

Stelling :

De fantasie is een duidelijke aanwijzing, dat het onderbewustzijn z'n intuïtieve output heeft, maar zeker zo belangrijk z'n input. Een goed input (opbouw van intuïtie) bewerkstellig je dus door bwust de intuítie mee te laten wegen in het beredeneren (beter nog, het te laten leiden).

ConocimientA

Ik heb je post nu een stuk of 6 keer gelezen, maar ik begrijp er echt helemaal niets van. Wat bedoel je met intuïtieve input? Wat is de link tussen fantasie en intuïtie? En waarop baseer je die link? Hoe kun je bewust je intuïtie laten meewegen in het beredeneren? Is het niet per definitie zo dat beredeneren het luisteren naar de intuïtie belemmert?

Sjorssnors

Ik heb je post nu een stuk of 6 keer gelezen, maar ik begrijp er echt helemaal niets van. Wat bedoel je met intuïtieve input? Wat is de link tussen fantasie en intuïtie? En waarop baseer je die link? Hoe kun je bewust je intuïtie laten meewegen in het beredeneren? Is het niet per definitie zo dat beredeneren het luisteren naar de intuïtie belemmert?

Ik heb inderdaad moeite de juiste woorden/ zinnen te vinden.

Met intuïtieve 'output' bedoel ik de intuïtieve ingevingen vam het onbewuste naar het bewuste (out of subconsious). Die informatie komt vanuit het onderbewustzijn, en heeft logischerwijs ook z'n aanvoer van nieuwe informatie (associaties), welke je dan als 'input' kan zien van het onderbewustzijn. Die onbewuste input van gegevens 'verstrkt' het onderbewustzijn.

De fantasie zijn ook ingevingen vanuit het onderbewustzijn. Weliswaar zijn het 'fictieve associaties, welke zowel op de realiteit kan berusten, als op onwerkelijke informatie (zelf bedacht). Deze zelfde onbewuste ingevingen kunnen ook in dromen bewust worden, wat de link met het onderbewustzijn doet vermoeden. Fantasie is en vorm van intuïtie, waarbij onwerkelijke associaties ingegeven kunnen worden.

Ik baseer deze ondervindingen op m'n (blijkbaar) extreme manier van toepassen van m'n intuïtie, en op het gegeven dat al ik m'n denkbeelden voortdurend krijg bevestigd door externe bronnen (naderhand). Waanzinnig ? Ik denk het niet. Ik kan me voorstellen dat ik nogal vreemd over kom, alhoewel andere intuïtieve denkers wél veel herkennen. Ik heb een begrijpende manier van denken, wat mij door de bevestigingen ervan steeds zelfverzekerder maakt. Blijkbaar is het-één-en-ander nogal moeilijk voor te stellen vanuit andere perspectieven...

Het luisteren naar intuïtieve ingevingen moet je oprecht en consequent doen. Wanneer je dat, zoals de meesten doen, slechts sporadisch doet, bouw je je intuïtie niet op. Je moet er op vertrouwen, en die ingevingen mee laten wegen in je beredenaties. De ingeving gaat bewust, de beredenatie ook (a+b=c). Tijdens het beredeneren kunnen je juist ingevingen te binnen schieten. Je kan wat dat betreft het bewustzijn zien als een 'verduisterende bril'. Door op intuïtie te gaan vertrouwen, wordt je bewuste bril, steeds helderder.

Een site die m'n visie hierop bevestigde : http://www.danknapp.com/intart.htm

Windsurfer

Het gebruik van fantasie in de kinderleeftijd is van zeer groot belang voor de ontwikkeling. Kinderen die totaal geen fantasie bedrijven, ontwikkelen vaker een pervasieve ontwikkelingsstoornis.

ook ik snap echter niet zo veel van je stelling, maar hoop zo toch een antwoord te hebben gegeven op de titel van dit subtopic,

groeten,

Sjorssnors

Windsurfer schreef:Het gebruik van fantasie in de kinderleeftijd is van zeer groot belang voor de ontwikkeling. Kinderen die totaal geen fantasie bedrijven, ontwikkelen vaker een pervasieve ontwikkelingsstoornis.

ook ik snap echter niet zo veel van je stelling, maar hoop zo toch een antwoord te hebben gegeven op de titel van dit subtopic,

groeten,

Doordat blijkbaar de fantasie onbewust ingegeven wordt, vanuit het onderbewustzijn dus, en het onontbeerlijk is voor een goede 'algemene ontwikkel;ing', kan je stellen dat je bewuste fantasiën bevorderlijk zijn voor het maken van nieuwe associaties (bewust en onbewust). Onbewuste associaties kan je dus bewust beïnvloeden en versterken. Zo veel zelfs, dat het een zekere raadgever wordt.

