[Verslag] Rosetta en Philae bij 67P

Gebruikersavatar
Moderator
Berichten: 8.166

Re: [Verslag] Rosetta en Philae bij 67P

Nog steeds geen spoor van Philae
 
Ondanks alle zoekacties blijft de locatie van de kleine lander vooralsnog onbekend. Langzaamaan sijpelt er lichte wanhoop tussen de positieve verhalen door. Mogelijk is Philae in een te diepe spleet gevallen, en belet een overhangende rots definitief het zicht op de lander, mogelijk is het mini-lab inmiddels bedekt met terugvallend oppervlaktemateriaal.
 
Hoe dan ook, na 7 weken zoeken geven Holger Sierks en Fred Goesmann, in Göttingen belast met het zoeken naar Philae, de moed nog niet helemaal op. Ze hopen m.b.v. de foto's van Rosetta en de door Philae vergaarde data de lander in het gebied, dat met ongeveer 350 bij 200 meter fors groter is dan voorheen werd gemeld, toch nog te kunnen vinden.
 
Maar Sierks bekent, wat ongemakkelijk lachend: "Philae hat sich versteckt". Het blijkt zeer moeilijk de kleine lander in het zeer ruwe terrein vol spleten, kliffen en rotsen terug te vinden.
 
67P surface standpoint.jpg
67P surface standpoint.jpg (99 KiB) 3868 keer bekeken
67P in door Stuart Atkinson aangepast perspectief, en gezien zoals een wandelaar op de komeet zelf deze zou zien. Bron: Esa
 
Ook Goesmann heeft het lastig de miljoenen bytes aan data van Philae door te ploegen op kleine fluctuaties die mogelijk tot de locatie van de lander kunnen leiden. "Het is als het kijken naar een Rohrschagtest, je moet vreselijk oppassen in de data niet te zien wat je er graag in wilt zien". Eind januari moet Goesmann zijn resultaten publiceren. "Ik moet proberen de gegevens te ontdoen van alle mogelijke misinterpretaties en proberen te reduceren tot dat wat ik als waarheid openbaar kan maken."
 
Rosetta heeft meer te doen dan naar Philae zoeken, en draait inmiddels in een wat wijdere baan op een hoogte van ongeveer 30 km rond 67P. De kans dat vanuit de huidige positie een foto kan worden gemaakt waarop Philae zichtbaar is, is zo goed als nul. Op 14 februari is een zeer lage flyby op 6 km hoogte gepland, maar het hoofddoel hiervan is niet het speuren naar Philae. Hierna zal naar verwachting de komeetkern door de toenemende temperatuur te actief worden om nog lage banen toe te laten zonder te grote risico's voor Rosetta.
 
Kort filmpje van het interview door de NDR: klik
 
In veel kuilen op Philae treft men veel min of meer afgeronde objecten aan met een diameter van 2 tot 3 meter, door het Osiris team niet zonder gevoel voor drama "dinosauruseieren" genoemd. Er wordt geopperd, dat deze eieren de originele bouwstenen van de komeetkern kunnen zijn. De komeetkern zou dan opgebouwd zijn uit miljarden van dergelijke protokomeetjes (cometisimals) die 4,5 miljard jaren geleden door de onderlinge zwaartekrachtswerking zijn samengeklonterd. Zonder controverse is dit zeker niet, de meeste wetenschappers vinden het nog veel te vroeg voor het trekken van zulke conclusies.
 
Wel lijkt er consensus te bestaan over het ontstaan van de min of meer komvormige kuilen in het oppervlak van de komeetkern. Deze zouden ontstaan zijn doordat het dak van holtes in de komeetkern ingestort is. Hoewel het gezien de minieme zwaartekracht ter plekke meer een rustig ineenzijgen moet zijn geweest.
 
Natuurlijk blijft men nog wel even zoeken naar Philae. Maar zoals het er nu naar uitziet lijkt mij dit het meest reëel; hopen op de kleine kans dat ergens in de periode van maart tot juli de lander toch nog voldoende energie weet te vergaren uit het steeds fellere zonlicht, en weer wakker wordt om haar positie prijs te geven.

Re: [Verslag] Rosetta en Philae bij 67P

Allemaal heel lief, hoor. Maar al toen duidelijk werd dat het raketmotortje bovenop de lander niet werkte (nog voordat dezer lander werd losgelaten) was duidelijk dat de kans dat deze missie zou mislukken levensgroot was. De lander werd, door het falen van dit raketje, niet neergedrukt op het oppervlak van de komeet en kon zich daardoor ook niet goed verankeren. Daarna beschreef de lander een rare baan en landde hij op een onbekende positie en in een onbekende "houding". Dat daarna de boor en de naald niet werkten, was dan ook geen verrassing.
 
