Met SOFIA (Stratospheric Observatory For Infrared Astronomy), een infrarood observatorium van Nasa gehuisvest in een vliegtuig zijn waarnemingen gedaan die er op wijzen dat veel objecten van het zonnestelsel in de loop van de miljoenen jaren bedekt zijn geraakt met een laagje stof, afkomstig van botsingen tussen astroïden. De werkelijke samenstelling wordt hierdoor gecamoufleerd. Tot op heden werd Ceres beschouwd als een erg groot uitgevallen planetoïde, een van het zogenoemde C-type waarvan ongeveer 75% van alle planetoïden tussen Mars en Jupiter deel uit maken.
- sofia.png (241.79 KiB) 946 keer bekeken
Deze typering is louter gebaseerd op de kleur en samenstelling van het oppervlak, en moet waarschijnlijk worden herzien. Sofia toonde aan, dat onder een dun laagje ruimtestof er een andere Ceres schuilt, die in samenstelling niet lijkt op de vele planetoïden in de buurt. Met name de aanwezigheid van ammonia houdende klei vlak onder het stoflaagje onderscheidt Ceres van haar kleine buren. De wetenschappers van de Dawn missie kwamen eerder tot gelijkluidende resultaten. Ook de New Horizons missie toonde al aan dat de maan Charon uitbundig besproeid is met deeltjes afkomstig van Pluto en in het zonnestelsel zijn meer voorbeelden te vinden van objecten die door het vergaren van stof en ijs uit de omgeving een afwijkende buitenlaag hebben. Op het uiterlijk afgaan blijkt dan ook niet de meest betrouwbare methode.
Een van de wetenschappers, Pierre Vernazza, van het Laboratoire d’Astrophysique de Marseille merkt op dat het goed mogelijk is, gezien deze onderliggende ammoniahoudende kleilagen, dat Ceres ontstaan is in de buitengebieden in de buurt van de huidige baan van Pluto en Neptunus, en door nog onbekende oorzaak naar het gebied tussen Mars en Jupiter is gemigreerd. Zie ook bericht #74.
De aanwijzingen dat het vroege zonnestelsel een grote flipperkast was, waarin planeten en andere objecten door verstoringen van hun ontstaanslocatie zijn verdreven en gemigreerd zijn naar binnen- dan wel buitengebieden stapelen zich op. Zie bijvoorbeeld het 'Grand Tag Model' in dit artikel. Ook op basis van de waarnemingen aan exoplaneten (met name van de 'hete Jupiters' die daar in overmaat worden aangetroffen) moet het ontstaansmodel van het zonnestelsel mogelijk grondig herzien worden, en dat heeft implicaties voor het ontstaan van een leefbare Aarde, van leefbare binnenplaneten in het algemeen.
Meer lezen: klik