De bovengenoemde link bevestigde het... (had je het gelezen ?)

Ik zie dat ook zo, dat het ontbreken van voldoende fantasie, pervasieve stoornissen 'triggered'.

Windsurfer

Sjorssnors schreef:
Windsurfer schreef:Het gebruik van fantasie in de kinderleeftijd is van zeer groot belang voor de ontwikkeling. Kinderen die totaal geen fantasie bedrijven, ontwikkelen vaker een pervasieve ontwikkelingsstoornis.

ook ik snap echter niet zo veel van je stelling, maar hoop zo toch een antwoord te hebben gegeven op de titel van dit subtopic,

groeten,
Doordat blijkbaar de fantasie onbewust ingegeven wordt, vanuit het onderbewustzijn dus, en het onontbeerlijk is voor een goede 'algemene ontwikkel;ing', kan je stellen dat je bewuste fantasiën bevorderlijk zijn voor het maken van nieuwe associaties (bewust en onbewust). Onbewuste associaties kan je dus bewust beïnvloeden en versterken. Zo veel zelfs, dat het een zekere raadgever wordt.

De bovengenoemde link bevestigde het... (had je het gelezen ?)

Ik zie dat ook zo, dat het ontbreken van voldoende fantasie, pervasieve stoornissen 'triggered'.

ik betwijfel of fantasie vanuit het 'onbewuste' komt (ik heb het niet op het begrip 'onderbewustzijn' als zodanig). je kunt ook heel bewust fantaseren natuurlijk. daarbij kun je gebruik maken van onbewust aanwezige informatie.

Het ontbreken van fantasie is mijn inziens niet bevorderend voor het optreden van een pervasieve ontwikkelingsstoornis, maar eerder kenmerkend ervoor. Ik spreek niet in oorzaak- gevolg relaties! dat had ik beter moeten verwoorden.

Sjorssnors

Windsurfer schreef:

ik betwijfel of fantasie vanuit het 'onbewuste' komt (ik heb het niet op het begrip 'onderbewustzijn' als zodanig). je kunt ook heel bewust fantaseren natuurlijk. daarbij kun je gebruik maken van onbewust aanwezige informatie.

Ik fantasie 'ontstaan' doordat het inggeven wordt. Het maakte nog geen deel uit van bewuste denkprocessen, maar komt door 'vreemde associaties, welke onbewust gemaakt worden. Pas na die bewuste ingeving, fantaseer je bewust door middel van bepaalde beredeneringen. Het fantaseren op zich is dus inderdaad bewust, maar het komt voort uit onbewuste processen. Het gevolg van het stimuleren van fantasie, is niet alleen dat nieuwe fantasiën ontstaan, maar ook dat meer realistische (op basis van waarnemingen) associaties ingegeven worden, wat dan weer bevorderlijk is voor de algehele ontwikkeling. De vaak fantastische beelden in dromen (gemengt met realistische) bevestigt dit, en ook de ingevingen vanuit het onbewuste.

Het ontbreken van fantasie is mijn inziens niet bevorderend voor het optreden van een pervasieve ontwikkelingsstoornis, maar eerder kenmerkend ervoor. Ik spreek niet in oorzaak- gevolg relaties! dat had ik beter moeten verwoorden.[/quote]

Het pervasieve van stoornissen is juist dat het het bewustzijn overheerst. Het ontwikkelen van fantaie kan er toe bijdragen dat bewuste processen minder rechtlijnig zijn, en ook betere associaties (beredeneringen) ten gevolge heeft.

Napoleon Dynamite

Met de term "onbewust" kan je het gehele psychologische gedrag op een idiosyncratische manier gaan verklaren. Méér zelfs, je komt er geen stap mee verder. Ik onderstreep dat ik niet het belang van het zogenaamde "onderbewuste" wil onderuit halen, wel het wetenschappelijk karakter ervan.

