te veel denken

[Micheltje]

Nou, ben er net een half jaar achter dat ik hoogbegaafd ben en ben nu ook lid van Mensa. Het probleem dat hier beschreven wordt komt mij heel bekend voor (helaas). Ik wordt gek van de gedachten in mijn hoofd. Meestal zijn het geen negatieve gedachten, maar is het meer alsof ik een boek zit te lezen, terwijl ik dat niet doe (moeilijk uit te leggen).

Wat ik ook vaak heb is dat ik over theorieën e.d. ga denken. Dan probeer ik aan niets te denken, maar dan ga ik weer denken aan wat ´niets´ nou eigenlijk is... Ik wordt er stapelgek van. Slapen gaat steeds slechter omdat ik zo met die gedachten zit. Afleiding helpt niet. Een boek lezen, muziek luisteren etc etc. Ik wordt er echt gek van!!!

Datgene dat je verwoordt in het laatste gedeelte staat ook mij , en waarschijnlijk jouzelf ook, weer te wachten op het moment dat wij zometeen naar ons bed gaan. Eigenlijk is hetgene dat ik nu doe, op dit forum posten en posts lezen, niet goed voor het aantal uren slaap dat ik ga krijgen de komende nacht.

Ik weet precies wat je bedoelt wanneer je zegt dat je dan weer aan 'niets' gaat denken. Zoals ik in mijn vorige post een willekeurige gedachtengang op dat moment aangaf , zo gaat dat ook in mijn hoofd op andere tijden. Ik heb mijzelf er daarom maar bij neergelegd en probeer het niet te voorkomen. Voorkomen in de zin van niet op dit forum zitten, mijn leergierigheid onderdrukken enzovoort.

Een oplossing die ik wel gevonden heb is om vroeg in de avond even een goede ronde door mijn buurt te lopen. Even frisse lucht inademen, even mijn hoofd wat rust bieden ( ook al komen buiten er ook genoeg vragen op ) en misschien een beetje meeneuriën met een bepaald muziekstuk op mijn mp3speler.

Ook meditatie vind ik een goed middel. Alhoewel ik het de laatste tijd door mijn 's avondse wandeling niet echt meer nodig heb is het wel een opluchting. Je gaat rustig zitten en laat de gedachten maar stromen. Laat gewoon alles dat in je opkomt gewoon langskomen, neem hetgene waar en sta open voor het volgende dat in je opkomt. Ga er dus niet goed over nadenken. Het is erg lastig in het begin , althans dat ervaarde ik, maar het gaat geleidelijk aan stukken beter en begint het echt relaxt te voelen na zon 20 minuten zitten.

[Demelza]

Ik had een tijdje een oplossing en dat was luisteren naar muziek. Maar zodra ik de tekst en/of de melodie kende, sloeg mijn hoofd weer op hol.

Het aantal uren slaap dat ik krijg als ik moet werken de dag erna, zal rond de 5 of 6 liggen. Het gevolg hiervan is dat ik gebroken wakker wordt en nog een hele dag op mijn werk moet zitten. Als ik vrij ben, dan kan ik makkelijk tot in de middag in bed liggen slapen. Veel uren zijn het niet, maar ik val gewoon erg laat in slaap hierdoor.

Leergierigheid onderdrukken ben ik het niet zo mee eens. Het is alleen maar goed als je leert. Maar dan wel op momenten dat je het wilt, en niet als je wilt gaan slapen.

Ik zou inderdaad eens kunnen proberen om s´avonds even een stukje te gaan lopen. Inderdaad om mijn hoofd rust te gunnen. Ik probeer de gedachten namelijk erg vaak te onderdrukken, maar op je werk kun je niet anders...

Ik ben bang dat als ik mijn gedachten de vrije loop laat, dat ik uren voor dood op de bank kan zitten. En dat is ook weer niet goed lijkt me.

[Micheltje]

Luisteren naar muziek op de manier die jij beschrijft herken ik. Op het moment dat ik muziek als een oplossing begon te zien om mijn hoofd tot rust te laten komen is ook een tijd mijn voorkeur qua muzieksmaak naar klassiek a celtic gegaan. Hierdoor kreeg ik wel veel rare gezichten en opmerkingen van klasgenoten die het maar niets vonden en waar hardcore heilig bij was.

