) voel je eigenlijk niet. In een vrije val in het luchtledige, voel je niks tegen je aandrukken, je bent gewichtsloos. Als je op de grond staat, dan voel je echter wel een kracht: De elektromagnetische kracht, je zakt niet door de vloer heen, je voelt de grond tegen je aan drukken.
Hoe komt het nu dat je elektromagnetische krachten wel kan voelen en de zwaartekracht niet?
) voel je eigenlijk niet. In een vrije val in het luchtledige, voel je niks tegen je aandrukken, je bent gewichtsloos. Als je op de grond staat, dan voel je echter wel een kracht: De elektromagnetische kracht, je zakt niet door de vloer heen, je voelt de grond tegen je aan drukken.
Hoe komt het nu dat je elektromagnetische krachten wel kan voelen en de zwaartekracht niet?
De kracht die de vloer op jou uitoefend wordt de normaalkracht genoemd.
De zwaartekracht oefent een gelijke kracht op elke deeltje in je lichaam uit en die voel je dus niet.
De normaalkracht is een kracht die alleen op je voeten wordt uitgeoefend. Je lichaam moet deze kracht zelf doorspelen (skelet / spieren) om bijvoorbeeld je hoofd boven de grond te houden. En dit doorspelen van krachten voel je.
Het gevoel wordt ook kleiner als je bijvoorbeeld gaat liggen op bed of in een zwembad, omdat de normaalkracht dan over een groter oppervlak is verdeeld voel jij er minder van.
Nog een laatste opmerking voordat ik hierover afgefakkeld wordt: Eigenlijk zou je het over spanningen (stress) moeten hebben en niet over krachten, maar ik weet niet in hoeverre de topic starter daarmee bekend is.
If I have seen further it is by standing on the shoulders of giants.-- Isaac Newton
Mijn intentie bij het starten van dit onderwerp was van een wat meer fundamentelere aard dan de vorm van de antwoorden. Maar met het laatst genoemde antwoord ben ik het helemaal eens.
Het antwoord dat ik in gedachten had:
Maar waardoor wordt die spanning (stress) dan veroorzaakt? Je wordt niet tot een klein hoopje in elkaar gedrukt, maar je valt ook niet uiteen. De molekulen van je lichaam zitten op een welbepaalde afstand van elkaar en die afstand varieert gemiddeld niet te sterk zodat het totaal (je lichaam) bij elkaar blijft.
Die molekulen in je lichaam, zitten op een bepaalde afstand van elkaar doordat de potentiaal van de krachten (of zo je wilt spanning) een minimum heeft (bijvoorbeeld bij de VanderWaalskracht). De krachten tussen de molekulen zijn op fundamenteler niveau allemaal elektromagnetisch van aard.
Het minumum in de potentiaal bestaat, doordat elektromagnetische krachten ook een afstotend karakter hebben, iets wat zwaartekracht niet heeft (alleen de 1e orde, getijdenkrachten hebben dit ook). Fundamenteel gezien is dit het verschil. Dat was mijn bedoelde antwoord.
) voel je eigenlijk niet. In een vrije val in het luchtledige, voel je niks tegen je aandrukken, je bent gewichtsloos. Als je op de grond staat, dan voel je echter wel een kracht: De elektromagnetische kracht, je zakt niet door de vloer heen, je voelt de grond tegen je aan drukken.
Hoe komt het nu dat je elektromagnetische krachten wel kan voelen en de zwaartekracht niet?
In de algemene relativiteitstheorie is zwaartekracht dan ook geen kracht. Je kunt zwaartekracht locaal niet onderscheiden van een versnelling. Dat kun je bij een elektrisch veld wel doen: draai het teken van de lading gewoon om.
Je kunt zwaartekracht locaal niet onderscheiden van een versnelling
Hoe kun je versnellen zonder kracht?
ALS WIJ JE GEHOLPEN HEBBEN...
help ons dan eiwitten vouwen, en help mee ziekten als kanker en zo te bestrijden in de vrije tijd van je chip... http://www.wetenscha...showtopic=59270
Je kunt zwaartekracht locaal niet onderscheiden van een versnelling
Hoe kun je versnellen zonder kracht?
Klassiek gezien kan dit niet. Maar relativistisch gezien is het enige wat een object doet in een zwaartekrachtsveld, een geodeet volgen in de ruimte-tijd. Het equivalentieprincipe laat denken dat de versnelling tgv zwaartekracht niet meer een goed te definieren begrip is.
