Terug naar de Klassieke Natuurkunde?

aaargh

Mijn vraag is wie wil er de QM wat aanpassen zodat hij geen waarschijnlijkheden meer voorspelt? Het onzekerheidsbeginsel weggooien?

Dualisme mag blijven hoor

Anonymous

Heh? De titel deed me een andere poll verwachten.

aaargh

Heh? De titel deed me een andere poll verwachten.

Deze titel trekt meer volk

Vortex29

Ik ben voor het omvormen en samenvoegen van alle theoriën tot één.

Elmo

Je kan de quantummechanica best wel in een schijnbaar deterministische vorm gieten hoor. Alleen moet je dan accepteren dat er allerlei "verborgen variabelen" zijn die je niet meten kan, maar wel je experiment beinvloeden. Dat lijkt mij ongewenst.

Overigens was er laatst een artikel van Gerard 't Hooft, die liet zien dat je determinisme onder de quantummechanica kan toevoegen. Maar de manier waarop hij dat doet voelt nogal arbitrair aan. Al geef ik direct toe dat ik me niet voldoende in de details verdiept heb om echt met zekerheid uitspraken te doen (en denk ik dat iedereen meer vertrouwen in 't Hooft zou moeten hebben, dan ik mij!).

jaja

Waarom de QM aanpassen? Hij werkt prima en ik vindt hem ook zeer aannemelijk, hoewel ik de moeite om het te aanvaarden begrijpelijk vindt:

"Wie niet verbaasd is door de QM heeft hem niet begrepen"

(Wie zei dit ook al weer? Bohr?)

Hoe zou je radio-activiteit trouwens willen verklaren zonder gebruik van waarschijnlijkheden?

DVR

Zoek eens op t internet naar de Bohm interpretatie van de quantummechanica

Elmo

Dat is (ook) een verborgen-variabelen theorie.

DVR

Dat is (ook) een verborgen-variabelen theorie.

Ja dat is waar... Echter, de voorspellingen zijn hetzelfde.. Om eerlijk te zijn denk ik dat we nu algemeen de Kopenhagen interpretatie aanhangen omdat die interpretatie simpelweg de eerste was.. Wiskundig zijn beide theorieën vrijwel equivalent..

Qua vreemdheid denk ik dat beide theorieën redelijk scoren: De Bohm interpretatie heeft een vreemde quantum potentiaal, de Kopenhagen interpretatie heeft een kans dat een deeltje ergens aangetroffen wordt (en natuurlijk een Heisenberg onzekerheidsrelatie)..

Dus wat betreft gevoelsmatige (in)correctheid denk ik dat de een weinig onderdoet voor de ander..

Ik ben zelf geen aanhanger van de Bohm interpretatie, maar ik vind het zeker een belangrijke gedachte dat er meerdere interpretaties zijn die hetzelfde beschrijven.. Houdt je een beetje objectief

Bert

De theorie van Bohm is voor zover mij bekend nooit zover uitgewerkt als de standaard versie en bovendien heeft ook de theorie van Bohm een waarschijnlijkheids aspect. Het is dus wel een realistisch model (in die zin dat het de natuurkundige relaiteit probeert te beschrijven) maar geen verborgen variabelenmodel (want in een dergelijk model verwacht je een mechanisme te zien waarom een experiment een bepaalde uitkomst heeft). Overigens zijn steeds meer natuurkundigen niet meer tevreden over de standaard interpretatie van de kwantummechanica en wordt er gezocht naar realistischer modellen.

Bert

Wat de vraag van de Poll betreft: er bestaat maar één natuurkundige realiteit en er is dus ook maar één correcte beschrijving (als er 2 ogenschijnlijk verschillende beschrijvingen zijn dan moeten ze equivalent zijn zoals bijvoorbeeld de golfbeschrijving van Schrödinger equivalent bleek te zijn met de matrix beschrijving van Heisenberg). We hebben die beschrijving alleen nog niet te pakken. Goede natuurkunde is op zoek naar die correcte bechrijving het is dus totaal onrelevant of je liever klassieke naturkunde of quantummecanica hebt. Ik heb liever correcte natuurkunde, al of niet klassiek.

