Wetenschapsforum

De essentie en de zin van het leven:

( Laatste aanpassing: 23 - 01 - 2007 ) (Deze gedachte maakt deel uit van de open debat cultuur, het zogenaamde vrije denken.)

Homosapiens wat niet meer betekent als: de denkende mens of de verstandige mens, het verschil tussen mens en dier is zijn denken en het overwinnen van zijn extreme instincten en driften, dit kan enkel door de ontwikkeling van de neocortex.

De neocortex is het meest complexe deel van het brein, het onderscheid ons van andere zoogdieren en neemt 85% van de breinmassa in beslag.

Deze omgeving controleert talen, leren, geheugenopslag, rationeel denken, abstractie, fantasie enz.

Ongemanipuleerde informatie verhoogt het bewustzijn.

Het belangrijkste doel van het leven is zich bezig te houden met een zinvol leven, dat is de kunst van het leven.

De essentie of de zin van het leven, daar waar het allemaal om draait is eigelijk:

De geschikte partner met voldoende wederzijdse liefde en respect, wonen, mobiliteit, kleding, energie, tijd maken voor een goede opvoeding van kind(eren), studies, sporten, reizen, even ontheemen, geestelijke ontplooiing, ontspanning, sociaal leven, tijd maken om goed en gezond te eten en drinken, kunst, cultuur, creativiteit, muziek, wellness, feesten, dansen, tijd besteden aan familie en vrienden, ethische en morele waarden respecteren.

Al deze gecombineerd met:

Levensvreugde, vrolijkheid, vriendelijkheid, spontaniteit, tevredenheid, vertrouwen, gezondheid, lachen, genieten, respect, gezelligheid, gastvrijheid, fantasie en verbeelding, een vleugje humor, liefde en geliefd worden enz, al deze samen is geluk, het geluk bestaat uit deze kleine stukjes.

Dit is het werkelijke welzijn van de mens, de zin van het leven, dit is levenskwaliteit in zijn hoogste vorm.

De grootste tijd van het leven met deze dingen doorbrengen zorgt voor een menswaardig en tevreden bestaan.

Het optimaliseert de levenskwaliteit en maakt het leven aangenaam. (geboren om te leven!)

De manier waarop men overdreven materiele zaken wil inschakelen om dit doel te bereiken is eigenlijk ondergeschikt, het einddoel is “geluk” en is belangrijk.

Uit onderzoek blijkt dat de factoren gezondheid, opleiding en welzijn in grote mate het geluk beïnvloeden, gezondheid is de belangrijkste factor.

De werkelijke waarde van een mens kan worden gevonden in de mate waarin hij bevrijding van zijn eigenbelang heeft bereikt. (A.E)

Het geluk van het leven hangt in grote maten af van de kwaliteit van je gedachten.

Cultuur en kinderen zijn de wortel van ons bestaan en brengen ons dan weer korter bij de essentie van het leven.

De enige en enkele manier om onsterfelijk te kunnen zijn is door je kennis te delen en ze door te geven.

Onze kinderen zijn het bewijs dat we bestaan, want ook mijn DNA zit in hen, het is zoals een vingerafdruk, uniek en authentiek.

Onze kinderen kennis doorgeven, degelijk opvoeden en waarden doorgeven, dit vormt ondermeer de zin van ons bestaan.

Al deze is een oefening tijdens welke het lichaam het gelukshormoon (endorfine) en het zelfbevestiginghormoon (serotonine) afscheidt.

We produceren (oxytocine) en (vasopressine) hormonen wanneer we aandacht, liefde en warmte krijgen.

Samen zorgen deze hormonen voor een beter immuunsysteem en een langer, gezonder en gelukkiger leven.

Een prille relatie veroorzaakt hoge dosissen neutrofine het zogenaamde passie of kalverliefde hormoon, na gemiddeld twee jaar verdwijnt het hormoon neutrofine langzaam en maakt plaats voor oxytoxine het zogenaamde knuffel hormoon.

Dopamine veroorzaakt seksuele opwinding, het hormoon prolaktine remt na de geslachtsdaad de werking van dopamine af en zorgt voor rust en een goed gevoel.

