Verslaving of gewoonte?

[gast031]

Bij mij niet bekend dat er verkeerde diagnoses worden gesteld bij dronkenschap en dat dit zou blijken uit statistieken. En hoe betrouwbaar zijn statistieken? cijfers kunnen niet liegen zegt men maar als uit statistieken blijkt dat de werkeloosheid een stuk lager is terwijl deze werkelijkheid veel hoger is dan uit de statistieken blijkt heeft men toch iets veranderd of iets weggelaten. 
 
Het aantal verkrachtingen in Nederland is sterk afgenomen zo blijkt uit de statistieken later blijkt dat de slachtoffers extreem ontmoedigd worden om aangifte te doen, een week nadenken of je wel aangifte doet, de extreem agressieve verhoormethodes ect. etc.. en die lopen vervolgens bij een psychiater. 
 
Alcohol is een gigantisch probleem in Nederland of het nu om kinderen, studenten of volwassenen gaat, denk maar eens aan ongevallen en dergelijke waarbij alcohol in het spel is of de ziekte van kosakov, agressie, vitamine gebrek, niet meer weten wat men gedaan heeft  etc..etc..
 
Net als bij medicijnen heeft het drinken van alcohol natuurlijk ook een economisch resultaat denk maar eens aan het voorbeeld hoe men in Ethiopië mensen tot drinken aanzet en de schatkist levert het 2.14 miljard op als je het toch over alu-hoedjes hebt. 
 
En nee mijn laatste opmerking is geen catch-22 omdat het algemeen bekend is dat iemand die schrikt van een diagnose deze eerst ontkent, dit is niet alleen bij psychiatrische diagnoses zo. Hoeft niet altijd zo te zijn maar komt vaak voor. 

[Benm]

Hier gaan wel dingen door elkaar lopen: Verkeersongevallen door alcohol zijn een probleem, in ieder geval in de zin van dan ze slachtoffers maken. Maar je kunt vervolgens niet zomaar stellen dat dit iets met verslaving van doen heeft: wellicht wordt een groot deel van die ongevallen wel veroorzaakt door incidentele drinkers, bijvoorbeeld na de vrijdagmiddagborrel op kantoor? Ik weet dat overigens niet zeker, maar het is prima mogelijk en zonder verdere cijfers niet te bevestingen of te ontkrachten. 
 
Dat in Nederland veel gedronken wordt is overigens niet echt het geval, althans, niet als je het gemiddelde vergelijkt met de rest van europa (of de vs, canada, australie). De verschillen tussen rijke niet-islamitische landen zijn daarin tamelijk klein, een enkele uitzondering daargelaten. Zo'n gemiddelde zegt natuurlijk niet alles, het kan zijn dan een relatief kleine groep de bulk opdrinkt.  

[gast031]

Om nog even terug te keren naar de casus. Als de patiënt de diagnose van de arts niet vertrouwt dan kan deze een onderzoek uit laten voeren naar de leverwaardes, deze kunnen de diagnose van de arts bevestigen of niet. In ieder geval als de leverwaardes afwijken is het sowieso goed voor de gezondheid om te stoppen of je afhankelijk, verslaafd of dat het een slechte gewoonte is maakt dan verder niet uit.  

[anusthesist]

Bij mij niet bekend dat er verkeerde diagnoses worden gesteld bij dronkenschap en dat dit zou blijken uit statistieken. En hoe betrouwbaar zijn statistieken? cijfers kunnen niet liegen zegt men maar als uit statistieken blijkt dat de werkeloosheid een stuk lager is terwijl deze werkelijkheid veel hoger is dan uit de statistieken blijkt heeft men toch iets veranderd of iets weggelaten. 

 

Het aantal verkrachtingen in Nederland is sterk afgenomen zo blijkt uit de statistieken later blijkt dat de slachtoffers extreem ontmoedigd worden om aangifte te doen, een week nadenken of je wel aangifte doet, de extreem agressieve verhoormethodes ect. etc.. en die lopen vervolgens bij een psychiater. 