Ik luister nog steeds 's morgens in de trein onderweg naar Ede celtische of klassieke muziek. Wanneer ik de krant ga lezen en er zit een bekende bij me in de trein dan begin ik vaak aardige verhalen te lullen over waarom ik vind dat het anders zou moeten zijn.

Ik hoop dat een frisse neus halen voor jou ook een oplossing is. Althans deels wat rust veroorzaakt.

Een voordeel van veel nadenken is wel dat ik mij eigenlijk vrijwel nooit verveel. Wanneer ik even niets te doen heb dan heb ik binnen een minuut wel denkstof om mijzelf te vermaken. Het is ook vaak zo dat mijn leergierigheid mij dan boeken laat lezen om zo maar aan de kennisbehoefte te voldoen. Het is echt een verslaving aan kennis soms.

Een recent voorbeeld is bijvoorbeeld gisteravond. Ik lag in bed en kon eigenlijk deels door de warmte op mijn kamer en door mijn gedachtengang over kunstmatige intelligentie niet slapen. Ik ben toen later het bed maar uitgegaan omdat ik bij bloed uit kwam en precies wilde weten hoe dat in elkaar zat. Ik heb gisteravond daarom ook de artikelen over bloed bij Howstuffworks doorgenomen en dus maar grotendeels opgenomen om te kunnen slapen. Ik bedoel, wat heb ik er aan om eigenlijk te weten dat 7 a 8% van ons lichaamsgewicht bloed is, 90% van het plasma in bloed water is, een gemiddeld persoon 5.3 liter aan bloed heeft? De verhouding van bloedcellen 1 RBC : 600 WBC : 40 platelets is? pff laat ik maar stoppen voordat ik mezelf bang maak

[Demelza]

Perfect voorbeeld! Ik hoef dus geen voorbeeld meer aan te dragen! Over dat soort dingen lig ik ook te denken. Vaak ook nog van die weetjes waar je niets aan hebt. Mijn boekenkast puilt uit van de wetenschappelijke boeken. Even snel iets opzoeken wordt zo wel heel gemakkelijk. Maar ja, in veel gevallen: wat heb je eraan? Vertel het tegen iemand anders en je krijgt vreemde blikken.

Klassieke muziek is ook een van mijn favorieten, alhoewel de Counting Crows daar ook toe behoren. Klassieke muziek zorgt er vaak op de een of andere manier vaak voor dat ik me rustiger voel. Maar zoals ik al zei. Ken ik de melodie eenmaal, dan kan ik het vergeten.

Vervelen doe ik me eigenlijk ook nooit echt. Altijd wel iets om over te denken of op te zoeken. En ja, kennis is een verslaving, een hele grote.

[Micheltje]

Ik las je reactie weer en moest toch nog even reageren op "dan krijg ik vreemde blikken" en "mijn boekenkast puilt uit van wetenschappelijke boeken".

Vreemde blikken krijg ik inderdaad ook erg vaak als ik vertel wat ik graag doe ( nadenken ) en waarvoor ik mij interesseer. De eerste associatie van anderen is ook meteen dat ik hoogintelligent ben omdat ik mij met zulke vraagstukken bezig hou. Dit is natuurlijk pure onzin en totaal geen verplichte om je er gewoon mee bezig te houden.

De meest frequent gestelde vraag aan mij op school is "Wat doe je hier?".

Wetenschappelijke boeken heb ik ook erg veel op mijn boekenlijst staan. Eigenlijk komen daar maar enkele romans in voor. Je kunt op 'Micheltje123 :: MSN My Space' mijn boekenlijst zien, mocht het je interesseren. De boeken over fysische materiaalkunde ken ik echt niet hoor. Ik heb ze nu nog niet zo lang maar ik weet dat ik ze ga gebruiken wanneer ik weer eens vast zit met een vraagstuk en door de boeken kan ik dan PRECIES uitvinden hoe het zit. Dus niet een of ander natuurkundeboek van de middelbare school met eenvoudige afbeeldingen. Wil niet zeggen dat ik het meteen snap ( natuurlijk stug ) maar ik heb weer denkstof.

[Demelza]

Ha, ga meteen eens even kijken tussen die boeken! Ikzelf heb trouwens ook een website: http://groups.msn.com/demelzaramakers

Ben er nog hard aan bezig, en de wetenschapsboeken moeten er nog op komen.

