Serieus milieubeleid - de carbon blacklist

Mechanieker

Zoals bekend bij sommigen hier zijn mijn opvattingen over klimaatverandering en energieschaarste extreem te noemen. Bij deze wil ik graag mijn nieuwste extreme visie toetsen aan uw realiteitszin.

Ik geloof absoluut niet in structurele oplossingen voor tegelijk het klimaatprobleem en het energieprobleem door vreedzame samenwerking volgens het poldermodel. Dit omdat ik het onmogelijk acht dat volkeren wereldwijd de individuele natuurlijke drang naar macht en materiele welvaart zullen laten vieren zonder keiharde garanties dat de heersende onderlinge machtverhoudingen hierdoor niet in hun nadeel verstoord zullen raken. De conclusie is dat de noodzakelijke wereldwijde cultuuromslag richting duurzame - en noodzakelijkerwijs minder potente - ontwikkeling zal uitblijven zonder vormen van zekere en dwingende pressie.

Alleen dan zullen groepen toegewijd meewerken aan internationale verdragen omtrent duurzaamheid wanneer ze zeker weten dat alle groepen zich even goed zullen inzetten.

De benodigde mate van dwingende pressie om het gewenste effect van verduurzaming van de mensheid te bewerkstelligen is het onderwerp van deze topic. Mijn voorstel is om een onafhankelijke, internationale toezichthouder op te richten die effectief toeziet op de naleving van internationale verdragen omtrent duurzaamheid. Waar en wanneer corporaties of naties afgesproken duurzaamheidsdoelstelingen niet halen zullen deze groepen onder druk worden gezet door de toezichthouder. Ze komen dan op de Carbon Blacklist.

Vanzelfsprekend moet de toezichthouder over een ruim mandaat beschikken. Het uiterste middel moet militair van aard zijn. Houd een land zich niet aan verdragen dan moeten na economische sancties uiteindelijk strategische bombardementen kunnen worden uitgevoerd om kolencentrales, illegale biomassaplantages etc. te vernietigen.

De toezichthouder moet ook gegarandeerd onafhankelijk voortbestaan gedurende een periode van tenminste enkele decenia. Dit kan door de toezichthouder over eigen, internationaal verspreide inkomstenbronnen te laten beschikken, bijvoorbeeld in de vorm van een ruim, en breed samengestelde beleggingsportefeuille. Een speciaal daartoe opgestelde internationale grondwet beschermd en garandeert de armslag van de toezichthouder.

De bemensing van de directie van dit orgaan moet bestaan uit een bijzonder internationaal team van experts op alle relevante gebieden. Binnen de organisatie is ruimte voor een aanzienlijk en toegewijd wetenschappelijk bureau, alsmede een omvangrijke geheime dienst welke wereldwijd clandestien gegevens verzameld en ontwikkelingen monitort. Uitgebreide half-jaarlijks meertalige rapportage van de bevindingen en activiteiten van de toezichthouder stelt elke wereldburger op de hoogte van de stand van zaken. Alle medewerkers van deze organisatie weten zich verzekerd van volkomen onafhankelijkheid van lokale ontwikkelingen in het land van herkomst en hebben liefst geen nationaliteit en geen noemenswaardige familiaire banden met personen buiten de organisatie. Intern moet liefst een bijzonder soort (humanistische, ecocentrische) cultus worden opgezet zodat totale verbinding en identificering met de doelstellingen van de organisatie wordt verkregen, naar het model van bijvoorbeeld de vrijmetselarij en andere geheime gemeeschappen.

Klinkt extreem? Dat is het ook en ik weet zelf niet of zoiets als boven beschreven op zichzelf wenselijk is, laat staan uberhaubt stabiel en succes vol zal kunnen zijn.

Een en ander vindt zijn oorsprong in het grote onderliggende dilemma voor de mensheid momenteel, namelijk dat we alle vormen van gecentraliseerde macht voortdurend moeten haten en vrezen ter bescherming van onze vrijheid als individu, maar dat we ons tegelijkertijd dienen te beseffen dat zonder enige vorm van wereldwijde machtsuitoefening de uiteindelijke verduurzaming van de mensheid - en dus de redding van de planeet in zijn geheel - ondenkbaar is.

