Hoe kan het dat rood en paars in elkaar over lijken te lopen

[Bas]

Nou, violet (ook een soort paars) bestaat in elk geval wel. Magenta schijnt inderdaad niet echt te bestaan als kleur:

However there are colors which do not occur in the spectrum, such as magenta, these colors can only be created when two different wavelengths hit the same spot on the retina at the same time. Without human perception there is no color magenta. Indeed there is no white either. Thus to understand color we must understand the human retina.

(Bron: http://www.exo.net/~pauld/summer_institute...r_algebra.html)

[Jan van de Velde]

Thus to understand color we must understand the human retina.

En tot die conclusie waren we dus ook al gekomen.

[Chriis]

Nou, violet (ook een soort paars) bestaat in elk geval wel.

Ja, inderdaad. De plaatjes van de gevoeligheid van de kegeltjes (zie bovenaan deze pagina) blijken meestal niet volledig te zijn.

Namelijk dit verklaart meer:



http://math.ucr.edu/home/baez/physics/Rela.../spaceship.html

De 'rode' kegeltjes zijn namelijk ook nog gevoelig aan het kortere golflengtes. Daarom ziet het licht er aan het korte eind ook een beetje paars/violet uit.

Zie ook hier: http://home.wanadoo.nl/paulschils/05.00.html

[Chris777]

Ik heb eigenlijk niet zo veel zin het bovenstaande te lezen, dus wellicht staat het juiste antwoord hier in, dan wellicht ter overvloede;

Onze ogen herkennen kleuren aan de hand van de indringingsdiepte van de betreffende kleur op het iris. De indringings diepte kan dus wel gekoppeld zijn aan de de frequentie (dat weet ik eigenlijk niet) maar ik weet wel dat de indringingsdiepte van beide kleuren bijna het zelfde is, daarmee zijn de plotselinge overgangen zeer moeilijk te scheiden.

Beter voorbeeld zou zijn, een compleet paars vel waar een groot rode cirkel instaat. Dus een scherpe overgang.

[Jan van de Velde]

Onze ogen herkennen kleuren aan de hand van de indringingsdiepte van de betreffende kleur op het iris.

huh?? Volgens mij kijk ik door een gaatje in mijn iris. Dat gat heet pupil (raar, een gat dat een naam heeft), dus hoe plaats ik hier nog indiringingsdiepte bij bovendien. Dat behoeft nadere uitleg, Chris777.

[Stephaan]

@ JvdV met verwijzing naar je grapje "raar, een gat dat een naam heeft" wil ik er toch op wijzen dat in de verhalen van Duizend en één Nacht de zeven openingen van de minnares geparfumeerd worden vooraleer de grote manoevers beginnen. De meeste van die openingen hebben ook een naam, al wil ik nog toegeven dat een neusgat niet zo een "eigen" naam is als pupil. Maar bij de zes overige is "mond" toch zeker even goed

In de geneeskunde zijn er ongetwijfeld nog meer openingen met een naam bvb porie.

[Chris777]

je hebt gelijk bedoel de daadwerkelijke 'sensor' van het oog 'het netvlies?' waar de staafjes en kegeltjes zich bevinden dus. De Kegeltjes welke de kleuren doorgeven, weten dat onder andere door de indringingsdiepte van de betreffende kleur. Er is ook een bedrijf dat een CMOS image sensor heeft welke gebaseerd is op dit principe. (Andere sensors hebben dus gewoon een kleur filter op de pixels (bayer patern). Kan effe niet op de naam komen van dit fabrikaat.

