automutilatie

Moderator: Rhiannon

Berichten: 113

Re: automutilatie

Een gedeelte van de zelfverwondende mensen hebben een duidelijk doel, om uiteindelijk zelfmoord te plegen. Automutilatie help je om tegen je eigen zelfbehoud instinkt op te boxen.

http://www.fsu.edu/news/2006/01/11/deadly.perfection/
Practice makes deadly perfection, FSU suicide researcher says

by Jill Elish  

Every year, close to 1 million people around the world kill themselves.

Florida State University Bright-Burton Professor of Psychology Thomas Joiner has spent much of his career trying to find out why. After all, lots of people are hopeless and depressed, many severely. Why do some people choose to end their own lives and others don't? The answer, he believes, could save lives.

"There's an idea that suicide is a mode of death that stands apart from others, but there are clear reasons why people die by suicide," said Joiner, an internationally recognized suicide expert. "Just like heart disease, if you understand it, you can prevent it." In a groundbreaking theory outlined in his new book, "Why People Die By Suicide" (Harvard University Press), Joiner says that those who kill themselves not only want to die, they have learned to overcome the instinct for self-preservation. The desire for death, according to Joiner, is composed of two psychological states: a perception of being a burden to others and a feeling of not belonging. Alone, neither of these states is enough to instill the desire for death, but together they produce a desire that can be deadly when combined with the acquired ability to enact self-injury.

So how does one overcome the natural instinct for self-preservation? In a word: Practice. In Joiner's theory, suicide victims literally "work up" to the act by getting used to danger, fear and pain. They may do this in a variety of ways over their lifetime.

For some this practice is deliberate. They engage in reckless behavior, cut or otherwise hurt themselves or have repeated suicide attempts. Others may have a history of accidents or medical procedures while still others become inured vicariously. Perhaps like physicians—who have an elevated risk of suicide—they are exposed through their work to pain and suffering on a daily basis. Eventually, self-injury and dangerous situations become unthreatening and mundane, according to Joiner, making suicide easier to carry out.

"Some people think that those who commit suicide are weak," he said. "It's actually about fearlessness. You cannot do it unless you are fearless, and this is behavior that is learned."

Joiner's theory explains why seemingly disparate groups of people, such as anorexics, athletes, prostitutes and physicians, have higher than normal rates of suicide. The lifestyles of all of these people expose them to pain—either that of their own or others—and in a sense harden them against suffering, Joiner said.

It also explains why a relatively large number of people want to kill themselves but only a fraction do. Likewise, many people are capable of killing themselves but most do not. There are relatively few people in the dangerous convergence zone of desire and capacity for suicide, according to Joiner, and these are the people who are at greatest risk for serious suicidal behavior.

But knowing the risk factors makes prevention possible, Joiner said, noting that maintaining good interpersonal relationships is essential. This is perhaps the downfall of many older white men—the demographic that has the highest suicide rates of all. "If you think you belong or that you are contributing, you are going to be protected from suicide no matter what else is going on," he said.

Scare campaigns such as those that are sometimes targeted at teenagers do not work as prevention tools and may, in fact, backfire because they further habituate the at-risk patient to the idea of suicide. Joiner noted that rock singer Kurt Cobain repeatedly watched news footage of a government official who committed suicide during a news conference before carrying out his own suicide in 1994.

While Joiner's book is based on his own experience as a clinical psychologist as well as studies that he and other researchers have conducted, the book is also personal. Joiner was a graduate student when his father took his own life—an event that came as a shock to his family and friends. But Joiner now understands why it happened, and that's information that he wants to share with the 2,500 other families who learn the news of a loved one's suicide every day.

Perhaps, he said, one day that number will be less.

Berichten: 119

Re: automutilatie

Threshold schreef:Een gedeelte van de zelfverwondende mensen hebben een duidelijk doel, om uiteindelijk zelfmoord te plegen. Automutilatie help je om tegen je eigen zelfbehoud instinkt op te boxen.

http://www.fsu.edu/news/2006/01/11/deadly.perfection/


toch word zelfverwonding vaak niet juist niet in verband gebracht met zelfmoord...

maar de laatste tijd hoor ik dat wel veel vaker..

dus ik weet het niet meer

Gebruikersavatar
Berichten: 53

Re: automutilatie

Een vriendin van mij had een paar keer verband om haar armen. De laatste keer ook vlak voor ze van school ging. Ze zei drie dagen voor het einde van het schooljaar dat het een diepe snee van ongeveer tien centimeter was, de vorrige dag gebeurt. De laaste schooldag kwam ze zonder verband naar school, zonder ook nog maar een spoor van enige verwonding ook... Heb haar nooit meer om uitleg gevraagd, maar wat denken jullie? Een schreeuw om hulp? Zal het de andere keren ook zo geweest zijn? Heb bij haar nooit littekens of enige andere verwonding dan ook gezien.

