Theorieën combineren (psychopathologie)

Moderator: Rhiannon

Reageer
Berichten: 20

Theorie

Hoi,

Ik had een vraag ivm psychopathologie.

Waarom zijn therapeuten steeds afgestudeerd in een bepaalde specialisatie?

(gedragstherapie,psychodynamische,cognitieve,...)

Waarom laat men mensen niet afstuderen in een bepaald subdomein en eventuele stoornissen die hier nauw mee verbonden zijn?

Concreet voorbeeld:

Een afstudeerriching depressie waarin de meest effectieve behandelingen worden aangeleerd en eventueel onderzoek hierin wordt bevorderd.

Wat men in de alledaagse situatie heeft zijn klinisch psychologen die een bepaald syndroom zien en daar de meest geschikt soort psycholoog voor sturen.

Bv: Psychodynamische therapie bij depressie.(ik gok maar iets)

Gedrags therapie bij angstfobieën.

Mijn vraag dus: Waarom niet een specialisatie in een bepaalde ziekte of vss ziekten en wel een theoriëen gebaseerd op een geprefereerd paradigma?

Berichten: 18

Re: Theorie

goeie vraag

Bij arsten zie je ook dat ze specialisaties hebben. Maar ik denk ook dat veel psychopathologische aandoeningen overlap vertonen. Kijk alleen maar al eens naar de concordantie van depressie en angsstoornissen bv. Maar er valt denk ik degelijk wel wat voor te zeggen wat je aandraagt :roll:

Gebruikersavatar
Berichten: 1.293

Re: Theorie

Dat is historisch zo gegroeid en de reden daarvoor is het feit dat er in de psychologie in het verleden verschillende manieren zijn ontstaan tegen een bepaalde stoornis aan te kijken, verschillende referentiekaders. Je werkte vanouds vanuit dit referentiekader en elk referentiekader heeft zijn specifieke kenmerken en opvattingen. Zo ziet de cognitief gedragstherapeut een depressie als onderhevig aan depressogene cognities en gedrag dat moet worden aangepakt; ziet een rogeriaan het als een stagnatie in de persoonlijke groei, ziet een psychoanalyticus het bijvoorbeeld als een anaclystisch iets.

Tegenwoordig wordt een vrij algemeen, eclectisch kader voorgestaan, al zijn er nog zeker wel mensen die specifiek vanuit een bepaald referentiekader werken, ze raken in de minderheid en strikt genomen hebben ze toch stiekem zaken van elkaar gejat waardoor de scholen op papier meer verschillen dan in de praktijk. Daarnaast vraagt de gezondheidszorg om evidence based werken.

Sterker nog, uit onderzoek onder psychotherapeuten is gebleken dat hoe langer ze het werk deden, hoe meer men inhoudelijk op elkaar leek. De werkervaring zei meer over de manier van werken dan het oorspronkelijk referentiekader waarin men opgeleid was.

Ik vind het ook een logische vraag, en misschien ontwikkelt het zich in de toekomst wel die kant op. Behandelprogramma's vanuit de richtlijnen opgesteld door het trimbos instituut richten zich al op stoornissen specifiek, bijvoorbeeld richtlijn depressie, richtlijn eetstoornissen etc. Misschien dat je je als therapeut over 20 jaar kunt specialiseren in eetstoornissen, in persoonlijkheidsstoornissen etc.
keeping an open mind is a virtue, but not so open that your brains fall out.

Reageer