Ik heb erge last van jaloezie, elke keer als mijn vriendin over een andere jongen begint dan komt dat gevoel elke keer naar boven en vraag ik me af wat die jongen voor haar betekent, wat hij van haar vindt enzovoort, ik heb wel het idee dat ze niet vreemdgaat maar er spookt altijd wat in mijn hoofd dat er een stukje puzzel zoek is ... een stukje informatie wat ik niet kan grijpen om de puzzel compleet te maken.
Ik heb vorig jaar 3 relaties gehad waarbij de verliefdheid ineens veranderde in walging van de persoon, ik kreeg een naar gevoel over me, ik walgde ineens van ze ... de verliefdheid was verdwenen en ik wou zo snel mogelijk van ze af ... zo snel mogelijk ontsnappen uit de klauwen van die meisjes. Terwijl ik zelf degene was geweest die de relaties met ze aanging.... ze voelde echt aan als de meisjes van mijn dromen en dat waren ze in percipe ook en ze waren ook heel goed voor me maar toen ik dat gevoel kreeg voelde ik me net als een rat in de val.
Ik ben over het algemeen nooit kwaad maar als ik het ben dan heb ik na de boze bui altijd een soort van psychopaten houding over me, totaal geen inlevingsvermogen ... totaal geen respect ... alles is onbelangrijk en niks kan me schelen.
Ik weet totaal niet hoe ik hier mee moet omgaan en ik zeg hierdoor vaak dingen die ik niet wil zeggen en eigenlijk ook niet bedoel en ik heb ook bepaalde dingen gezegd tegen mijn vriendin die ik totaal niet meen en dit heb ik her ook verteld dat ik wel eens dit soort buien kan hebben en gelukkig kan ze hiermee leven. (Hoewel ik dat me niet kan voorstellen)
Ik hoop dat dit een beetje te begrijpen is, ben een beetje moe ... het is ook bijna 4 uur.