Bij mij was zelfverwonding een manier om onder de handen van mijn vader uit te blijven. Heb één keer met gestrekte benen en met mijn voeten op een stapel boeken een doos vol spullen op mijn benen laten vallen. Dat ging iets te hard, kon een paar dagen helemaal niet meer lopen of staan op mijn benen, maar vader bleef weg en ik kon slapen.

Heb mezelf ook heel lang in mijn armen gesneden, maar heb dat altijd goed verborgen weten te houden. Ze wisten het pas toen ik het ze vertelde....

Maar ik weet niet of het hier al zo genoemd is maar bij mij was het een manier van vluchten naar mijn eigen wereld waar het draaglijk was om te leven, en een manier om mijn vader uit mijn buurt te houden. Heb het nooit ergens gezien op tv ofzo en ik wist ook niet van iemand uit mijn omgeving dat iemand het deed. Mijn eerste keer was in een staat van uiterste nood en het was dat of voor een auto springen. Heb toen een pak keer een met een schaar in mijn armen gekerft. Daarna kwam de opluchting en kon ik er weer tegenaan.
People don't understand me, but I understand that.

Gebruikersavatar
Berichten: 1.293

Re: automutilatie

toch word zelfverwonding vaak niet juist niet in verband gebracht met zelfmoord...

maar de laatste tijd hoor ik dat wel veel vaker..

dus ik weet het niet meer
in principe staat automutilatie geheel los van zelfmoord. als je mensen vraagt waarom ze automutileren, krijg je uiteenlopende redenen. zo goed als altijd is het een vorm van spanningsreductie. het ontlaadt spanning.

met suicide heeft het op zich niets te maken, al lopen eventuele verbanden meer via de variabele persoonlijkheid. bv, borderliners automutileren het meest, en is ook de groep die vanuit hun impulsiviteit relatief snel tot suicide kan komen. maar de meeste suicides komen voort uit depressie.

Berichten: 1

Re: automutilatie

Het kan zijn dat ik hier op het verkeerde adres ben... Maar zou toch even in het kort mijn verhaal willen doen en daar wat feedback op willen krijgen.

Ik ben nu een 21 jarige meid die al sinds haar pakweg 17de problemen heeft. Ik ben depressief geweest van mijn 17de tot mijn 20ste. In die periode heb ik mezelf vaak gestompt totdat het blauw was, krassen ook, maar niet zo diep... want ik was bang voor bloed.

Ik ben met hulp uit mijn depressie gekomen en heb weer een studie opgepakt (na 3 andere niet af te hebben gemaakt). Ik ben over het algemeen niet ongelukkig, maar ook zeker niet gelukkig. Ik heb in de afgelopen maanden twee maal mijn arm kapot gesneden en daarbij afgelopen zaterdag ook mijn been. Ik heb daarbij ook een foto van mezelf kapot gegooid en mijzelf op die foto kapot gekrast. Ik ben op zo'n moment zo ontzettend woedend op mezelf, dat ik vind dat ik straf verdien. Ik snij alleen in mezelf als alle spanning me even wat teveel wordt, maar het is zeker niet iets wat ik iedere dag doe.

Is dit iets waar ik hulp bij nodig heb of niet?

Ik ben namelijk bang dat de huisarts me bijvoorbeeld weer naar huis stuurt omdat het niet ernstig genoeg is...

Berichten: 28

Re: automutilatie

De Telegraaf schreef:'Zelfverminkers moeten schone messen krijgen'

LONDEN - Mensen die zichzelf willen verminken, moeten daarvoor schone messen krijgen om te verkomen dat hun wonden infecteren. Ze moeten dezelfde behandeling krijgen als drugsverslaafden die schone naalden krijgen, zei een woordvoerder van de Britse vereniging van verpleegkundigen (RCN) in de Britse krant The Sunday Times.

De patiënten zouden volgens de verpleegkundigen steriele messen en schoon verband uitgedeeld moeten krijgen. Bovendien zouden verpleegkundigen hen moeten adviseren over welke lichaamsdelen betrekkelijk veilig 'bewerkt' kunnen worden.

