in het plaatje hieronder een stuk uit het UV-gebied van het absorptielijnenspectrum van Thallium.schets de grafiek van de absorptiecoëfficient van Thallium als functie van de golflengte voor het gebied 240-250 nm
240 nm heb ik (ongeveer) met een blauwe lijn aangegeven, 250 met rood
een stuk hieruit heb ik uitvergroot en eronder geplakt.
Een absorptiecoëfficient α voor een golflengte λ geeft aan welk deel van de in die golflengte opvallende straling zal worden geabsorbeerd, en varieert dus tussen 0 en 1. (klopt?)
het eerste stukje van dit spectrumdeel valt echter in een seriegrenscontinuum. Opvallende straling heeft hier een grotere energie dan de ionisatie-energie. wat er meer aan energie is wordt met het uittredende elektron meegegeven, mijn conclusie: álle straling in dat continuumgebied wordt geabsorbeerd, α(λ) = 1. Dat resulteert in onderstaande (groene) grafiek.
Is mijn conclusie terecht, of moet ik me dat toch anders indenken?
), de pieken zullen zeker scherper zijn etc. Maar mijn idee is dus dat in de banden zo'n stijging is, niet gesuperponeerd. Misschien heb je argumenten waarom jouw idee correct is? Ik heb er nl. geen.
