Dwangstoornis/smetvrees

[Riffia-sisi]

 
In dat geval zou ik het nog niet opgeven. Als je de opdrachten niet durfde te doen dan heb je de therapie eigenlijk ook niet gevolgd. De "grap" is namelijk dat de opdrachten in het begin zó gemakkelijk moeten zijn dat je ze met een klein beetje ongemak kunt volbrengen. Gaandeweg als je er meer vertrouwen in krijgt worden dan steeds verdergaande opdrachten gegeven.

 één van de opdrachten was in de vogelpoep staan of een chloorfles aanraken. Dit heb ik niet gedaan omdat de angst heel erg hoog zit. 
laatst heeft een loodgieter ons toilet ontstopt. hij deed dit zonder handschoenen. hij ging weg en deed de deur open. sindsdien durf ik de deur niet te openen. 
ik heb ook angst voor schoonmaakmiddelen (vooral chloor/bleek). 

[Professor Puntje]

Dan was die stap in de therapie kennelijk te groot. Als je té grote stappen wilt nemen, wordt je angst juist sterker omdat je dan nog weer extra negatieve ervaringen opdoet waarbij je je angst niet de baas was. Er zijn veel meer tussenstapjes te bedenken. Je kunt bijvoorbeeld eerst een tekening van vogelpoep bekijken of een verhaaltje over vogelpoep lezen, dan een foto bekijken, of er zelf een tekening van maken, dan vogelpoep van een afstandje in het echt bekijken, enz. En pas als dat allemaal goed gaat kun ook nog eens expres in de vogelpoep stappen. Ik vind het ook wel vrij extreem om met dat laatste te beginnen...

[Riffia-sisi]

Dan was die stap in de therapie kennelijk te groot. Als je té grote stappen wilt nemen, wordt je angst juist sterker omdat je dan nog weer extra negatieve ervaringen opdoet waarbij je je angst niet de baas was. Er zijn veel meer tussenstapjes te bedenken. Je kunt bijvoorbeeld eerst een tekening van vogelpoep bekijken of een verhaaltje over vogelpoep lezen, dan een foto bekijken, of er zelf een tekening van maken, dan vogelpoep van een afstandje in het echt bekijken, enz. En pas als dat allemaal goed gaat kun ook nog eens expres in de vogelpoep stappen. Ik vind het ook wel vrij extreem om met dat laatste te beginnen...

Bedankt voor je uitleg. Ik denk dat ik er meer aan heb als ik weet hoe andere mensen ermee omgaan. Ik heb eens aan een vriendin gevraagd, wat doe jij als je in de vogelpoep trapt?
ze zei dat ze het dan gewoon zou schoonmaken maar ik zou dat niet kunnen. Ik gooi dan liever mijn schoenen weg. Ik heb eens gelezen dat je van het inademen van vogelpoep heel erg ziek kan worden of tuberculose kan krijgen.

[Benm]

Maar ja, dat zit dan weer overal in de lucht waar vogels zijn, en ik geloof niet dat er nog steden zonder duiven over zijn in nederland. 
 
Gelukkig is het allemaal niet zo bar en boos qua gevaren.
 
Wellicht is het handig te kijken wat de gemiddelde mens doet in een gegeven situatie: als ik ergens in de vogelpoep trap veeg ik het van mn schoenzolen in het gras oid, tegen de tijd dat ik weer thuis ben ben ik het meestal wel weer vergeten. Vraag is natuurlijk of dit kwaad kan: ik denk van niet, maar ik lik verder niet aan mn schoenzolen of laat ze niet contact komen met slijmvliezen. 
 
Iets is soms iets te snel om een fobie te noemen als je de feiten niet geheel kent. Wat is bijvoorbeeld de kans dat je ziek zou worden als gevolg van in vogelpoep lopen en en dan nog een stukje naar huis en je daar je schoenen uittrekt? 
 
Veel fobieën hebben  wel een oorsprong in een daadwerkelijke angst: iets als hoogtevrees is denk ik niet onnatuurlijk te noemen gezien het vallen van een paar meter hoogte vaak al lichamelijke schade oplevert, en het bij een paar tiental meter hoogte amper overleefbaar is. Het irrationele aspect is de perceptie van de kans dat je daadwerkelijk gaat vallen: als je gewoon op de grond op een A3 vel papier moet staan lukt dat zonder ooit 1 voet van dat stuk papier te laten komen, maar leg je het aan de rand van een afgrond dan voelt dat toch wel even anders

[Professor Puntje]

Zoals zo veel dingen in het leven gaat het om het vinden van de gulden middenweg. Een leven zonder enig risico is onmogelijk, en het is ook zeer de vraag of je gezondheid met extreme hygiëne wel gediend is. Bovendien wordt dan een normaal leven onmogelijk wat in elk geval psychische problemen met zich mee brengt.
 
Ik heb mij zelf nooit druk gemaakt om vogelpoep, maar gaat het honden- of kattenpoep dan doe ik net als Benm. Zo nodig maak ik mijn schoenen ook nog schoon door in een plas water te stappen of de schoen onder de kraan te houden. Ik ga er niet met mijn vingers aan zitten, maar dat is ook helemaal niet nodig.

[Jan van de Velde]

Opmerking moderator

 
ik zou niet weten welke hulp

Dat begint bij de huisarts, die je ongetwijfeld kan doorverwijzen indien nodig.
 
Verder is het ongewenst op dit forum persoonlijke medische/psychische problemen te bespreken, en sluiten we deze topic.