Vreemde blikken krijg ik al zolang ik me herinner. Toch is er nog nooit iemand geweest die zich afvroeg of het misschien met intelligentie te maken heeft. Het is inderdaad gewoon een hobby, maar mensen associeren dit inderdaad vaak met intelligentie.

[Veertje]

Wat mezelf betreft kwam ik op een gegeven moment tot de conclusie dat het geen nut heeft om te klagen over mijn altijd maar rondtollende gedachten, ik kan beter proberen die gedachten te gebruiken om iets te beteken voor andere mensen, voor dieren, voor de natuur, voor mijn kinderen. Het leidt je af van je innerlijke tumult, je moet jezelf als het ware dwingen om jezelf open te stellen voor nieuw, onontgonnen terrein en het relativeert bovendien het belang van je eigen gedachten. Pas als je iets niet meer zo belangrijk vindt kun je het ook loslaten!

Bovendien leek het wel alsof ik het "probleem" van het niet kunnen stoppen met denken had bedacht om mijn intelligentie voor anderen te kunnen bewijzen. Hiermee bedoel ik niet dat ik had verzonnen dat ik niet kon stoppen met denken, maar meer dat het misschien niet nodig was om er daadwerkelijk een probleem in te zien. Immers: door erover te klagen vertelde ik mensen tegelijkertijd, tussen de regels door, dat ik slim dacht te zijn. Want "hee, er is een probleem, ik denk te veel, dus moet ik wel slim zijn. Zie je wel?" Mijn probleem was dus mijn bewijs voor iets, en dus moest het probleem blijven.

Op een gegeven moment ging ik me realiseren dat mensen er echt niet op zaten te wachten: "Tja, zielig hoor, je kunt niet slapen want je denkt zoveel, ga maar lekker sporten, dan wordt je moe". En: "Okee, je bent dus slim, en dus? Wat heb ik aan die informatie?". Het was dus beter om iets constructiefs te doen met al die gedachten, er iets nuttigs mee te doen in plaats van erover te klagen. En dat hielp!

[Zirkon]

ik vermoed dat die so called "te-veel denken-staat" deels ook gecorreleerd is met je onzekerheden en angsten en met je intelligentieniveau wat resulteert in TE veel (negatief) denken(dit mogelijks nog extra versterkt naarmate je geisoleerder leeft, niet veel vrienden enzo...)

Slapen door teveel denken is voor mij ook altijd een probleem geweest tot ik voor kort een "methode" ontwikkeld heb:

*schrijf eerst alles op wat je doet, analyseer jezelf zo volledig mogelijk schrijf zelfs de meest triviale stomme dingen op en BEDENK (je komt er niet mee onderuit) waarom je de dingen doet die je doet en waar je naar ermee naar toe wil (zie ook volgend punt)

*sta iets vroeger op dan je gewend bent (1 uur vroeger is goed) en lees eerst en vooral iets motiverends of educatief. Erna schrijf je op wat je die dag wil gaan doen en bereiken, dat kan eender wat zijn, werk, studie, cadootje kopen maakt niet uit, verlies dan geen tijd met erover te denken (dit is al gedaan in punt 1) doe ze gewoon en zo goed mogelijk eventueel!

*Na verloop van tijd merkte ik dat mijn gedachten afdwaalden in alles wat ik deed, het werd vlug saai en het was net alsof mijn hersenen nieuwe verse uitdagende input nodig. Daarom ben ik ook begonnen aan een soort van multi-tasking tijdens mijn taken van de dag. Concreet betekent dit dat terwijl ik studeer (ben dus studentje, denken is mijn beroep ) , nog muziek opzet , nog op internet zit, nog een ander boek lees, beetje alles door elkaar tegelijkertijd zonder echter in een chaos te vervallen. Er zit een zeker systeem in en mijn hersenen vinden dit blijkbaar leuk (het is ergens zeer raar om te typen dat je je hersenen moet amuseren, maar dat is een andere discussie)

Kortom het helpt veel om structuur in je gedachten(gangen) te brengen, je energie die eraan vasthangt te kanaliseren en te werken, te denken naar bepaalde concrete zaken toe. Dit heeft voor mij rust geschapen in die eeuwige vloed en je gaat vanzelf meer rustig worden en ook bv. die "nutteloze" existentiele kwelvragen ook rapper loslaten vooraleer je gaat slapen.