Benm

Zoiets is een grappig plan, maar ik wil de eerste nagel best in de kist te slaan: Hoe voorkom je het ontstaan van carbon-safe-havens?

Er hoeft feitelijk maar 1 machtig land besluiten hier niet aan mee te doen, en het valt compleet uit elkaar. Stel dat de VS er geen oren naar heeft, wat zou die carbon police dan precies moeten ondernemen? Een handelssanctie klinkt als een aardig plan, maar zal voor veel landen nooit acceptabel zijn omdat hun economie zeer afhankelijk is van handel met de VS.

Militaire maatregelen ondernemen tegen een land met een serieuze nuclear deterrence lijkt me al helemaal uitgesloten.

Ger

Klinkt mij een beetje absurd in de oren eerlijk gezegd. Je wilt energieschaarste oplossen door het centraal te regelen. Kan een oplossing zijn, dat ben ik met je eens. Maar om nu iedereen die buiten dat centrale stelsel energie wil produceren plat te bombarderen is regelrechte waanzin. Je praat dan over een werelddictatuur die geweld als machtsmiddel gebruikt tegen personen die het er niet mee eens zijn. Daarnaast zie ik niet in wat je opschiet met dat geweld. Je praat over energieschaarste en je wil dat dan gaan oplossen door energievoorziening plat te bombarderen. Je neemt dus een energiebron weg en je spendeert daar ook nog energie aan. Veel logischer lijkt mij om die energievoorziening in te lijven en eventuele overtreders te arresteren (wat ik ook absurd vind, maar iets minder absurd dan jouw plan).

Jij ziet geweld als oplossing voor een probleem dat mede ontstaan is door geweld. Waarom? Waarom denk je dat een geweldadig regime nodig is? Waarom denk je dat een dictatuur beter is dan rede?

Mechanieker

Benm schreef:Zoiets is een grappig plan, maar ik wil de eerste nagel best in de kist te slaan: Hoe voorkom je het ontstaan van carbon-safe-havens?

[...]

Militaire maatregelen ondernemen tegen een land met een serieuze nuclear deterrence lijkt me al helemaal uitgesloten.

Simpeler dan het lijkt misschien: tegen een rijk en machtig land met een kernarsenaal kun je het beste guerilla taktieken inzetten. Bomaanslagen op installaties en infrastructuur in de eerste plaats, maar zonodig ook op zee of op land burger- of handelsdoelen treffen. Stel je een Al Qaeda-achtige organisatie voor maar dan met een hondervoudig budget. Ik zie wel mogelijkheden. Een rijk land is in de regel kwetsbaarder dan een arm land mits men geschikte militaire middelen en technieken inzet.

Vandaar mijn voorstel om een cultus rondom de doelstelling van de organisatie te creeeren zodat men ook kan beschikken over zelfmoordcommando's. Zelfmoordcommando's kunnen echter ook worden opgericht op basis van compensatie aan familieleden. Er zijn meer dan genoeg jonge mensen die graag hun leven geven voor een stukje welvaart voor hun familie.

Carbon safe-havens kunnen dus niet gedijen en zullen daarom niet ontstaan.

Mechanieker

Jij ziet geweld als oplossing voor een probleem dat mede ontstaan is door geweld. Waarom? Waarom denk je dat een geweldadig regime nodig is? Waarom denk je dat een dictatuur beter is dan rede?

Ik zeg niet dat een gewelddadig regime nodig is, maar slechts dat de dreiging van geweld nodig is: een subtiel verschil.

De rede speelt in de onderhavige kwestie geen rol. De meest rationele keuze is namelijk voor ieder land om geen geld te investeren in het tegengaan van klimaatverandering. Die keuze vloeit voort uit het onaanvaardbare risico dat als het land wel zal investeren - en zichzelf daardoor belast en verzwakt - andere landen niet zullen investeren en op den duur misbruik zullen maken van de verzwakking van het land dat investeerde. De schade ten gevolge van klimaatverandering treedt namelijk overal tegelijk op zonder onderscheid tussen de veroorzakers en neutralen. Er is in feite een analogie met het klassieke gevangenendilemma.