Natuurlijk heb ik groot respect voor deze missie, en natuurlijk begrijp ik hoe groot de kans op mislukking was, en het is verre van mij om me daar vrolijk over te maken, maar langzamerhand begin ik het gevoel te krijgen dat ik hier een beetje voor de gek gehouden wordt. Mislukt = mislukt. Da's even slikken maar het ontkenningscircus begint een beetje zielig over te komen.

Berichten: 12.262

Re: [Verslag] Rosetta en Philae bij 67P

Tja, wat heet mislukt ergens. Er zijn gegevens teruggekomen over het oppervlak van de komeet en ook enkele foto's. Daarnaast blijft rosetta prima in een baan rond de komeet en blijft data terugkomen.

Natuurlijk was landen op de komeet het huzarenstukje van de missie dat het meeste tot de verbeelding sprak, maar wat de missie als geheel betreft kun je denk ik wel van een succes spreken.

Wat de lander betreft is het lastig, die zou definitief verloren kunnen zijn, maar ook in een positie kunnen liggen waarbij uiteindelijk weer radiocontact mogelijk is als de komeet de zon verder nadert. Zonder kennis van de positie is daarover niet zoveel zinnigs te zeggen en blijft het afwachten. Misschien horen we er nooit meer wat van, misschien komt de verrassing alsnog over enkele maanden.
Victory through technology

Gebruikersavatar
Moderator
Berichten: 8.166

Re: [Verslag] Rosetta en Philae bij 67P

In het blad Science is deze maand een fors deel ingeruimd voor de eerste wetenschappelijke resultaten mbt. de komeet 67P.

Het is helaas niet toegestaan de papers als bijlage te plaatsen, hier volgen de links naar de pdf bestanden die voor persoonlijk gebruik zijn:

 

De structuur en activiteit van 67P klik

Variaties in, en heterogeniteit van de coma van 67P klik

De geboorte van een magnetosfeer bij een komeet klik

Het oppervlak van 67P is rijk aan organische stoffen klik

Bodemeigenschappen en activiteit van 67P klik

67P, een komeet met een hoge D/H ratio klik

De morfologie en diversiteit van 67P klik

Stof in de coma van 67P klik

 

Een paar highlights uit de papers:

 

Er is op basis van de oppervlaktestructuren een kaart gemaakt van de komeetkern, waarin de onderscheiden gebieden allemaal een naam van een Egyptische god hebben gekregen:
67P map.jpg
67P map.jpg (99.01 KiB) 3866 keer bekeken
Kaart van 67p op basis van opnames door het Osiris instrument van Rosetta. Bron: Esa
Klik voor grotere weergave

 

De vorm van de komeetkern en de dichotomie tussen beide lobben blijft fascineren. Als eerder beschreven zijn er zeer duidelijke rotatiegebonden fluctuaties in de verhoudingen van CO2 en water in het door de komeet uitgestoten gas. Ook de hoeveelheid zwavel vertoont een variatie die overeenkomt met de rotatieduur van de komeetkern. Omdat het CO2 met name wordt uitgestoten in het koude gebied van de grote lob, kan louter de temperatuur een verklaring zijn; waterijs zal bij die lage temperaturen minder makkelijk sublimeren, maar voor de dichotomie van zwavel is er nog geen verklaring, het suggereert dat 67P in wellicht uit twee verschillende komeetkernen is samengesteld.

 

Ook de vorm van de kern, en de intensiteit van activiteit aan het oppervlak roept vragen op. De nek van de eend (het Hapi gebied) is tot nu toe het meest actieve gebied, uit de nek ontsnappen op dit moment veruit de meeste gassen. Dit is vreemd, want Hapi ontvangt gemiddeld het minste zonlicht. Een gedeeltelijke verklaring zou de lagere gravitatie ter plekke kunnen zijn.

 
temperatuur nek.jpg
temperatuur nek.jpg (83.28 KiB) 3866 keer bekeken
gemiddelde temperatuur 67P. Bron: Esa
Klik voor grotere weergave

 
Active pit in Seth.jpg
Active pit in Seth.jpg (104.69 KiB) 3866 keer bekeken
Actieve 'pit' in 67P. Uit deze put stromen in de overbelichte opname rechts duidelijk zichtbaar gassen. Bron: Esa
Klik voor grotere weergave


Een close-up van een van die active pits toont nog een ander fenomeen, tot voor kort Dinosaur eggs, maar nu wat minder spectaculair Goosebumps genoemd. Vrijwel bolvormige structuren van ongeveer 3 meter doorsnede, die wellicht cometisemals oftewel proto-komeetjes, de miljarden oeroude bouwstenen van de komeetkern, kunnen zijn. Behalve in deze 'pit' worden dergelijke ronde vormen overal op de komeet aangetroffen.

