Alfa-straling

Moderator: physicalattraction

Reageer
Berichten: 2

Alfa-straling

Hoi,

Mijn vraag was hoe het komt dat alfa-straling altijd uit Helium kernen bestaat?

Waarom geen Lithium of Waterstof kernen bijvoorbeeld?

dank je

Gebruikersavatar
Berichten: 3.751

Re: Alfa-straling

Bekijk deze afbeelding eens (mijn excuses om alweer te lui te zijn de foto te schalen).

Afbeelding

bron: http://www.alaskajohn.com/physics/

Dan zie je dat van de kleine deeltjes de bindingsenergie per nucleon een locaal maximum vertoont bij 4-He, dus dat het energetisch voordelig is zo'n deeltje uit te sturen ipv een waterstoffen, lithium e.d. Waarom geen grotere elementen uitsturen? Dat heeft alles te maken met de dynamica van het proces: de deeltjes ervaren een hoge energiedrempel, waardoor het moeilijk is om grote deeltjes weg te sturen. Bij kleine deeltjes heb je ook een hoge energiedrempel, maar deze is gelukkig vrij smal waardoor de He-deeltjes door de barriere kunnen tunnelen.

Kortom, de reden is dat alfadeeltjes plezier scheppen in hun leven :D .

Berichten: 2

Re: Alfa-straling

Oke dat klinkt logisch;)

wat ik alleen nog niet snap is hoe het dan komt dat er dan bij helium zoveel specefieke bindings energie is(relatief)?

Gebruikersavatar
Berichten: 3.112

Re: Alfa-straling

Mijn vraag was hoe het komt dat alfa-straling altijd uit helium-4-kernen bestaat?
Omdat ze één en hetzelfde zijn! alfadeeltjes zijn niets anders dan heliumkernen.

Berichten: 294

Re: Alfa-straling

roodwit020 schreef:Oke dat klinkt logisch;)

wat ik alleen nog niet snap is hoe het dan komt dat er dan bij helium zoveel specefieke bindings energie is(relatief)?
Misschien is dit reeds verklaard, weet ik niet, maar wat ik weet is dat het, om een of andere reden, stabieler is voor een kern om een even aantal protonen en een even aantal neutronen te hebben. De reden waarom dit is, is net omdat ze binnen de kern dan alpha-deeltjes gevormd worden. Misschien beter om te zeggen "quasi-alphadeeltjes" want samen vormen ze nog altijd 1 geheel, de kern, maar ze groeperen zich naar deze kleine substanties.

Waarom dit zo is: mss even zoeken op google/wiki over de "paringsterm" in de Weizsäcker formule (dit is een semi-empirische vergelijking)

Wiki geeft over de paringsterm:
Pairing energy. An energy which is a correction term that arises from the tendency of proton pairs and neutron pairs to occur. An even number of particles is more stable than an odd number.
't is dan logisch dat heliumatomen stabieler zijn aangezien er weinig lading is die elkaar afstoot (slechts 2 protonen, binnen andere kernen zijn er veel meer protonen die elkaar kunnen afstoten en wat voor afstoting kunnen zorgen). vandaar dat ze misschien wat stabieler zijn.

Berichten: 1

Re: Alfa-straling

't is dan logisch dat heliumatomen stabieler zijn aangezien er weinig lading is die elkaar afstoot (slechts 2 protonen, binnen andere kernen zijn er veel meer protonen die elkaar kunnen afstoten en wat voor afstoting kunnen zorgen). vandaar dat ze misschien wat stabieler zijn.
Dan zou ik toch denken dat waterstof veel stabieler is, 1 proton die door geen enkele andere proton kan worden afgestoten.

Hoe komt het dat waterstof niet makkelijker word uitgezonden, of in andere woorden: Hoe komt het dat waterstof zo'n lage bindingswaarde heeft?

Gebruikersavatar
Berichten: 3.751

Re: Alfa-straling

Bedoel je
\(^1H\)
(waar geen sprake is van enige binding in de kern) of
\(^2H\)
(waar niet voldaan is aan de paring die Andy aanduidde)?

Merk trouwens op dat helium niet het stabielste is. In He zijn er vrij weinig kerndeeltjes die mekaar aantrekken (via de sterke kernkracht), wat natuurlijk de belangrijke factor in de binding is. De invloed van lading wordt slechts duidelijk bij hele grote kernen: de sterke kernkracht heeft effectief korte dracht, waardoor ten lange ende afstoting tussen vele protonen dominant wordt. Bij kleine kernen moet je voornamelijk kijken naar hoe goed de kerndeeltjes omringd zijn (en naar paringstermen).

Berichten: 12.262

Re: Alfa-straling

Dan zou ik toch denken dat waterstof veel stabieler is, 1 proton die door geen enkele andere proton kan worden afgestoten.
Stabiel is 1H ook wel, maar dat maakt het energetisch niet per se gunstig. Bedenk dat dat eenzame proton geen enkele binding aangaat, terwijl dat bindingsproces dat energie oplevert (fusie van lichte kernen).

Bovendien is bij het uitstoten van 1H alleen verlies van een proton, terwijl bij 4He gelijke aantallen protonen en neutronen uitgestoten worden. Een kern met een proton overschot zal in de regel vervallen via positron emissie en/of electron capture, waarbij netto in de kern een proton wordt omgezet tot een neutron.
Victory through technology

Berichten: 294

Re: Alfa-straling

eendavid schreef:Bedoel je
\(^1H\)
(waar geen sprake is van enige binding in de kern) of
\(^2H\)
(waar niet voldaan is aan de paring die Andy aanduidde)?

Merk trouwens op dat helium niet het stabielste is. In He zijn er vrij weinig kerndeeltjes die mekaar aantrekken (via de sterke kernkracht), wat natuurlijk de belangrijke factor in de binding is. De invloed van lading wordt slechts duidelijk bij hele grote kernen: de sterke kernkracht heeft effectief korte dracht, waardoor ten lange ende afstoting tussen vele protonen dominant wordt. Bij kleine kernen moet je voornamelijk kijken naar hoe goed de kerndeeltjes omringd zijn (en naar paringstermen).
idd, 1H is gewoon een proton en daar heb je geen paring. het blijkt gunstig te zijn dat er een even aantal protonen en even aan tal neutronen zijn binnen een cluster van nulceonen. Dat is bij waterstof nooit voldaan, bij helium-4 wel...

'k moet wel zeggen dat mijn redenering redelijk "met de natte vinger" is, finja, 'tgeeft een idee waarom, maar geen sluitend bewijs...

Gebruikersavatar
Berichten: 3.751

Re: Alfa-straling

'k moet wel zeggen dat mijn redenering redelijk "met de natte vinger" is, finja, 'tgeeft een idee waarom, maar geen sluitend bewijs...
Ik sluit me aan bij je redenering. Als dit voor sommigen te veel natte vinger is, dan kunnen ze gebruik maken van de fenomenologische Weizsäcker formule. Die geeft een kwantitatief beeld van wat we zeggen. Ze is fenomenologisch in de zin dat ze nog niet is afgeleid uit de elementaire quantummechanica van de aanwezige velden (naar mijn weten).

Reageer