Door echter landen grotere zekerheid te geven dat andere landen niet zullen "valsspelen" wordt de meest rationele keuze *wel* het investeren in duurzaamheid. Die zekerheid kun je alleen proberen te geven door (in het uiterste) te dreigen met geweld. De rede geeft in deze natuurlijke geen enkele zekerheid en heeft daarom geen invloed op het beschreven onaanvaardbare risico.

Benm

De schade ten gevolge van klimaatverandering treedt namelijk overal tegelijk op zonder onderscheid tussen de veroorzakers en neutralen.

Mogelijk, maar hoe bedreigend het hele broeikasdoemscenario is verschilt nogal per land. Iets als zeespiegelstijging is voor nederland een mogelijk probleem, maar zwitserland zal er niet om malen. Temperatuurstijging lijkt me zelfs voor een fors aantal landen een heel prettig effect. Landen die dreiging zien in de broeikas zullen eerder bereid zijn te investeren in maatregelen, waardoor het feitelijk zo is dat de investeerders wel degelijk de landen zijn die het meest baten bij voorkoming.

Overigens vind ik het plan als geheel nogal een crackpot gehalte hebben, en de aanname dat vrijwel alle landen mee doen (zolang de rest ook maar reduceert, that is) lijkt me bovenmatig optimistisch.

Mechanieker

Inderdaad, mijn verhaal is kwijlende waanzin natuurlijk. Maar dat mag in deze discussie, omdat onze Europese en Nederlandse leiders zelf ook volstrekt kranzinnig waanillusies naar voren schuiven zonder enige gène.

Zo heeft McKinsey afgelopen woensdag ons allemaal nota bene voorgerekend dat het gesloten (!) akkoord over de milieu doelstelling van de EU voor 2020 - schrik niet -

ELFHONDERMILJARD EURO

gaat kosten de komende 13 jaar ! In wat voor Kafkiaanse nachtmerrie leven we tegenwoordig?!?!?

Een ding lijkt me duidelijk. Als dit soort bedragen moeten worden opgehoest door de Europese burgers, laten we dan ook een paar miljard euro opzij leggen voor de financiering van een clandestien guerillanetwerk om kolencentrales in de Amerika's en in Asia plat te gooien. Lijkt me namelijk redelijk essentieel om - als we er hoe dan ook voor kiezen om onszelf financieel volledig de grond in te draaien voor het milieu - tenminste te zorgen dat onze inspanningen ook nog een zeker resultaat hebben. Toch? Trouwens: voor elf honderd miljard EURO kun je misschien beter meteen een derde wereldoorlog beginnen om de wereld populatie met 50% terug te brengen. Dan is het klimaatprobleem ook meteen opgelost...

Maar terug naar de realiteit: Ik blijf erbij, voordat we het klimaatprobleem in de wereld gaan oplossen moeten we kunstmatig een nog veel grotere dreiging voor de wereldburger opwerpen dan de klimaatverandering zelf. Die kunstmatige bedreiging kan - zoals ik in dit topic betoog - volgens mij het beste in de vorm van een ruckzichtloze internationale ecologische wrekerorganisatie, gefinancieerd door elk land dat mee werkt aan serieuse duurzaamheid, en dodelijk gevreesd door elk land dat dat niet wil.

Als er volgens jou een vreedzaam alternatief is hoor ik dat graag.

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Serieus milieubeleid - de carbon blacklist

Serieus milieubeleid - de carbon blacklist

Re: Serieus milieubeleid - de carbon blacklist

Re: Serieus milieubeleid - de carbon blacklist

Re: Serieus milieubeleid - de carbon blacklist

Re: Serieus milieubeleid - de carbon blacklist

Re: Serieus milieubeleid - de carbon blacklist

Re: Serieus milieubeleid - de carbon blacklist