[Micheltje]

ik vermoed dat die so called "te-veel denken-staat" deels ook gecorreleerd is met je onzekerheden en angsten en met je intelligentieniveau wat resulteert in TE veel (negatief) denken(dit mogelijks nog extra versterkt naarmate je geisoleerder leeft, niet veel vrienden enzo...)

Nouja ben ik niet echt met je eens. Ik ben een zeer sociaal ingesteld persoon en heb geen problemen met andere mensen. Nooit ruzie, normale vriendengroep enzovoort. Maar voor sommige geldt dit natuurlijk wel.

*schrijf eerst alles op wat je doet, analyseer jezelf zo volledig mogelijk schrijf zelfs de meest triviale stomme dingen op en BEDENK (je komt er niet mee onderuit) waarom je de dingen doet die je doet en waar je naar ermee naar toe wil (zie ook volgend punt)

Heel toevallig. Gister heb ik hier met Demelza voornamelijk dus over gepraat maar het toeval was dat het die nacht weer raak was. Ik heb vanacht niet kunnen slapen tot ongeveer half 4. Telkens weer bleven de gedachtengangen knagen aan mijn rust. Zoals jij zegt 'schrijf dingen van je af' , dat doe ik dus ook. Ik heb altijd een notitieblokje naast mijn bed liggen met pen/potloot en desnoods puntenslijper omdat ik weet datik toch niet snel ben uitgeschreven. Heb het nu op dit moment op school ook express daarom mee. Gisteravond bedacht ik ineens mijn eigen robotachtige wezentjes die dan emoties konden suggeren bij mensen door bepaalde eenvoudige variablen te kiezen in de programmatuur. Erg leuk om over na te denken maar wel op het verkeerde moment. Heb aardig wat geschreven en kon daarna inderdaad goed slapen.

Het gevoel te hebben dat je al je 'iets' opgelost hebt geeft mij dan blijkbaar wel weer rust.

multi-tasking tijdens mijn taken van de dag

Ik dacht een tijd geleden in de EOS gelezen te hebben dat multi-tasking een nadelig effect heeft op je prestaties en dat het werken aan 1 taak vele malen beter voor je concentratie en prestatie vermogen is ( natuurlijk logisch ).

Het was dus beter om iets constructiefs te doen met al die gedachten, er iets nuttigs mee te doen in plaats van erover te klagen. En dat hielp! Wink

Mee eens

[Demelza]

ik vermoed dat die so called "te-veel denken-staat" deels ook gecorreleerd is met je onzekerheden en angsten en met je intelligentieniveau wat resulteert in TE veel (negatief) denken(dit mogelijks nog extra versterkt naarmate je geisoleerder leeft, niet veel vrienden enzo...)

Ik denk dat dit inderdaad wel goed zou kunnen. Als ik dit vertaal naar mijn eigen situatie dat zie ik dat ik helemaal niet sociaal ben aangelegd, heb geen vrienden en durf geen nieuwe contacten aan te gaan omdat ik bank ben (eigenlijk gewoon al weet) dat mensen me toch maar raar vinden. Omdat ik zo in elkaar zit ben ik ook op andere gebieden heel onzeker geworden en geef mezelf vaak de schuld van dingen die fout gaan en waar ik eigenlijk helemaal buiten sta.

Meestal probeer ik mij gedachten (die vaak een wetenschappelijk karakter hebben) te verdringen, maar helaas lukt dit vaak niet. Omdat ik deze gedachten heb, en er vanuit ga dat weinig mensen dit in mijn omgeving ook hebben, ga ik er automatisch maar vanuit dat mensen me raar vinden. En zo is het cirkeltje weer rond.

[Alexander Hartmans]

Ik heb al mijn hele leven een enorme toestroom aan gedachten. De ene gedachte door de andere. Echt slapen kan ik bijna niet, ik bevind me dan in een soort tussenfase waar er voortdurend dingen door mijn hoofd schieten. Ik zit soms zodanig verstrengeld in gedachten dat ik voor lange tijd het gevoel heb dat ik de realiteit niet echt meer beleef maar gewoon toeschouwer vanop afstand ben.

Ik wordt er gek van!

zijn er nog mensen die dit hebben?

