windsurfer, moderator wetenschapsforum
Nogmaals, velen wel maar sommigen niet. Dit is toch echt het domein van de geneeskunde. De psychologie houdt zich bezig met beschrijven van wat uiterlijk te zien is, de geneeskunde houdt zich bezig met te beschrijven wat er daadwerkelijk van binnen gebeurt. De geneeskunde is een exacte wetenschap en beperkt zich tot de harde feiten, de psychologie houdt zich tevens bezig met allerlei hypothesen die niet hard zijn gemaakt.Henriette schreef:@Albert davinci
Ik studeer psychologie en zit vrij ver in mijn studie. En neem van mij aan dat aspecten van de mens vorm krijgt deels door overerving en deels door omgevingsfactoren. Je kan ze er niet los van zien.
groetjes
Met alle respect voor jouw studie maar genen, eiwitten, fysiologie, histologie, pathologie en anatomie zijn niet het domein van de psychologie. Om ook maar iets van erfelijkheid en milieufactoren te kunnen begrijpen heb je deze basiskennis gewoon nodig. Ik weet dat jullie daar tegenwoordig wel iets over krijgen maar voor ons is het gewoon ons vakgebied. Wij hebben enorm veel geleerd over genen en hun uitwerking. Wij hebben enorm veel voorbeelden bestudeert.
Psychologie heeft weer andere domeinen waar zij beter in is.
Ieder zijn vak al overlappen de beide gebieden elkaar tot op zekere hoogte.
Wat dat betreft kunnen artsen en psychologen in theorie elkaar goed aanvullen.
Ik heb niets tegen psychologie of psychologen, ik heb zelfs een vriend die pscyholoog is maar wat er fysiek gebeurt behoort gewoon niet tot het domein van de psychologie.
Wat windsurfer zegt klopt.
HIer ben ik het mee eens maar ook in een goede omgeving vermindert iemands natuurlijke temperament niet, het wordt enkel omgevormd tot een betere uitingsvorm.Uiteraard zijn die er, en volgens mij is het percentage wel wat groter dan 5%, toch?
Voor karaktereigenschappen moet je eerder denken aan een overerfbare aanleg in de zin van kwetsbaarheid, extraversie. De omgeving draagt dan bij in de mate waarin bepaalde trekken zich ontwikkelen. Dus ook hier is de scheidslijn vrijwel altijd arbitrair, een grijs gebied.
Inderdaad zijn die zaken waarop de psyche een invloed heeft het moeilijkste exact te begrijpen omdat we de interactie tussen de psyche en het lichaam nog onvoldoende begrijpen. We begrijpen nog niet eens wat de psyche fysiek precies is. Dat komt wellicht ooit nog.
Op dit moment schatten ze 5%, eerst schatten ze een groter percentage. Het is nog ietwat discutabel. Feit is dat voor sommige aandoeningen is aangetoond dat ze 100% genetisch zijn bepaald en voor anderen vaststaat dat ze voor 100% door milieufactoren worden bepaald.
Simpel voorbeeld:
100% gen. :De beste violist ooit had een afwijking waardoor zijn ligamenten veel te elastisch waren en dat was de verklaring voor zijn unieke talen. Deze aandoening is zowel door de verhalen als door de DNA-analyse bevestigd.
Ander voorbeeld. sikkelcelanemie: 1 verkeerde base zorgt voor 1 verkeerd aminozuur in het globuline eiwit mag sikkelcelanemie.
100% milieufactoren: scheurbuik wat gelukkig niet meer voorkomt. (collageentekort door gebrek aan vitamine C, veroorzaakt onder andere tanduitval).
Het zijn maar simpele voorbeeldjes maar ze tonen duidelijk aan dat er van beiden voorbeelden zijn voor die paar sceptici
Dat klopt. De medische wetenschap is nog erg jong (althans zoals die nu is). We weten pas van het DNA af sinds 1954, de exacte DNA-code van de mens is nog maar een jaar of 8 bekend als ik het goed heb. We weten gewoon nog veel niet omdat we pas sinds enkele decennia voldoende verfijnde geavanceerde technieken hebben om het lichaam op cellulair en biochemisch niveau goed te kunnen onderzoeken.Overigens zie je ook steeds golfbewegingen. Een aantal onderzoekers liet laatst in het blad 'intermediair' weten dat schizofrenie hoogstwaarschijnlijk niets met biologische aanleg te maken had, maar met opgelopen trauma zoals affectieve verwaarlozing, fysiek misbruik, etc. Dat staat haaks op de huidige dominante visie dat schizofrenie toch een somatische basis kent.
Ook nu nog worden er elk jaar vele ontdekkingen van historisch belang gedaan in de geneeskunde. Dit zal zeker nog lang doorgaan.
Dit ben ik met je eens. Het is niet omdat vader en zoon een eigenschap delen dat het daarom langs genetische weg is overgeërfd. Daarvoor is DNA-analyse nodig wat tegenwoordig een fluitje van een cent is wanneer we weten welke genen daar een invloed op uitoefenen en langs welke weg.Overigens denken veel mensen dat je karaktereigenschappen erft als je bijvoorbeeld dezelfde eigenschappen hebt als je ouders. Mensen gaan dan voorbij aan leren, imitatie, opvoeding. Om één of andere reden is het voor mensen aannemelijker dan zaken overerfbaar zijn langs biologische weg dan langs sociologische of psychologische weg. Vind ik vreemd.
Een goed voorbeeld is mi obesitas: Hebben pa en zoon allebei dat ze snel dik worden of heeft de zoon allerlei slecht ongezond gedrag geleerd van zijn vader?
Enkel DNA-analyse kan hier 100% uitsluitsel over geven