Bv. ik zie dat ik mijn doel niet bereik, onbewust zal ik mijn inspanningen intensifieren.

Of: in de prefrontale cortex zijn er neuronen die geactiveerd worden indien men merkt dat men zijn doel niet bereikt en die de regio van executieve functies aanmaant via signalen om beter zijn best te doen.

Sjorssnors

Napoleon Dynamite schreef:Met de term "onbewust" kan je het gehele psychologische gedrag op een idiosyncratische manier gaan verklaren. Méér zelfs, je komt er geen stap mee verder. Ik onderstreep dat ik niet het belang van het zogenaamde "onderbewuste" wil onderuit halen, wel het wetenschappelijk karakter ervan.

Bv. ik zie dat ik mijn doel niet bereik, onbewust zal ik mijn inspanningen intensifieren.

Of: in de prefrontale cortex zijn er neuronen die geactiveerd worden indien men merkt dat men zijn doel niet bereikt en die de regio van executieve functies aanmaant via signalen om beter zijn best te doen.

Ik vorm m'n denkbeelden niet naar idiologische maatstaven, maar naar logische. Dat is het hum nou juist, bij het beredeneren moet je de meest logische beredenering hanteren als 'slotconclusie'. Door er een gewoonte van te maken je beredeneringen af te sluiten (denkbeeldig en bewust) met slotconclusies, vinden er onbewust specifieke associaties plaats, waardoor je een duidelijker intuïtie ontwikkeld. Naar mate je dat oefent, wordt de intuïtie beter begrepen, wat vervolgens een gerichter waarnemen (realiteitsbesef) tot gevolg heeft. Zo kan je door gerichte bewuste waarnemingen het onderbewustzijn beïnvloeden. Bepaalde processen gaan weliswaar onbewust, toch valt door dat samenspel van het onderbewustzijn (intuïtie) en het bewustzijn (beredeneren) bewust het onderbewustzijn te beïnvloeden (conclusiegericht denken).

Dat dit pas gebeurt wanneer 'de nood aan de man is', ben ik (en bijvoorbeeld ook begenoemde) het niet mee eens dus.

Windsurfer

Het pervasieve van stoornissen is juist dat het het bewustzijn overheerst. Het ontwikkelen van fantaie kan er toe bijdragen dat bewuste processen minder rechtlijnig zijn, en ook betere associaties (beredeneringen) ten gevolge heeft.

wat bedoel je hiermee?

Sjorssnors

Het pervasieve van stoornissen is juist dat het het bewustzijn overheerst. Het ontwikkelen van fantaie kan er toe bijdragen dat bewuste processen minder rechtlijnig zijn, en ook betere associaties (beredeneringen) ten gevolge heeft.

wat bedoel je hiermee?

Dat het 'het gehele bewuste denken' beïnvloedt. Het ontwikkelen van fantasie draagt er aan bij dat 'meer deurtjes' geopend worden (breder perspectief), wat de stoornis minder hardnekkig maakt. Ook bij iemand met een stoornis is de ontwikkeling van fantasie van cruciaal belang.

Windsurfer

akkoord, want dat is wat pervasief betekent, dat het in alle functies doorwerkt.

maar mijn punt is dat het ontwikkelen van fantasie niet van invloed is op het ontwikkelen van een pervasieve stoornis. het niet ontwikkelen van fantasie is een aanwijzing dat er mogelijk sprake is van een pervasieve ontwikkelingsstoornis. er is, nogmaal, geen causaal verband in onstaan van één van beide.

