Wat ik niet vind kloppen in dit hele verhaal, is het enorme onderscheid dat wordt gemaakt tussen dieren en mensen. Dieren zijn "lager", sure. Maar dieren zijn ook levende wezens met gevoel en emoties, en kunnen ook pijn lijden. En geen plasic voorwerpen waar we redelijkerwijs alles mee kunnen doen wat ons goed uitkomt.
Als er in plaats van proefdieren wordt voorgesteld om proeven op
mensen te doen, wat dan? Laten we zeggen: we gaan medicijnen testen op criminelen, of buitenlanders, of bejaarden. Noem maar iets extreems. Dat vinden mensen weerzinwekkend en nazistisch (terecht natuurlijk). En proefmensen op dezelfde manier behandelen en dezelfde wrede dingen laten ondergaan zoals nu met proefdieren gebeurt (je zou voor de aardigheid eens wat filmpjes moeten zien) is al helemáál ondenkbaar! Waarom is het dan bij dieren ineens geen enkel probleem?
"Ja maar er is een commissie die het goedkeurt", so what! Dat maakt het enorme leed van die dieren toch niet minder erg?
Stel dat het medicijn voor AIDS gevonden kon worden, maar dat dit alleen kan worden ontwikkeld door het op een aantal mensen (naar schatting een paar honderd) te testen. En die zullen daarbij waarschijnlijk een
afschuwelijke, pijnlijke dood sterven. Wat dan? Is het dan ook "jammer maar helaas" voor die mensen, het is nu eenmaal noodzakelijk? Weegt het lot van die paar honderd mensen op tegen de miljoenen die we ermee kunnen redden?
Wat betreft de reacties:
Wij hebben als maatschappij (via de regering, democratie en zo) besloten dat we die resultaten belangrijker vinden dan het meeste dierenleed.
Ten eerste is men daar nogal inconsequent in: als er ergens een gans is doodgeschopt of een paard is opengesneden, hoor je mensen soms roepen dat de doodstraf weer moet worden ingevoerd voor de dader, maar systematisch miljoenen dieren mishandelen is slechts een 'vervelende maar noodzakelijke bijkomstigheid'. Ik vraag me af of diezelfde mensen die voor dierproeven zijn, ook voor zouden zijn als die proeven op hun eigen huisdier zouden moeten worden uitgevoerd.
Ten tweede zijn ze bij de overheid nogal bedreven in het rooskleurig brengen van dit soort dingen (zelfde geldt voor de bio-industrie), ik betwijfel of mensen die daadwerkelijk zien wat er allemaal met dieren gedaan wordt, en met hoeveel, of ze dan nog steeds onverdeeld voor zijn.
Ten derde is het democratische systeem voor dit soort onderwerpen niet in orde, er is eigenlijk geen enkele partij met een reële kans op enige invloed die hier iets aan doet. Als er een referendum zou komen, waarin expliciet wordt getoond hoe het die dieren vergaat, ben ik benieuwd of er nog steeds zo'n grote meerderheid voor is.
Het is vrij standaard, maar ik moet het toch even zeggen: zou jij je medicijnen opgeven? Als jouw kind aan aids zou lijden, zou je dan een paar apen offeren in de hoop hem/haar beter te maken?
Da's geen relevante vraag, in die situatie ben ik totaal niet meer objectief.
Zou jij in dezelfde situatie medicijnen opgeven die op
mensen zijn getest?
Er dient voldoende onderzoek gedaan te worden naar alternatieven, maar zo lang die nog niet in alle gevallen voorhanden zijn ontkom je niet aan dierproeven.
Door te zeggen "ontkom je niet aan" doe je net of we geen andere keus hebben. Onzin natuurlijk, we zouden ervoor kunnen kiezen om proeven die een bepaalde dierenleed-grens overschrijden per definitie te verbieden. Dan maar geen medicijnen, of harder ons best doen om ze op andere manieren te ontwikkelen.
Het gros van de mensen zal bij de keuze tussen een beter leven voor hun ernstig zieke kind (of andere verwant) of dierproeven toch kiezen voor dierproeven.
Is geen argument, zie boven.
Dieren staan nou eenmaal lager in 'rang' bij de meeste mensen en zo lang niet bewezen is dat dieren net als mensen emoties en echte pijn (dus zoals wij die ervaren) hebben zal er weinig veranderen.
Onzin! Het argument dat we niet zeker weten of dieren wel echte pijn en emoties ervaren, is puur hypocriet.
Ik zie niet hoe de vraag of dieren die krijsen en spartelen, pijn lijden, meer ter discussie zou staan dan dat andere
mensen pijn kunnen lijden.
Overigens vind ik die groeperingen die terreur uitoefenen op proefdierlaboratoria en de medewerkers daarvan even erg als andere fundamentalistische terreurgroeperingen, maar dat even terzijde.
Typisch, ik ben eerder geneigd degenen die die proeven goedkeuren de terroristen te noemen, en degenen die daar wat tegen proberen te doen verdienen m.i. een lintje...
Ik snap niet waarom mensen iets hebben tegen noodzakelijke dierproeven terwijl het grootste deel van de bevolking wel vlees eet...
Klopt, dat is vreemd. Maar: in hoeverre bepaalde dierproeven
noodzakelijk zijn is maar de vraag. En ook heb ik wel het idee dat mits een dier goed wordt behandeld (dus niet zoals in de bio-industrie), het worden geslacht en opgegeten aanzienlijk minder leed met zich mee hoeft te brengen dan met sommige dierproeven.
T is een ongelooflijk rare vraag, maar als jij een dier zou zijn, zou je dan liever sterven voor een nuttig onderzoeksproject of zou je liever gewoon zo gespierd mogelijk opgefokt worden om dan in de pan terecht te komen?
Ik denk het laatste;
Overigens denk ik dat er een verschil is tussen het vergiftigen van dieren met medicijnen, of het zo snel mogelijk doden van dieren. Dierproeven zijn dieronvriendelijker dan de slacht!