Stroom sturen met het menselijke lichaam

[Yowhost7]

Beste lezers

Ik Ben iets tegengekomen
en ik Kan het niet verklaren
Ik pakte de uiteinden van mijn multimeter beet
En toen is het mij gelukt om (zonder spieren aan te spannen) een meetbare stroom kring te maken tussen mijn handen van ongeveer een 100mv en deze ook om te keren, het is nu al een tijd geleden maar ik blijf getriggerd door mijn nieuwsgierigheid en het leek mij tijd om mijn vraag toch maar eens te delen


Gr Joost veenman

[klazon]

Welke multimeter is het en op welk bereik stond hij?

[HansH]

Ik zie 2 verklaringen.
1) hij stond op een bereik voor een kleine wisselspanning dan meet je 50Hz storing van het lichtnet
2) hij stond op een DC bereik. dan zorgen je handen in combinatie met de meetpennen voor een contact overgang hand-metaal en dat vormt dan een batterij via een elektroliet. je vinger is dan het elektroliet bv omdat er een heel klein beetje zuur opzit. Dan heb je al snel 100mV. (net geprobeerd)
optie 2 lijkt me het meest waarschijnlijk.

[Benm]

Dat lijkt mij ook, en eigenlijk denk ik dat iedereen die regelmatig met dergelijke meters werkt wel bekend is met het effect - als je de meetdraden in je vingers pakt oid ontstaat er een kleine spanning - vooral in het DC (milli)voltage bereik.

Dit zal gevolg zijn van de concentraties ionen in zweet op je handen in combinatie met het metaal waar ze die probes van maken, maar het is een zeer marginaal effect. De impendatie van een digitale mulimeter in dat bereik is heel groot, 1 of wellicht 10 megaohm. De gemeten waarde is meestal ergens tussen 50 en 500 mV.

Veel 'kracht' zit er echter niet achter, als ik die probes beetpak in het microampere-bereik dan is het echt niks - de gevoeligste meter die ik heb heeft een resolutie van 100 nanoampere, en meestal kom je niet eens aan 1 stapje van 100 nA, soms 200 of 300, maar dan moeten je vingers al nat zijn.

[klazon]

Zelf ook even geprobeerd. Digitale meter op bereik 200mV gelijkspanning. In eerste instantie kwam ik niet verder dan 5mV met droge handen. Maar nadat ik bij één hand aan mijn vingers had gelikt liep het op naar 50mv. Verder kwam ik niet.

[HansH]

Doe maar eens een stukje alufolie om een van de meetpinnen en houdt beide meetpinnen maar eens op je tong. zo kom ik tot meer dan een halve volt en 15uA. Feitelijk heb je dan al een batterij. (2 verschillende metalen met elektroliet ertussen)

[Benm]

Dan zou je inderdaad dat soort effecten krijgen. Normaliter zijn beide probes van hetzelfde metaal gemaakt (ik schat het in op vernikkeld staal of iets dergelijks) en heb je een dergelijk effect niet echt.

Zou je probes van verschillende metalen gebruiken zou dat dergelijke effecten geven - ongewenst voor een goede meting, maar als je verschillende setjes probes hebt zou je kunnen proberen de negatieve van de ene en de positieve van de andere set in 1 meter te gebruiken.

[HansH]

Dus de vraag is dan waarom je bij 2 dezelfde metalen dan toch een spanningsverschil krijgt.
Dat zou dan moeten komen tgv concentratieverschillen van de ionen en soort ionen in het vocht tussen je ene vinger/elektrode en de andere vinger/elektrode.

[Benm]

Ik vermoed inderdaad dat het daar vandaan komt, misschien is je ene vinger net iets zouter/zuurder/etc dan de andere.

[die hanze]

100-200 mv is ook een erg laag voltage als je kijkt naar de weerstand tussen je handen. De stroom die effectief zal lopen is niet meetbaar met de multimeter (heb het ook geprobeerd). Nauwkeurig kleine voltages meten in een materiaal met hoge weerstand is niet eenvoudig en een multimeter is niet bepaald een erg nauwkeurig meetapparaat.

Een mogelijke verklaring is het thermoelektrisch effect misshien? Je handen warmen de probes op. Deze zijn van een of ander niet corroderende legering gemaakt en staan in contact met koper....

[Benm]

Dat laatste speelt denk geen rol: Als beide een thermokoppel vormen (zou best kunnen als het vernikkeld staal aan een koperen draad geklonken oid is), dan staan ze in anti-serie, en zou het effect zijn dat ze elkaars voltage precies opheffen - tenzij de ene veel warmer wordt dan de andere.

[Xilvo]

Spanningen in de ordergrootte van 100 mV zijn prima te meten met een multimeter. Bovendien is de ingangsweerstand van een elektronische meter zo groot dat de weerstand van de handen geen rol speelt.

Aan het thermoelektrisch effect heb ik ook gedacht maar die spanningen zijn bij temperatuursverschillen van een paar graden vele malen kleiner (maximaal enkele tientallen microvolts per graad).