Britse verpleegkundigen zijn nu verplicht om te voorkomen dat iemand zichzelf letsel toebrengt. Ze moeten scherpe voorwerpen als scheermesjes, glasscherven of blik innemen.
Dit las ik vandaag in de krant. Moeten mensen die zichzelf verminken op deze manier geholpen worden? Ik vind de link met drugsverslaafden die schone naalden krijgen een beetje vreemd.

Berichten: 40

Re: automutilatie

Dino schreef:oh ja en volgens mij is het ook een vraag naar aandacht
ook daarin heb je gelijk. ook dit heeft weer te maken met de aantoonbaarheid. een lichamelijk verwonding is zichtbaar terwijl geestelijke pijn niet zichtbaar is voor anderen. door lichamelijke verwonding aan jezelf te maken zullen mensen je aandacht geven, de mensen zullen zich zorgen om je gaan maken.
Dit klopt maar voor een klein aantal van de mensen die automutileren, een zeer klein aantal. Op mijn stage heb ik met adolescenten gewerkt die een borderlinepersoonlijkheidsstoornis hadden (en 1 meisje waarvan vermoed werd dat ze DIS had en zeer ernstig automutileerde),

en meestal proberen ze die wonden juist te verbergen.

Ze zullen ook niet in de zomer met shirtjes zonder mouwen gaan lopen, of met korte broeken, afhankelijk van waar ze automutileren natuurlijk.

Slechts 1 meisje daar liet bewust steeds haar verwondingen zien, om te shockeren en provoceren.

De rest probeerde ze zo veel mogelijk te verbergen.

Automutilatie kan de vorm aannemen van een dwangsstoornis, dit is echter niet altijd het geval. Sommige mensen automutileren zeer sporadisch, wat het overigens niet minder ernstig maakt, als je naar het gedrag pur sang kijkt. Het blijft een te schadelijke manier van met stress omgaan.

@Lilith: daarmee kom ik bij jou. Ook al gebeurt het niet veel, en ben je over het algemeen goed/redelijk in staat je te handhaven, ik raad je aan om toch naar de huisarts te stappen. Het is van belang dat je een andere manier vindt om met je spanning om te gaan.

Denk je dat je dit alleen kunt, kun je dat natuurlijk ook doen, maar vaak zijn gesprekken met een psycholoog erg zinvol.

Dat betekent niet dat je meteen vastzit aan een jaar therapie.

Ik weet niet genoeg van je problemen om hier een oordeel over te geven, maar ik zou me kunnen voorstellen dat je met een 5-tal gesprekken genoeg alternatieven voor spanningsreductie en omgaan met je gevoelens hebt gevonden, dat je die gesprekken niet meer nodig hebt.

En mogelijk heb je meer nodig, dat is natuurlijk ook geen schande!

Laat je door de huisarts niet met een kluitje het riet insturen. Als jij verwezen wilt worden naar verdere hulpverlening, heb je daar mijn insziens met dit verhaal voldoende reden voor. Veel succes!
Ik heb het licht gezien! Mag het nu weer donker zijn?

Gebruikersavatar
Berichten: 63

Re: automutilatie

Benthor schreef:
De Telegraaf schreef:'Zelfverminkers moeten schone messen krijgen'

LONDEN - Mensen die zichzelf willen verminken, moeten daarvoor schone messen krijgen om te verkomen dat hun wonden infecteren. Ze moeten dezelfde behandeling krijgen als drugsverslaafden die schone naalden krijgen, zei een woordvoerder van de Britse vereniging van verpleegkundigen (RCN) in de Britse krant The Sunday Times.

De patiënten zouden volgens de verpleegkundigen steriele messen en schoon verband uitgedeeld moeten krijgen. Bovendien zouden verpleegkundigen hen moeten adviseren over welke lichaamsdelen betrekkelijk veilig 'bewerkt' kunnen worden.

Britse verpleegkundigen zijn nu verplicht om te voorkomen dat iemand zichzelf letsel toebrengt. Ze moeten scherpe voorwerpen als scheermesjes, glasscherven of blik innemen.
Dit las ik vandaag in de krant. Moeten mensen die zichzelf verminken op deze manier geholpen worden? Ik vind de link met drugsverslaafden die schone naalden krijgen een beetje vreemd.
Schone mesjes uitdelen lijkt me dus echt onzin, als je jezelf snijdt of verwondt dan ga je er niet eerst erover nadenken of je mes of naald wel smetvrij is.

zou ook best raar lijken als iemand zichzelf wil snijden en dan eerst dat mesje grondig gaat schoonmaken :roll:

Daar denk je toch niet over na als je zoiets gaat doen?!

misschien als je aan junks schone naalden gaat uitdelen kan het helpen, maar zelfverwonding is een heel ander verhaal en dat moet vooral door verpleegkundigen zoveel mogelijk voorkomen worden
Sometimes My Mind Plays Tricks On Me



-Echt Geluk, is slechts tijdelijk-

Berichten: 718

Re: automutilatie

Lilith schreef:Het kan zijn dat ik hier op het verkeerde adres ben... Maar zou toch even in het kort mijn verhaal willen doen en daar wat feedback op willen krijgen.

