zoals de titel zegt, vraag ik mij af hoe een magneet of een magnetisch veld kan arbeid leveren.
Op een lading in een magnetisch veld werkt de Lorenzkracht in:
\(\vec{F}=q(\vec{E}+\vec{v}\times\vec{B}) \)
En vermits de kracht loodrecht staat op de voortplantingsrichting, wordt er dus geen arbeid geleverd op de lading. Op een stroomvoerende draad wordt die kracht
\(\vec{F}=I\int (d\vec{l}\times\vec{B})\)
.En als je die laatste uitdrukking voor de kracht toepast op een stroomvoerende lus in een homogeen magnetisch veld krijg je dat er een koppel op die lus wordt geleverd,
\(\vec{\tau}=\vec{mu}\times\vec{B}\)
waar \(\mu=IA\)
met A de oppervlakte van de stroomvoerende lus.Hierna zegt men dat in dat geval het veld arbeid levert, vermits het een koppel levert op die draad, maar spreekt dat niet tegen dat een magnetisch veld geen arbeid kan leveren? En kan men niet zeggen dat op een lading q een koppel
\(\vec{\tau}=\vec{F_{Lorentz}}r\)
werkt (met r de straal van de cirkelvormige baan?En de arbeid die het veld dan zogezegd levert, waar komt die dan vandaan?
Verder zegt men dat een staafmagneet kan beschouw worden als n stroomvoerende lussen. Ik kan dan echter niet uit die vergelijkingen afleiden dat twee magneten elkaar aantrekken. Blijkbaar is het zo dat als het dipoolmoment µ van 2 magneten in dezelfde richting wijzen, ze elkaar aantrekken... Ik kan wel verklaren aan de hand van die formule voor het koppel dat ze als twee magneten onder een bepaalde hoek bij elkaar worden gebracht ze hun dipoolmoment zullen oplijnen, maar ik zie niet in dat de 1e magneet naar de andere zou bewegen of er van weg...
En vermits twee magneten elkaar natuurlijk aantrekken in het echt, van waar komt dan opnieuw die arbeid... De magneten verliezen toch geen energie? Of is het "aan elkaar plakken" gewoon de toestand van minimum energie?
Als u tot hier gelezen hebt, alvast bedankt voor de moeite, alvast bedankt voor enige antwoorden die u weet
Jonas