 

Alcohol is een gigantisch probleem in Nederland of het nu om kinderen, studenten of volwassenen gaat, denk maar eens aan ongevallen en dergelijke waarbij alcohol in het spel is of de ziekte van kosakov, agressie, vitamine gebrek, niet meer weten wat men gedaan heeft  etc..etc..

 

Net als bij medicijnen heeft het drinken van alcohol natuurlijk ook een economisch resultaat denk maar eens aan het voorbeeld hoe men in Ethiopië mensen tot drinken aanzet en de schatkist levert het 2.14 miljard op als je het toch over alu-hoedjes hebt. 

 

En nee mijn laatste opmerking is geen catch-22 omdat het algemeen bekend is dat iemand die schrikt van een diagnose deze eerst ontkent, dit is niet alleen bij psychiatrische diagnoses zo. Hoeft niet altijd zo te zijn maar komt vaak voor. 

Ik zie niet hoe deze hele post ook maar enigszins aansluit op mijn reactie, behalve de laatste alinea...

Wie heeft het over de 'diagnose' dronkenschap?

Verkeersongelukken?

Verkrachtingen?

Met alle respect, maar ik weet niet hoe ik op deze post kan reageren zonder de kern van dit topic volledig achterwege te laten.

[anusthesist]

Om nog even terug te keren naar de casus. Als de patiënt de diagnose van de arts niet vertrouwt dan kan deze een onderzoek uit laten voeren naar de leverwaardes, deze kunnen de diagnose van de arts bevestigen of niet. In ieder geval als de leverwaardes afwijken is het sowieso goed voor de gezondheid om te stoppen of je afhankelijk, verslaafd of dat het een slechte gewoonte is maakt dan verder niet uit.

Ook deze post gaat aan de kern van verslavingen voorbij, of mis ik nu iets.

Hoe denkt een arts de diagnose alcoholverslaving te kunnen bevestigen middels bloedonderzoek trouwens? Een positieve aanknopingspunt voor een verslaving is vooral een anamnestisch gegeven en niet zozeer aan te tonen middels aanvullend onderzoek.

[gast031]

Als de criteria leiden tot gigantisch veel vals positieven, dan zijn de criteria gewoon niet goed. In een beetje integer statistisch onderzoek wordt hier uitermate zorgvuldig naar gekeken: 'Hoe kunnen we in vredesnaam zoveel vals positieven hebben?'.

 

 
Waaruit blijkt dat de criteria leiden tot vals positieven bij de diagnose verslaving aan alcohol? Welke cijfers wijzen hierop?

[gast031]

Ook deze post gaat aan de kern van verslavingen voorbij, of mis ik nu iets.

Hoe denkt een arts de diagnose alcoholverslaving te kunnen bevestigen middels bloedonderzoek trouwens? Een positieve aanknopingspunt voor een verslaving is vooral een anamnestisch gegeven en niet zozeer aan te tonen middels aanvullend onderzoek.

 
Het is een aanvullend onderzoek en geen vervangend men kan hier niet mee aantonen of de persoon een dagelijkse hoeveelheid nodig heeft om goed te functioneren daarvoor is de psychologische test. 

[Benm]

Hoe denkt een arts de diagnose alcoholverslaving te kunnen bevestigen middels bloedonderzoek trouwens? 

 
Goeie vraag eigenlijk, zou je zoiets op een of andere manier kunnen meten?
 
Afgezien van leverschade (die ook een andere oorzaak kan hebben) lijkt het me een lastig verhaal. 
 
Ontwenningsverschijnselen bij lichamelijke afhankelijkheid zijn misschien wel goed te diagnosticeren, maar niet via metingen in het bloed - of is er toch iets dat je kunt meten en zekerheid geeft dat er sprake is van ontwenning?

[gast031]

Bij het CBR kijken ze naar de leverwaarden en voeren ze tevens testen uit om andere oorzaken uit te sluiten. Aangezien dit juridisch kan lijkt het me zeer onwaarschijnlijk dat hier fouten in kunnen gemaakt worden, hooguit kunnen monsters verwisseld worden.

[anusthesist]

Een test voor 'alcoholverslaving' bestaat niet.