Ik ben nu een 21 jarige meid die al sinds haar pakweg 17de problemen heeft. Ik ben depressief geweest van mijn 17de tot mijn 20ste. In die periode heb ik mezelf vaak gestompt totdat het blauw was, krassen ook, maar niet zo diep... want ik was bang voor bloed.

Ik ben met hulp uit mijn depressie gekomen en heb weer een studie opgepakt (na 3 andere niet af te hebben gemaakt). Ik ben over het algemeen niet ongelukkig, maar ook zeker niet gelukkig. Ik heb in de afgelopen maanden twee maal mijn arm kapot gesneden en daarbij afgelopen zaterdag ook mijn been. Ik heb daarbij ook een foto van mezelf kapot gegooid en mijzelf op die foto kapot gekrast. Ik ben op zo'n moment zo ontzettend woedend op mezelf, dat ik vind dat ik straf verdien. Ik snij alleen in mezelf als alle spanning me even wat teveel wordt, maar het is zeker niet iets wat ik iedere dag doe.

Is dit iets waar ik hulp bij nodig heb of niet?

Ik ben namelijk bang dat de huisarts me bijvoorbeeld weer naar huis stuurt omdat het niet ernstig genoeg is...
Lilith ik zou zeker hulp zoeken. Je zegt dat je een studie hebt opgepakt, kun je niet bij een vertrouwenspersoon op je school terecht, dat kan je ook helpen je studie nu wel af te maken. Misschien vind je dat je op eigen kracht je studie moet voltooien en zou je het jezelf verwijten als je extra ondersteuning daarbij zou vragen maar ik vind dat je jezelf dan tekort doet (ik ken iemand die dat heeft en daardoor ook vaak heeft moeten afhaken). Heel veel sterkte.

Gebruikersavatar
Berichten: 6.716

Re: automutilatie

Wat betreft Lilith's verhaal wil ik het graag hierbij laten. Ook ik wens je veel succes toe, maar inderdaad is dit niet het goede adres om je probleem te bespreken (zie de bijsluiter van dit forum: http://www.wetenschapsforum.nl/invision/in...?showtopic=7583 )

Kijk eens naar de links die in de bijsluiter genoemd worden, ik denk dat je wat betreft feedback daar beter terecht kunt.

Sterkte!
I am not young enough to know everything - Oscar Wilde

Berichten: 5

Re: automutilatie

ik kom mij moeien :roll:

ik heb een persoonlijke ervaring met zelfverwonding

al een hele tijd

heb ook in een psychiatrisch centrum gezeten voor 7 maanden en heb het nog altijd moeilijk

maar de reden waarom ik n iets wil zeggen is omdat ik het grappig vind dat mensen maar blijven zoeken achter een reden waarom mensen dat doen en ze niet vinden omdat ze het zelf gewoon niet doen

iemand die zichzelf verwondt zal het nooit kunnen uitleggen aan iemand die het niet doet

je kan wel zeggen van ja ik was slecht gezind of ik voelde mij niet goed

maar daarom gaat die andere persoon het nog niet begrijpen

ik haat het ook wanneer mensen zeggen van ( het is gewoon iets om aandacht te trekken ) want dat is het zeker niet

ik kan wel begrijpen dat mensen die uitspraak doen maar vind niet dat zij het recht hebben om dat te zeggen over iemand die ze niet persoonlijk kennen en omdat ze het gevoel niet keen waarom ze zichzelf verwonden

ik hoop dat iemand hier zo snel mogelijk op in gaat

groetjes :P

Gebruikersavatar
Berichten: 4.220

Re: automutilatie

Beste Benton,

volgens mij zoeken mensen naar begrip om zo naar een oplossing te kunnen zoeken. Immers: wat je niet begrijpt, kan je niet oplossen.

Jezelf verwonden is niet goed: hoe je het ook bekijkt. Aan de andere kant geldt dat als je het doet, je het blijkbaar nodig hebt. Anders zou je het niet doen..