groeten,

Sjorssnors

Hoe verklaar je dan, dat ik als pervasief gestoord Asperger, m'n tekortkomingen wél heb kunnen compenceren ? Ik begrijp zowel het interpersoonlijke als het intrapersoonlijk, maar ook heb ik goede fantasie, welke ik in praktijk toe pas (timmerman). Ook m'n motoriek heb ik kunnen aanpassen. Als kind had ik met alles duidelijk moeite, maar heb dat kunnen compenceren. Dat bij pervasieve stoornissen de fantasie ontbreekt zegt niets over dat het niet ontwikkeld kan worden. Getuige m'n zoon die PDD-nos heeft. Ik heb de ontwikkeling van z'n fanasie extra gestimuleerd, door gerichte vragen te stellen in de communicatie. Ik zie dat hij in vergelijk tot andere PDD-nos-ers (op z'n school) veel meer vooruitgang maakt, en verbazingwekkende ideeën heeft. Hij is overduidelijk ook een beelddenker, met dat verschil dan, dat hij zwakbegaafd is. Hij heeft echter een groot voorstellingsvermogen en uiterst goed geheugen, waar, naar ik merk, z'n fantasie duidelijk aanwezig is. Het niet stimuleren zal inderdaad geen verbetering brengen bij pervasieve ontwikkelingsstoornissen.

Voorts zie ik de pervasieve invloed meer als een beïnvloeding van het bewustzijn, dan van het onderbewustzijn. Bij pervasieve stoornissen kan je duidelijk de bergrippen "ich" en "über-ich" herkennen. De über-ich (super-ego) is minder van invloed (in dien verschil, dat dat bij mij het omgekeerde is), maar kan door gerichte vragen wel gestimuleerd worden (getuige methoden in het speciale onderwijs). Bij de ene zal het 'hardnekkiger' zijn, dan bij een ander, maar de potentie ligt er wel. Fantasie heeft altijd stimulatie nodig, alleen is dat dus relatief, wat de onduidelijkheid schept. De link met dromen is dan ook te zien, gezien het ontwikkelen en veelvuldig gebruiken van fantasie z'n invloed heeft op de aard van de dromen, in relatie tot de werkelijkheid.

ConocimientA

Hallo Sjorssnors,

Al ik het goed begrijp, versta jij onder intuïtie de automatische verwerking van informatie door het onderbewustzijn. Waarbij je het hebt over output wanneer de informatie van het onderbewuste in het bewustzijn komt en over input wanneer de informatie vanuit de externe omgeving rechtstreeks door het onderbewustzijn wordt opgenomen. En fantasie zie jij dan als een vorm van deze automatische verwerking die ruimte laat voor input vanuit het onderbewustzijn die niet geheel op de werkelijkheid berust. Ik hoop dat ik je zo een beetje goed begrepen heb, want alles wat ik hierna opschrijf berust op deze interpretatie van jouw woorden.

Zoals ik het zie, gebaseerd op mijn kennis van de psychologie, maar voor een groot deel ook aangevuld met mijn eigen ideeën, bereikt alle informatie uit de externe omgeving de hersenen. Vervolgens wordt het gefilterd, waarna de informatie die op dat moment voor jou relevant is jouw bewustzijn bereikt. Van informatie waarvan je je (nog) niet bewust bent, zou je kunnen zeggen dat het zich in je onderbewustzijn bevindt. Op deze manier bekeken komt informatie dus sowieso pas in je bewustzijn nadat het door de hersenen is verwerkt en dus in het onderbewustzijn is geweest. En dan zou alles intuïtie zijn. Dan volgt dus automatisch een belangrijke vraag hoe definieer je intuïtie? Volgens mij ontstaat intuïtie wanneer de onbewuste verwerking van informatie verder reikt dan gewoonlijk voordat het je bewustzijn bereikt, waardoor het je bewustzijn bereikt nadat al conclusies zijn gevormd of een aanzet is gemaakt voor een bepaalde reactie. Wanneer je je er vervolgens van bewust wordt lijkt het alsof er geen denkproces aan vooraf is gegaan, aangezien dat denkproces niet onder de controle van jouw bewustzijn plaatsvond.

Het automatisch en onbewust leren van omgevingsfactoren wordt ook wel impliciet leren genoemd. In eerste instantie ben ik geneigd te zeggen dat dit weinig met intuïtie te maken heeft, maar in het volgende artikel wordt toch op een overtuigende manier beargumenteerd dat dat idee van jou zo gek nog niet is.

http://instruct1.cit.cornell.edu/courses/p...i663/intcog.pdf

Fantasie zou je kunnen zien als een vorm van impliciet leren, zodat je naar aanleiding van bovenstaand artikel ook een link tussen fantasie en intuïtie zou kunnen leggen. Ik heb het artikel nog niet goed en kritisch genoeg gelezen om iets te kunnen zeggen over de waarschijnlijkheid van een causaal verband of mijn mening erover te geven, maar misschien kun jij wat met het artikel.