DVR

en bovendien heeft ook de theorie van Bohm een waarschijnlijkheids aspect

Dit vind ik zelf wel een interessant punt.. Voor zover ik bekend ben met de Bohm theorie is binnen deze interpretatie de Heisenberg onzekerheidsrelatie op te vatten als de onzekerheid in een meting naar een macroscopische hoeveelheid deeltjes, terwijl dit in de Borh (of Kopenhagen) interpretatie op te vatten is als een onzekerheid per deeltje...

Echter, als ik mij niet vergis is de Heisenberg onzekerheidsrelatie nog nooit experimenteel aangetoond voor 1 deeltje..

Wat betreft de topic at hand, ik ben net als Bert van mening dat een theorie een beschrijving van de natuur dient te zijn.. Als die theorie niet klassiek blijkt te zijn: het zij zo...

En zeg nou zelf, is t niet veel leuker om niet-klassieke theorieën te hebben? Als alles klassiek zou werken dan zou dat weinig verbazing over laten..

aaargh

Ik wil best de quantummechanica laten, maar ik wil de waarschijnlijkheden eruit halen. Ik neem niet aan dat een down-quark zomaar in een up-quark verandert, maar wel dat de interne deeltjes allemaal aan een kant zitten of zo. Het onzekerheidsbeginsel moet eruit.

Bert

Bert schreef:en bovendien heeft ook de theorie van Bohm een waarschijnlijkheids aspect
Dit vind ik zelf wel een interessant punt.. Voor zover ik bekend ben met de Bohm theorie is binnen deze interpretatie de Heisenberg onzekerheidsrelatie op te vatten als de onzekerheid in een meting naar een macroscopische hoeveelheid deeltjes, terwijl dit in de Borh (of Kopenhagen) interpretatie op te vatten is als een onzekerheid per deeltje...

De theorie van Bohm wordt ook wel "pilot wave" theorie genoemd. Hij gaat ervan uit dat, bijvoorbeeld bij het dubbele spleet experiment er sprake is van een echte golf en van een apart deeltje dat door de golf wordt geleid. De kans dat hij een bepaald pad volgt is afhankelijk van de golfamplitude op een bepaalde plaats (vandaar de naam "pilot-wave": loods-golf).

Bij 1 deeltje ziet dat er heel geloofwaardig uit maar in deze theorie moet je je een situatie met 2 deeltjes voorstellen als 1 deeltje in een 6-dimensionale ruimte (de fase-ruimte) etc.

Echter, als ik mij niet vergis is de Heisenberg onzekerheidsrelatie nog nooit experimenteel aangetoond voor 1 deeltje..

De onzekerheidsrelatie van Heisenberg is principieel niet te meten. Hij gaat namelijk over de ontwikkeling in de tijd van de golffunctie

(x,t) als het deelje aan zijn lot wordt overgelaten. Bij een meting breek je die ontwikkeling juist af en meet je hooguit de gevolgen van de onzekerheidsrelatie.

aaargh

Bert schreef:De onzekerheidsrelatie van Heisenberg is principieel niet te meten. Hij gaat namelijk over de ontwikkeling in de tijd van de golffunctie

(x,t) als het deelje aan zijn lot wordt overgelaten. Bij een meting breek je die ontwikkeling juist af en meet je hooguit de gevolgen van de onzekerheidsrelatie.

Wat is de zin dan van de onzekerheidsrelatie? Ik geloof er niet in en zal er nooit in geloven!

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Terug naar de Klassieke Natuurkunde?

Terug naar de Klassieke Natuurkunde?

Re: Terug naar de Klassieke Natuurkunde?

Re: Terug naar de Klassieke Natuurkunde?

Re: Terug naar de Klassieke Natuurkunde?

Re: Terug naar de Klassieke Natuurkunde?

Re: Terug naar de Klassieke Natuurkunde?

Re: Terug naar de Klassieke Natuurkunde?

Re: Terug naar de Klassieke Natuurkunde?

Re: Terug naar de Klassieke Natuurkunde?

Re: Terug naar de Klassieke Natuurkunde?

Re: Terug naar de Klassieke Natuurkunde?

Re: Terug naar de Klassieke Natuurkunde?

Re: Terug naar de Klassieke Natuurkunde?

Re: Terug naar de Klassieke Natuurkunde?

Re: Terug naar de Klassieke Natuurkunde?