Ik denk dat wanneer jij schrijft 'je begrijpt een theorie niet', ik schrijf 'de theorie is inconsistent'. We zijn bij dat begrijpen terug bij af. Ik zou suggereren dat we dit toepassen op F=ma.Paul_1968 schreef:Het beste antwoord dat ik nu kan geven (maar dat is misschien niet wetenschappelijk zinvol in jouw ogen) is : Wanneer er geen hiaten (aantoonbare significante afwijking tussen de voorspelling en de meting) in een theorie zitten is er een reden denkbaar om je af te vragen waarom we geen andere theorie maken die minstens zo goed voorspellingen kan doen. En wel : Je begrijpt de huidige theorie niet. (En nu kunnen we weer bij bericht 1 opnieuw beginnen.) Dat onbegrip is volgens mij niet iets om je voor te schamen. Het kan veel verschillende oorzaken hebben.
Nu nog een poging om de kern van het verhaal samen te vatten :
- Hierbij gaat het dus om de definitie van wat wij begrijpen noemen. En dat zou wel eens bij psychologie, didactiek of filosofie uit kunnen komen. En dat is nu juist niet de bedoeling hier, geloof ik.
- Ergens hiervoor heb ik gelezen dat de QM het verschijnsel aantrekking heel nauwkeurig beschrijft.
- Ook las ik ergens dat het in de wetenschap niet alleen zou moeten gaan om het maken van een wiskundige "fit"-functie voor een verzameling metingen. (Is dat zo gegaan met de QM ? Ik weet het niet)
Kijk even naar de situatie voor de 20ste eeuw. De wetenschappers begrijpen wat die wet wil zeggen, en wat de consequenties zijn. Niemand begrijpt waarom dit zo is.
De 20ste eeuw komt quantum mechanica. Je kan afleiden dat in de limiet de wetten van Newton gelden, en dat is natuurlijk een hoogst zinvolle vraag binnen de theorie van quantum mechanica. Maar quantum mechanica veronderstelt dan weer andere dingen. Een echte volharder vraagt dan: maar waarom? je hebt helemaal niet geantwoord op mijn vraag. Je hebt het allemaal ingewikkelder gemaakt, ik begrijp nu veel minder waarom de wet van Newton geldt dan wanneer ik binnen het Newtoniaanse kader redeneer dat het duwen tegen een houtblok de houtblok doet verschuiven. En uiteindelijk onderstel je iets waar ik ook niet van weet waarom het geldt.
Moraal van mijn verhaaltje: een theorie biedt je een manier van redeneren, en de theorie is zo opgestelt dat de natuur zich zo gedraagt. Als je binnen een theorie redeneert kan je fenomenen begrijpen, zonder theorie bevindt je je in een eenzame lege ruimte, zonder inhoud, zonder houvast. Deze vorm van begrip is wat een wetenschap kan bieden. Maar het is geen wetenschap meer om te vragen waarom die theorie geldt, zonder binnen een andere wetenschappelijke theorie te redeneren, net zoals je in logica met metatalen moet werken.