Volgens de gedachtegang dat informatie bij autisten minder gefilterd wordt, zal jij je als Asperger meer dan anderen bewust worden van deze impliciete processen. Vaak hoor je ook van autisten dat zij bij handelingen die bij anderen automatisch gaan, veel meer nadenken, dat ze deze handelingen op een veel bewuster niveau verrichten. Ik kan me indenken dat jij vanuit jouw ervaringen denkt dat jij meer dan anderen luistert naar jouw intuïtieve ingevingen. Ik ben zelf echter eerder geneigd te zeggen dat jij je meer dan anderen bewust wordt van deze automatische, 'onbewuste' processen. Waar een ander direct reageert op de impuls die voortkomt vanuit zo'n automatische, intuïtieve verwerking, zal deze impuls bij jou misschien in meerdere mate jouw bewustzijn passeren, waardoor het na de automatische verwerking ook nog eens wordt meegenomen in een bewuster denkproces.

Sjorssnors

ConocimientA schreef:.

http://instruct1.cit.cornell.edu/courses/p...i663/intcog.pdf

Fantasie zou je kunnen zien als een vorm van impliciet leren, zodat je naar aanleiding van bovenstaand artikel ook een link tussen fantasie en intuïtie zou kunnen leggen. Ik heb het artikel nog niet goed en kritisch genoeg gelezen om iets te kunnen zeggen over de waarschijnlijkheid van een causaal verband of mijn mening erover te geven, maar misschien kun jij wat met het artikel.

'Impliciet' lijkt mij hier inderdaad een mooie omschrijving van. Naast de directe perceptie, wordt informatie onbewust geassociëerd met eerdere associaties. Deze 'input' geschiedt naast de bewuste perceptie. Niet ten gevolge van bewuste processen, maar door onbewuste processen, kan het direct een cognitieve bewustwording teweeg brengen (intuïtie), welke direct (bewust) toe te passen is.

Volgens de gedachtegang dat informatie bij autisten minder gefilterd wordt, zal jij je als Asperger meer dan anderen bewust worden van deze impliciete processen. Vaak hoor je ook van autisten dat zij bij handelingen die bij anderen automatisch gaan, veel meer nadenken, dat ze deze handelingen op een veel bewuster niveau verrichten. Ik kan me indenken dat jij vanuit jouw ervaringen denkt dat jij meer dan anderen luistert naar jouw intuïtieve ingevingen. Ik ben zelf echter eerder geneigd te zeggen dat jij je meer dan anderen bewust wordt van deze automatische, 'onbewuste' processen. Waar een ander direct reageert op de impuls die voortkomt vanuit zo'n automatische, intuïtieve verwerking, zal deze impuls bij jou misschien in meerdere mate jouw bewustzijn passeren, waardoor het na de automatische verwerking ook nog eens wordt meegenomen in een bewuster denkproces.

Inderdaad. Naast het bewuste verwerken van waarnemingen, worden de waarnemingen 'tegelijkertijd' ook onbewust met informatie geassociëerd. Die onbewuste associaties hebben zo voortdurend hun onderbouwing door achterliggende associaties. Naar mate je er 'vervolgens' gebruik van maakt, wordt het onderbewustzijn bewuster (alertheid). Deze onbewust gestoelde alertheid maakt het ook dat bewust meer waargenomen wordt (breder horizon).

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Het belang van het ontwikkelen van fantasie

Het belang van het ontwikkelen van fantasie

Re: Het belang van het ontwikkelen van fantasie

Re: Het belang van het ontwikkelen van fantasie

Re: Het belang van het ontwikkelen van fantasie

Re: Het belang van het ontwikkelen van fantasie

Re: Het belang van het ontwikkelen van fantasie

Re: Het belang van het ontwikkelen van fantasie

Re: Het belang van het ontwikkelen van fantasie

Re: Het belang van het ontwikkelen van fantasie

Re: Het belang van het ontwikkelen van fantasie

Re: Het belang van het ontwikkelen van fantasie

Re: Het belang van het ontwikkelen van fantasie

Re: Het belang van het ontwikkelen van fantasie

Re: Het belang van het ontwikkelen van fantasie

Re: Het belang van het ontwikkelen van fantasie