Alfadeeltjes een vaste dracht en bètadeeltjes niet

Moderator: physicalattraction

Reageer
Berichten: 626

Alfadeeltjes een vaste dracht en bètadeeltjes niet

Waardoor vertonen alfadeeltjes een vaste dracht en bètadeeltjes niet?

Gebruikersavatar
Berichten: 4.518

Re: Alfadeeltjes een vaste dracht en bètadeeltjes niet

is dit mogelijk een verklaring?
De hoeveelheid energie die vrijkomt in een alpha verval is ongeveer 27 maal groter dan bij een bèta verval. Echter, alpha deeltjes zijn relatief groot ten opzichte van bèta deeltjes(elektron of positron) en geven hun energie daardoor vrij snel af waardoor ze makkelijk gestopt worden.

Gebruikersavatar
Berichten: 51

Re: Alfadeeltjes een vaste dracht en bètadeeltjes niet

De vervalenergie die bij bètaverval vrijkomt wordt verdeeld over het bètadeeltje én een neutrino. De verdeling is niet vast, maar berust op een statistisch proces. Hierdoor vormen bètadeeltjes van een radionuclide een continu energiespectrum, waarbij de vervalenergie de maximale bèta-energie vertegenwoordigt. Bij alfaverval is sprake van mono-energetische alfadeeltjes en hebben daardoor ook een vaste dracht. In verband met stralingsbescherming zijn we bij bètaverval alleen geïnteresseerd in de maximale bèta-energie bij afschermingsberekeningen en alleen geïnteresseerd in de gemiddelde bèta-energie bij dosisberekeningen. De gemiddelde bèta-energie is ongeveer 1/3 van de maximale bèta-energie.

Gebruikersavatar
Berichten: 51

Re: Alfadeeltjes een vaste dracht en bètadeeltjes niet

De 'vaste' dracht van alfadeeltjes geldt overigens ook voor protonen (door de statistische aard van de energieverliezen is de dracht van deeltjes van hetzelfde type en dezelfde beginenergie niet precies hetzelfde. Er is dus een zekere spreiding in de dracht; voor bètadeeltjes die ook nog eens een richtingverandering ondergaan is deze spreiding veel groter). De interactie van geladen deeltjes met materie gebeurt voornamelijk via interactie met de atomaire elektronen. Bij hoge deeltjes energieën (> 8 MeV) gaat ook de interactie met de atoomkern zelf een rol spelen en bij nog hogere deeltjes energieën (> 100 MeV) gaat ook de interactie met het elektrische veld van de kern een rol spelen. Dit laatste geldt niet voor elektronen, elektronen hebben ook al bij lage energieën interactie met het elektrische veld van de kern, maar is bij deze lage energieën van ondergeschikt belang in vergelijking met de interactie met de atomaire elektronen.
Aangezien alfadeeltjes en protonen veel zwaarder zijn dan elektronen is hun spoor in materie vrijwel rechtlijnig. Ze hebben veel wisselwerkingen voordat het deeltje tot stilstand komt en het energieverlies bij de interacties is gering (meestal veel minder dan 100 eV). Bètadeeltjes daarentegen hebben uiteraard dezelfde massa als atomaire elektronen en kunnen bij botsingen met de atomaire elektronen een veel groter deel van hun energie overdragen dan protonen of alfadeeltjes en daarbij ook een richtingsverandering ondergaan.

Reageer