[Chris777]

effe googelen; http://www.foveon.com/article.php?a=69

[Jan van de Velde]

http://www.mensdata.nl/publicaties/kleuren..._Kleurzien.html

Normaal is het oog gevoelig voor drie hoofdkleuren: rood, groen en blauw. Er zijn dan ook drie soorten kegeltjes:

L-kegeltjes voor licht met een lange golflengte

optimale gevoeligheid bij 560 nm ('rood')  

M-kegeltjes voor licht met een middellange golflengte

optimale gevoeligheid bij 530 nm ('groen')  

S-kegeltjes voor licht met een korte (short) golflengte

optimale gevoeligheid bij 440 nm ('blauw')

en die staafjes liggen naast elkaar, niet onder elkaar zoals in die sensor uit de site die jij aanhaalde. Met indringingsdiepte heeft het waarnemen van kleur volgens mji dus niets te maken:

[Chris777]

ja en ze doen de kleur herkenning door pigment (dus als een filter) waar alleen R, G of B wordt doorgelaten. Toch is dit niet de enige methode hoe de kleur bepaling gaat. Zou ook niet weten waar je dit zou moeten kunnen vinden.

[kasper90]

Wat ik nou eigenlijk niet snap is waarom de zogenaamde L-cones, ook wel rode kegeltjes worden genoemd... Ik bedoel waarom die naam, de top van de L-cones ligt nu echt bij rood, maar eerder bij oranje. En de top van de M-cones ligt ook niet echt bij groen, maar eerder bij geel.

http://home.wanadoo.nl/paulschils/05.00.html

[Benm]

Dat klopt inderdaad, de herkenning van kleur als rood of groen gebeurt in de hersenen, niet direct op het netvlies.

Het gaat alleen om verschil in gevoeligheid: bij een rode kleur worden de L cones iets meer geprikkeld dan de M cones, je hersenen trekken daaruit de conclusie dat het voorwerp rood is.

Als iemand bijvoorbeeld de L cones mist (soort van kleurenblindheid, komt werkelijk voor), lijken rode voorwerpen niet opeens zwart/donker. De M cones nemen nl nog steeds het licht waar, maar de hersenen hebben niet het signaal van de L cones waardoor de kleurenblinde niet kan zien of een voorwerp rood danwel groen is (de overlap met de S cones is meestal onvoldoende om het te concluderen).

[kasper90]

Eerlijk gezegd dat ik eerst dat het meer zo ging:

Je hebt bijvoorbeeld, een lichtstraal met 575 nm. De groene kegeltjes worden hierdoor in zekere mate geprikkeld, de rode kegeltjes ook een beetje, maar de blauwe totaal niet. Groen en rood mengen in de verhouding dat ze geprikkeld worden met elkaar en daarom komt er nu in je hersens een signaal dat deze lichtstraal geel was.

Maar blijkbaar klopt dit dus niet.. Maar hoe werkt het dan?

[F.Kwaks]

We nemen met het menselijke oog licht waar tussen +/- 380 en 740 nm. Toch lijken de kleuren rood (vanaf 380) en paars (tot 740) in elkaar door te lopen, terwijl tussen deze kleuren het grootste verschil in frequentie zit. Hoe kan dat? heeft het er wat mee te maken dat de hoogste en laagste frequentie Harmonisch (golflengte dubbel zo lang) zijn?

Wat dachten jullie hiervan;

Doordat rood en paars een verschillende frequentie hebben, hebben ze dus ook een verschillende brekingsindex (n).

Als het oog b.v. rood probeerd scherp te stellen dan zal paars vanzelf onscherp wordt, en dus zal paars een wazige omranding krijgen.

Als het oog paars scherp zal stellen dan wordt de omranding van rood weer onscherp.

En die wazige rand geeft nu het gevoel alsof de twee kleuren in elkaar overlopen.

Ik wil hiermee zeggen; het oog is niet in staat beide kleuren samen scherp te krijgen.

Ga anders maar eens naar een opticien en vraag of hij de rood-groen proef met je wil doen.

[kasper90]

Eerlijk gezegd dat ik eerst dat het meer zo ging:

Je hebt bijvoorbeeld, een lichtstraal met 575 nm. De groene kegeltjes worden hierdoor in zekere mate geprikkeld, de rode kegeltjes ook een beetje, maar de blauwe totaal niet. Groen en rood mengen in de verhouding dat ze geprikkeld worden met elkaar en daarom komt er nu in je hersens een signaal dat deze lichtstraal geel was.

Maar blijkbaar klopt dit dus niet.. Maar hoe werkt het dan?

Niemand die mij dit kan uitleggen?