Dat brengt ons weer on topic.Kwakzalverij zal ik het dus zeker niet noemen, tegendeel! Een arts die ook buiten de kaders van (zijn gedeelte binnen) de (reguliere) gezondheidszorg denkt vind ik een beter arts! Maar dat is dus mijn persoonlijke mening. Wellicht zou een ander hem wel degelijk een kwakzalver noemen.
Zeker, dat is een waarheid als een koe. De vraag nu is of je deze alternatieve gezondheidszorg (en de geaccepteerde maar minder wetenschappelijk bewezen reguliere zorg) als kwakzalverij kan zien.friendy-wendy schreef:Ja! Ook de acupuncturist, chiropracter, aromatherapeut, gebedsgenezer, etc. heeft zijn eigen plaats en rol binnen de gezondheidszorg. (Vanzelfsprekend is ook hier weer sprake van verschillende voorkeuren van patiënt).
Echter; deze behoren (in ons land) niet tot de reguliere-, maar tot de alternative gezondheidszorg.
Politiek, zou ik zeggen.friendy-wendy schreef:Natuurlijk komen er dan vragen in me op: wat is nou precies het verschil? Waar ligt de grens? Wanneer is wordt iets regulier geaccepteerd?
(Ik kan me nog 'herinneren' dat nog-niet-zo-heel-lang-geleden de Manueel therapeut níét regulier erkent werd, nog werd gezien als 'alternatief' en privé moest worden bezocht -lees: zonder verwijzing van arts- en bekostigd. Pas toen bleek dat er héél veel goede resultaten werden behaald... bladiebla :neutral: )
Is het dan wetenschappelijk bewijs, een studie, behaald resultaat? Een combinatie daarvan? Wie het weet mag het zeggen
Voorbeeldje:
Tegenwoordig moeten homeopatische geneesmiddelen ook in Nederland en België aan bepaalde eisen voldoen. Dat omdat deze middelen elders in Europa een meer reguliere status hebben. Om te voorkomen dat er allerlei preparaten op de markt zouden verschijnen die niet aan de gangbare eisen die in die landen aan homeopatische geneesmiddelen worden gesteld voldoen moeten deze homeopatische geneesmiddelen nu ook in Nederland worden geregistreerd.
Doordat deze homeopatische middelen daardoor nu geregistreerd staan als geneesmiddel is daarmee de status als acceptabele geneeskundige behandelmethode ook in Nederland vergroot.
Los daarvan denk ik dat een groter aandeel homeopathie beoefenaren onder de artsen ook zou zorgen voor het vergroten van de acceptatie van homeopathie in de reguliere geneeskunde.
Een kwestie van meeste-stemmen-gelden democratie, om die reden is fysiotherapie hier geaccepteerd, chiropraxie in de VS, homeopathie in Oostenrijk, acupunctuur in China, aromatherapie in Frankrijk en ga zo maar door. Het is niet dat er in die landen meer of betere wetenschappelijke bewijzen zijn (hoewel er wel meer onderzoek naar de locale specialiteiten wordt gedaan), maar er zijn locaal meer officials overtuigd dat het een zinvolle therapie kan zijn. Hierdoor wordt het wetenschappelijke bewijs eerder en makkelijker geaccepteerd.
Kan ik me goed voorstellen ik kan me mateloos ergeren aan al die verhaaltjes over wetenschappelijk bewezen. Als een journalist beweert dat een onderzoeker aan de universiteit van blalblabla heeft bewezen dat koeiepoep tegen acné werkt dan is het meteen wetenschappelijk bewezen en vliegen de crèmes met koeienpoep (a 100 voor 5 ml) over de toonbank.Waar mijn frustraties vandaan komen is puur gericht op de uitspraken en beweringen die gedaan worden door alternatieve genezers. Ik heb op zich niets tegen homeopathen, osteopaten of gebedsgenezers die daadwerkelijk mensen beter maken maar waar ik tegen in opstand kom zijn de pogingen om de alternatieve methodes in het wetenschappelijke karakter te brengen, in het geval van homeopathie, acupunctuur, etc zijn we snel uitgepraat omdat daar geen enkele wetenschappelijke theorie aan ten grondslag ligt.
Alsof journalisten (op een enkele uitzondering na) wat van exacte wetenschap weten), de mening van een enkele onderzoeker (als ze al bestaat) hetzelfde is als wetenschappelijk bewezen en alsof de uitkomst van een enkel onderzoek als wetenschappelijk bewijs kan dienen. Het risico bestaat dat op den duur 'wetenschappelijk bewezen' gelijk staat aan 'pure onzin'.
Maar deze genezers dan in een kwaad daglicht plaatsen door hun methoden kwakzalverij te noemen (zoals de vereninging tegen kwakzalverij doet) draagt weinig bij aan de discussie. Je bent misschien minder geneigd met iemand te discuseren die je als bedrieger afschildert. Los daarvan komt de vereninging mij over als een stelletje arrogante betweters. Zij denken te kunnen bepalen wat de wetenschappelijke gemeenschap vindt, lijkt het wel. Maar zo werkt dat niet het is niet zwart-wit. Je zal ook als exact ingestelde wetenschapper moeten leren leven met een grijs gebied, waarbinnen verschillende visies bestaan. Proberen anders denkenden zwart te maken door kwakzalverijprijzen aan ze te geven (ik geloof dat elk wetenschappelijk instituut in Nederland er al wel een heeft gehad) helpt ook niet de dialoog te blijven voeren.
Vandaar (en dan ben ik ook weer on topic) dat ik de stelling "Geneeskunde zonder bewezen werking is kwakzalverij" volledig afwijs. Ik geloof niet in de alternatieve geneeskunde en maak er geen gebruik van, maar ik ben er van overtuigd dat hierbinnen veel goedwillende mensen werken die niet alleen oprecht hun steentje aan de gezondheidszorg willen bijdragen, maar dat ook daadwerkelijk doen. Het interesseert (buiten wat extremistische wetenschappers en vakidioten) niemand of een geneesmiddel of behandelmethode WERKT, het gaat er om of het HELPT. Dus al werkt ingestraald water voor geen meter, als het helpt is het mooi als iemand je daarmee kan genezen.
) en ze doen daadwerkerlijk onderzoek. Het werkt niet met vage hypothesen die niet aantoonbaar zijn. 
??: 