Ik erken jouw probleem, nou ja probleem. Het is in feite geen probleem, alleen het rangschikken van de toestroom informatie, omdat je deze gebruik om een duidelijke analyse te krijgen van de doelen, verklaringen en het nut er van. Ik persoonlijk houd me bezig met zes wetenschappelijke richtingen om de wereld in- en om mij heen te kunnen verklaren, en ja, soms kan het te veel worden. Zoals je schreef kan je het overzicht kwijt raken. Je schreef ook dat je de realiteit niet echt meer bleef. Is het niet beter bij jezelf af te vragen: bestaat wel de realiteit?

[Anonymous]

Misschien een beetje een late reactie, maar ik wilde toch even kwijt dat het erg fijn is om mensen te horen met hetzelfde 'probleem'. Maar ook wel positief, niet alle wijsheid staat in de boeken(tegenwoordig wel veel op internet).

Ik heb er veel over nagedacht of iedereen altijd aan het denken is of dat er uitzonderingen zijn, maar ik denk dat niet iedereen veel denkt.

Het is soms wel erg vervelend om veel te denken, vooral als anderen je niet meer begrijpen, je zelfvertrouwen daalt en je durft niets meer te zeggen omdat de ander het waarschijnlijk toch niet snapt.

Niet kunnen slapen, slechte concentratie.. het lijkt dan al snel op ADD (Alle Dagen Denkend??) Maar is dat dan een vorm van hoogbegaafdheid?

Ritalin helpt er erg goed tegen, al ben ik er zelf niet helemaal tevreden over. Als je eenmaal een denker bent blijf je het toch wel, vooral als je dit forum ontdekt en er niet meer weg kan blijven..

Ik word er ook vaak gek van zoveel te denken, maar je gedachten uit te weg gaan blijft moeilijk. Je komt er meestal toch weer op terug, van uitstel komt afstel hoop je dan..

[Micheltje]

Het is soms wel erg vervelend om veel te denken, vooral als anderen je niet meer begrijpen, je zelfvertrouwen daalt en je durft niets meer te zeggen omdat de ander het waarschijnlijk toch niet snapt.

Als ik voor mijzelf spreek is het geen kwestie van niet begrijpen maar het gewoon niet willen bespreken van de stof die ik bespreek. Het kan natuurlijk dat ze het tegelijkertijd ook niet begrijpen.

Niet kunnen slapen, slechte concentratie.. het lijkt dan al snel op ADD (Alle Dagen Denkend??) Maar is dat dan een vorm van hoogbegaafdheid?

Bedoel je AHDH? of bestaat ADD? ( ken het namelijk alleen als optellen in het Engels ). Om nou te zeggen dat het een vorm van hoogbegaafdheid is vind ik te ver gaaf. Dat een persoon veel nadenkt over zijn of haar omgeving wil niet zeggen dat hij/zij meteen per definitie hoogbegaafd is. Je kan wel zeggen dat veel hoogbegaafden er last van hebben maar niet alle veel denkenden onder ons zijn hoogbegaafd.

Ritalin helpt er erg goed tegen, al ben ik er zelf niet helemaal tevreden over. Als je eenmaal een denker bent blijf je het toch wel, vooral als je dit forum ontdekt en er niet meer weg kan blijven..

Ik word er ook vaak gek van zoveel te denken, maar je gedachten uit te weg gaan blijft moeilijk. Je komt er meestal toch weer op terug, van uitstel komt afstel hoop je dan..

Ik moet zeggen dat ik het ook wel als een verslaving voel om hier terug te komen om weer naar nieuwe informatie te graaien. Het onderdrukken heeft geen zin en weet uit ervaring dat ik er alleen depressief van wordt. Een paar dagen geleden had ik er echt genoeg van. Ik snapte mijzelf gewoon echt even niet meer. Probeerde kernvragen over mijzelf te beantwoorden maar daar vond ik dan geen antwoord op terwijl de rest altijd zo logisch lijkt. Onderdrukken? nee . . ..

[Anonymous]

Klinkt allemaal een beetje manisch, ben ik bang. Niet grappig bedoeld, maar een goede psycholoog heeft hier wel een therapietje voor in de kast liggen.

[Anonymous]

dat is ook een symptoom van autisme. Altijd blijven denken, of obsessies hebben voor bepaalde dingen die je gedachtes beheersen.