Veel hepatotoxische oorzaken zijn uit te sluiten, maar je hebt nog altijd zaken zoals bijwerkingen van medicatie, idiopatische leverfunctiestoornissen of gewoon afwijkende leverwaarden o.b.v. alcohol zonder dat er per se sprake is van een verslaving.

Maar dit gaat richting off topic allemaal.

[Benm]

Off topic wellicht, maar ben nu toch wel benieuwd wat het CBR dan precies test en wat ze ermee doen?
 
Ergens neem ik toch aan dat je zoveel mag drinken als je wilt, zolang je dat maar niet combineerd met besturen van voertuigen. Uitzondering zou zijn als het zoveel is dat je nooit nuchter bent, maar dan moet je het wel erg bont maken (feitelijk >24 consumpties per dag, iedere dag).

[anusthesist]

CBR zal wel gewoon leverfunctie bepalen met waarschijnlijk extra CDT% van gGT. Met andere woorden: is er sprake van alcoholconsumptie. Alcoholconsumptie =/= alcoholverslaving.

[Benm]

Dat zou inderdaad wel kunnen als een rechter een maatregel oplegt waarbij iemand zijn rijbewijs kan behouden met als voorbehouden geheelonthouding van alcohol. Ik heb begrepen dat in de VS dergelijke praktijken wel voorkomen, maar dat dat ook in nederland het geval is is me onbekend. 
 
Overigens lijkt het me ook heel onredelijk, in nederland mag je een motorvoertuig besturen met minder dan 220 ug/l alcohol in adem cq 0.05% in bloed als je langer dan 5 jaar rijvaardig bent. De wetgever acht dat blijkbaar veilig. Een lagere limiet verlangen van regelmatige alcoholgebruikers lijkt volstrekt onlogisch, door tolerantie zou je eerder verwachten dat die groep minder rijprestatieverlaging laat zien voor een gegeven hoeveelheid alcohol. 
 
Bovendien lijkt het me extra riskant voor mensen die lichamelijk afhankelijk zijn van alcohol en bij onthouding medicatie nodig hebben om symptomen te controleren. Gezien die medicatie vaak een forse dosis benzodiazepinen is lijkt me autorijden uiterst onverstandig, al is er helemaal geen vastgestelde limiet over hoeveel van die middelen je mag gebruiken in het verkeer, afgezien van een generiek 'mag de rijvaardigheid niet noemenswaardig beinvloeden'. Iemand zonder tolerantie zal met 100 mg librium waarschijnlijk de paaltjes uit de straat rijden zonder te weten hoe ie daar uberhaupt terecht kwam, maar er is niet echt een roadside test voor zoiets. 

[anusthesist]

Dat is wel een goed punt dat je aankaart en nooit echt bij stilgestaan. Mensen die aardig wat alcohol gebruiken (die arbitraire kwalificatie laat ik aan de behandelende artsen over) moeten idd op benzo's gezet worden en dat is allerminst veilig in het verkeer.

Er moet vast wel ergens een protocol te vinden zijn over hoe dit eventueel gecombineerd dient te worden met autorijden. Lijkt me wel interessant om te lezen.

[Benm]

Wellicht valt het in de praktijk wel weer mee, als mensen door alcohol en verkeer in zo'n situatie terecht komen denk ik dat hun rijbewijs zal zijn ingevorderd door een grove overschrijding van het toegestane promillage (ik meen dat men dat standaard doet bij 2x overschrijding oid). 
 
In overige situaties: er zit niet voor niets zo'n mooie rode of zwarte sticker op medicijnen. Of mensen zich daar wat van aantrekken is natuurlijk een ander punt, en handhaving indien niet al helemaal. 
 
Gebruik van drugs en medicijnen in het verkeer is voor zover ik weet niet echt geregeld: Voor alcohol is een heel specifieke grenswaarde, voor andere middelen bestaat zoiets niet. Rijden 'onder invloed' is verboden, maar voor andere middelen dan alcohol staat niet vast hoe groot die invloed dan mag zijn. Overigens weet ik ook niet hoe men dat zou moeten bepalen, we laten hier geen mensen over lijnen lopen of op 1 been staan zoals in de VS (knap lullig als je een evenwichtsstoornis hebt trouwens).