Voldoende en goede sociale contacten zijn de sleutel tot oud worden en bevorderen de immuniteit, op deze wijze zijn onze genen voorgeprogrammeerd, aldus wetenschappers die een grondige studie maakte over de plaatsen op onze planeet waar mensen het oudst worden.

Individualisme gaat nogal eens dikwijls gepaard met eenzaamheid, wat tot één van de meest slepende ziekte van onze planeet wordt aanzien.



Tijd is het meest kostbare in een mensenleven:

Deze tijd ( ongeveer 27.000 dagen) moet men zo optimaal mogelijk gebruiken.

Onbewuste kinderjaren en de jaren boven de vijftig die ons fysisch aftakelen, verminderen het optimale gebruik maken van deze tijd.

De effectieve optimale dagen zijn dus minder, ongeveer (15.000 dagen)

We stoppen niet met spelen omdat we oud worden, we worden oud omdat we stoppen met spelen.

De grootste tragedie van een mensenleven:

Deze is niet jong te sterven, maar de leeftijd van 80 jaar te bereiken zonder ooit echt geleefd te hebben.

We moeten ons niet zo zeer met de dood bezighouden maar wel met een zinvol leven, dat is de kunst van het leven.

Elke dag die voorbij gaat zonder zinvol te leven is een verloren dag.

Beperkte materiele zaken verwerven is een noodzaak, maar deze zeker niet ten koste van een half mensenleven.

De godin van vooruitgang, luxe, materialisme en tijd is in werkelijkheid een grote **** die niet te verzadigen is.

Deze godin tracht ons zoveel mogelijk van de essentie van het leven af te houden, vb:

Beoordeel je succes aan wat je moet opgeven om het te bereiken en wat je moet opgeven om het te behouden.

Beoordeel materiele waarden in dienst van hun functie en niet enkel in dienst van hun schoonheid.

Schoonheid ontstaat meestal door de zuivering van overtolligheden.

In de laatste pyjama die men in het leven draagt zijn geen zakken.

Werken om te leven of leven om te werken?

Volgens de calvinistische principes (jaren 1500) is leven om te werken “het voorbeeld” van de ideale samenleving, de niet werkende schamen zich.

In 1500 leefde de mens in een manuele samenleving, nu 500 jaar later leven we in een geautomatiseerde samenleving.

De Calvinistische doctrine was natuurlijk in het leven geroepen om een primitief tijdelijk maatschappelijk systeem draaiende te houden.

Ons einddoel is een volledig geautomatiseerde economie, hier heeft de mens en zijn totale samenleving zijn hoogste doel bereikt “zijn einddoel”, de totale samenleving kan zich volledig wijden aan de essentie van het leven zelf.

Het uitbuiten van mens door mens gehoord hiermede tot het verleden.

Werken of economie is een tijdelijk middel, een werktuig, het mag geen doel op zich zijn, het is: “het einddoel” de volledig geautomatiseerde samenleving die de mens van hard labeur bevrijd, daardoor zelf zijn tijd kan indelen en doen en laten wat hij wil en daardoor echt vrij kan zijn, laat ons duidelijk zijn, leven kan uiteraard niet enkel werken zijn.

Beperkte materiele zaken verwerven door te werken is een noodzaak, maar dit zeker niet ten koste van een half mensenleven.

Ongecoördineerd werken en ongecoördineerde consumptie veroorzaken verloren generaties die de zin van het leven gemist hebben.

Werken doet men in de eerste plaats voor zijn bestaan:

Primaire behoeften: (de noodzaak)

Wonen, voeding, mobiliteit, kleding, energie, tijd maken voor goede opvoeding van kinderen, studies, ethische en morele waarden respecteren enz.



Secundaire behoeften: (de zin van het leven)

Sporten, reizen, even ontheemen, geestelijke ontplooiing, ontspanning, sociaal leven, kunst, cultuur, creativiteit, muziek, wellness, feesten, dansen, tijd besteden aan familie en vrienden, enz.

Tertiaire behoeften: (voorzorg)

Voorzorg voor: werkloosheid, werkonbekwaamheid, ziekte, handicap, ongeval, pensioen, kindergeld en het laatste vangnet eventueel OCMW.