Ik heb morgen een spreekbeurt over zwarte gaten, en ik vroeg me net iets af...
Ze zeggen dat zwarte gaten onzichtbaar zijn, omdat ze licht 'opslokken'.
Ze zijn dus alleen indirect waar te nemen, door bijvoorbeeld een ster die erom heen draait, door rontgenstraling of doordat ze licht afbuigen.
Maar er draait toch een accretieschijf omheen, die zelf wèl licht geeft? Zo staat het op de plaatjes en het staat ook in een boek uit de bieb over zwarte gaten.
Ik citeer:
'Laten we eerst eens stilstaan bij de vraagwat een zwart gat eigenijk is. Volgens het klassieke model gaat het om een superdicht onject, de zogeheten singulariteit, omgeven door een zwarte zone waarvan de buitengrens de gebeurtenishorizon wordt genoemd. Rondom die gebeurtenishorizon bevindt zich gewoonlijk een accretieschijf, waarin samengeperst gas en stof in de richting van het centrum spiralen. Vanwege die accretieschijf zijn zwarte gaten niet echt zwart; in feite zijn ze precies het tegenovergestelde: uitzonderlijk helder.'
Maar waarom is het dan zo moeilijk om ze te vinden als ze uitzonderlijk helder zijn?
En als je een ster die eromheen draait wel kan zien, zou je toch ook het zwarte gat moeten zien?
Ik hoop dat de wetenschappelijk mensen hier het weten!
Alvast bedankt voor het lezen.
Marieke
