De diastolische bloeddruk bij inspanning

[egos]

Mijn vraag is, wat er met de onderdruk gebeurt tijdens inspanning?
 
Ik lees her en der, dat deze zal stijgen, maar volgens mij zal deze diastolische bloeddruk juist dalen, omdat de onderdruk een weerspiegeling is van de diameter van de bloedvaten, die de perifere weerstand bepaalt. Het lichaam kan de diameter vergroten (vasodilatatie) en verkleinen (vasoconstrictie). Bij een grote diameter is er meer ruimte voor het bloed en neemt de onderdruk of diastole af. Bij inspanning moet er meer bloed naar de spieren. Hiervoor zet het lichaam de bloedvaten naar de spieren open: dus de onderdruk daalt.
De bovendruk is een weerspiegeling van de kracht waarmee het hart samentrekt. wanneer het hart krachtiger slaat neemt de bovendruk of systolische bloeddruk toe. De bovendruk is dus gerelateerd aan de cardiac output. Nu er meer ruimte is voor het bloed zal het hart krachtiger moeten pompen (onder invloed van de symphaticus) om overal voldoende bloed te krijgen: de bovendruk stijgt.
 
 
 
 

[Beresteyn]

De diastolische bloeddruk blijft nagenoeg hetzelfde in gezonde individuen. Bij inspanning gaat je hart beter z'n best doen om het bloed rond te pompen. Dit zou dan de diastolische bloeddruk iets kunnen verhogen, maar zoals je zelf al aangaf zullen de vaten dilateren waardoor de druk dus nagenoeg gelijk blijft of zelfs iets daalt. In individuen met bepaalde cardiovasculaire aandoeningen kan de diastolische bloeddruk wel verhoogd raken.

[egos]

Op wetenschapsforum is dit schijnbaar al eens een topic geweest met onderstaand (cursief) antwoord. Hierin wordt gesteld dat de diastolische bloeddruk afhankelijk is van de cardiac output én de perifere weerstand. Dat is nieuw! Volgens mij geldt dit voor de bloeddruk: RR= CO x TPR, waarbij de systolische bloeddruk gerelateerd is aan de CO en de perifere weerstand aan de TPR (total perifere resistance). Tijdens de diastole ontspant het hart en is er geen relatie met de CO maar wel met de elasticiteit van de arteriële vaatwand en de diameter van de arteriolen. 
 
<i>De diastolische bloeddruk is afhankelijk van cardiac output (dat is weer het product van slagvolume en hartfrequentie) en perifere vaatweerstand (peripheral vascular resistance). Bij inspanning stijgt het eerste onder invloed van β1-adrenerge effecten. Het tweede daalt onder invloed van β2-adrenerge effecten en vasodilaterende stoffen zoals stikstofoxide en prostaglandinen, er moet immers meer bloed naar de spieren waardoor deze bloedvaten gaan dilateren. De stijging van de cardiac output in combinatie met een daling van de perifere vaatweerstand zorgt voor het netto-effect dat de diastolische bloeddruk nauwelijks stijgt, soms zelfs daalt.</i>

<i>Bovenstaande geldt vooral voor dynamische inspanning. Bij een statische inspanning zoals gewichtheffen

is er bij zware gewichten altijd sprake van een Valsalva-manoeuvre in meer of mindere mate. Dit zorgt voor een verhoogde intrathoracale en intra-abdominale druk waardoor de veneuze terugvloed wordt belemmerd. Dit compenseert het vasodilaterende effect waardoor je diastolische bloeddruk wél kan stijgen.</i>

[egos]

Naar aanleiding van mijn vorige post d.d. 16 december, waarin ik van mening ben dat de diastolische bloeddruk met name  afhankelijk is van de totale perifere weerstand, zoek ik in de TPR ook de verklaring voor wat er met de diastolische bloeddruk bij inspanning gebeurt.
Het is logisch dat de totale perifere weerstand daalt bij stijgende inspanning, door de vasodilatatie in de werkende spieren. Daardoor zou de diastolische bloeddruk bij inspanning moeten dalen. Echter in de bij de activiteit niet werkende gebieden blijkt er een compensatoire vasoconstrictie plaats te vinden, waardoor de totale perifere weerstand niet te sterk daalt. Per saldo zal de diastolische bloeddruk idd ongeveer gelijk blijven.
 
Om de proef op de som te nemen, meet ik mijn bloeddruk vóór tijdens en na inspanning, zowel bij aerobe activiteit (extensieve duurloop) als bij anaerobe activiteit (middelzware krachttraining) met een professionele bloeddrukmeter (Omron M6 comfort IT).
Ik ben 64 jaar en heb mijn bloeddrukwaarden over de dag gemeten gedurende een week. Ze variëren van 105/69 tot 127/79
De waarden na 3 rustige afzonderlijke duurlopen zijn: 136/76, 124/77 en 122/75
De waarden na 3 afzonderlijke krachttrainingen: 138/78, 142/78 en 138/80
Uiteraard speelt de intensiteit een grote rol, maar ik concludeer (voorzover dit met 3 metingen bij een individu mag), dat 
a. de diastolische bloeddruk nauwelijks verschilt in rust en bij inspanning 
b. de diastolische bloeddruk bij statische inspanning iets hoger is dan bij aerobe activiteit.