De oorzaak wegnemen (en niet het symptoom) lijkt me dan de beste 'course of action'. Je kan niet zomaar stoppen met zelfverwonding: de behoefte moet weg gaan. Volgens mij vereist dat een zekere mate van begrip (inzicht in de aanleiding).

En voor de zekerheid: mensen die zeggen dat het aandachttrekkerij is hebben het volgens mij bij het verkeerde eind.
Of course, the theory of relativity only works if you're going west.

-Calvin-

Berichten: 5

Re: automutilatie

ik ben blij dat je zegt dat die mensen het bij het verkeerde eind hebben

en om iets duidelijk te maken ik weet zelf maar al te goed dat het niet goed is dat ik mezelf verwond hoewel sommigen daar misschien anders over denken

maar als het moment daar is komt dat op in je hoofd en als je het heel moeilijk hebt dan lijkt dat dan ook de enige oplossing

ik heb al meerdere keren meegemaakt dat ik vlak erna spijt van heb en nadenk waarom dit eigenlijk gebeurt en zelfs ik kan daar geen antwoord op geven

dus verwacht ik ook niet dat andere mensen die zichzelf niet verwonden wel een antwoord gaan vinden

jezelf verwonden blijft verkeerd hoe je het ook draait of keert maar soms is het in mijn ogen ( persoonlijk ) de enige oplossing voor geen dommere dingen te doen naar mij en naar andere mensen toe

het gebeurt niet vaak meer bij mij , maar af en toe is die drang er dan weer

en het feit dat dat allemaal maar in mijn hoofd zit is waar maar het is moeilijk er tegen in te gaan en aan iets anders te denken

ik vind het ook goed dat er mensen zijn die naar een oplossing zoeken voor mensen zoals ik maar het is al niet gemakklijk voor ons om een reden te vinden dus des te moeilijker voor anderen

zou ook graag hier reactie op krijgen :roll: :P

Gebruikersavatar
Berichten: 1.413

Re: automutilatie

zo goed als altijd is het een vorm van spanningsreductie. het ontlaadt spanning.
Mag ik dan stellen dat automutilatie een vorm van zelfbescherming is?

En zo ja, mag ik dan ook stellen dat automutileren in het geval van behoefte aan spanningsreductie gezonder is dan niet automutileren?

Ik begrijp dat (mits mogelijk) het noodzakelijk is de onderliggende problematiek aan te pakken om de spanning te reduceren.

Maar is tot die tijd het niet hartstikke gezond om te automutileren? (niet sarcastisch bedoeld)

Mag er van dissociatie gesproken worden ivm met de gevolgen van automutileren(=zelfdissociatie?) of zit ik dan helemaal op het verkeerde spoor?

Berichten: 5

Re: automutilatie

aan windsurfer

je hebt volkomen gelijk dat je zegt dat het een vorm is van zelfbescherming

ik weet niet of je bekend bent met het borderline syndroom of persoonlijkheidsstoornis

dat heb ik met als gevole dat ik veel anders ga reageren op dingen dan ( normale mensen )

ik ga veel feller reageren en als er iets heel slecht gaat kan ik inderdaad een gevaar vormen voor mezelf en anderen

voorbeeld: voor ik naar kortenberg gegaan ben had ik een vriend de anvond dat het gedaan is geraakt ben ik in het ziekenhuis terecht geraakt met let goed op he

een gebroken teen, gekneusde rug, wonden in mijn handen van door een glazen raam te duwen, bijna gebroken rib en een blauw oog

ik had toen veel gedronken en heb een woede aanval gehad omdat mijn vriend zei dat het gedaan was tussen ons en dat kon er bij mij niet in op dat moment

mijn vriend heeft toen geen vinger naar mij uitgestoken

alle verwondingen waren door mezelf op een of andere manier aangebracht

heb hem ook bedreigd, en het feit dat ik zo deed is omdat ik gedronken had

als mensen zoals ik veel alcohol gebruiken is het niet vreemd dat ze dit gedrag gaan vertonen

je weet niet meer wat je doet en hebt geen controle

als je zo een moment hebt dat je niet gedronken hebt ga je jezelf verwonden om zo'n dingen eigenlijk te vermijden

je moet nu ook niet denken van alle wa zegt die hier allemaal

deze site is voor mij een uitweg om mensen mijn ervaring mee te delen zonder mezelf te moeten vertonen of face to face iets te zeggen

ik kan anoniem blijven en dat maakt het gemakkelijk

ik hoop dat iemand er iets mee is :P :roll: :P

Reageer