 
Goosebumps in active pit Seth region.jpg
Goosebumps in active pit Seth region.jpg (192.77 KiB) 3866 keer bekeken
Active pit met 'goosebumps' in de Seth regio van 67P
Klik voor grotere weergave


Waarom juist de nek zo actief is zou - wellicht - ook verklaard kunnen worden door aan te nemen dat beide lobben door de onderlinge zwaartekracht de nek onder spanning zetten en mogelijk zelfs wat ten opzichte van elkaar bewegen.

Een ondersteuning voor deze hypothese kunnen de langgerekte scheuren in de nek bieden. Meerdere parallelle scheuren zijn daar vastgesteld.
 
Staat de komeetkern op het punt in twee stukken te breken, of waren het altijd al twee stukken? 
'Op het punt te breken' natuurlijk bezien naar astronomische maatstaven, en dan kijken we niet op een paar duizend jaar.
Er zijn aanwijzingen dat soms zeer grote brokken materiaal (tot wel honderd meter in doorsnede) in een keer uit de komeet verdwijnen, teken dat de spanning en gasdruk bij het perihelium nogal op kan lopen. Ook op dit moment er tientallen micromaantjes van tot ruwweg een meter doorsnede rond de komeetkern; zij zullen het komende perihelium zeker niet overleven.

 
Scheur in nek P67.jpg
Scheur in nek P67.jpg (573.5 KiB) 3866 keer bekeken
Scheur in de nek van 67P. Bron: Esa
Klik voor grotere weergave

 

Hebben we te doen met een komeetkern, die door nog onbegrepen oorzaken door de eeuwen heen door outgassing zo vreemd ingesnoerd is geraakt, of met twee lichamen die op gespannen voet met elkaar zijn? Een aanwijzing zou de D/H verhouding van de gassen uit de kleine en grote lob kunnen zijn, maar die laat vooralsnog niet genoeg variatie zien, wat een samensmelting van twee komeetkernen uit verschillende regio's in de zonnestelsel minder waarschijnlijk maakt, maar de weg nog wel openlaat voor twee kernen uit ongeveer dezelfde regio.

 
DH ratios one rotation.jpg
DH ratios one rotation.jpg (151.93 KiB) 3866 keer bekeken
D/H verhouding gedurende een volledige rotatie van 67P
Klik voor grotere weergave


Op dit moment wordt er bij Esa gediscussieerd over een laatste poging Philae op te sporen. Men overweegt om de komende en voorlopig laatste lage omloopbaan zo te wijzigen dat de strip bodem waarop Philae zich waarschijnlijk bevindt op een afstand van 6 km genaderd kan worden. Dat zou de kans op het terugvinden van de doos van ongeveer een kubieke meter vergroten, maar zekerheid is er natuurlijk niet.
 
Het heeft ook zijn prijs, want de komende lage flyby was gepland om nagenoeg schaduwvrije opnamen van het oppervlak te maken, waardoor mogelijk nieuwe oppervlaktestructuren zichtbaar worden. De toenemende activiteit en de beperkte stufstofvoorraad maken een tweede lage flyby voor 2016, wanneer 67P weer voldoende afstand van de Zon heeft genomen veel te risicovol.
Maar het terugvinden van Philae heeft op haar beurt ook weer voordelen, zoals het veel beter kunnen voorspellen of de lander ooit weer wakker kan worden, en de positie is ook nodig om de tomografische metingen tussen Philae en Rosetta tot op hogere precisie te kunnen interpreteren.
 
Holger Sierks verwoordt het als volgt: “That’s a tricky trade to be made.” Eind deze week zal Esa besluiten wat er gaat gebeuren.
 
Tenslotte, omdat het oog ook wat wil, een spectaculaire foto van een klif op de kleine lob van de komeetkern, gemaakt op 8 km hoogte. Niemand had een paar maanden geleden kunnen bedenken dat een komeetkern er zo spectaculair uit zou zien. Ze prijkt dan ook op het cover van Science. In de bijlage dezelfde foto maar dan in de hoogste resolutie.
67P_from_8_km.jpg
67P_from_8_km.jpg (229.75 KiB) 3866 keer bekeken
Klik voor grotere afbeelding en haal bijlage op voor maximale resolutie. Bron: Esa
 
Hires foto:
67P_from_8_km.zip
(2.6 MiB) 270 keer gedownload

Gebruikersavatar
Moderator
Berichten: 8.166

Re: [Verslag] Rosetta en Philae bij 67P

Esa heeft besloten nu niet verder op zoek te gaan naar Philae. De lander moet als verloren worden beschouwd, tenzij ze ergens de komende maanden zoveel zonlicht weet te vangen dat de probe weer actief wordt.

 

De lage flyby, 6 km boven het oppervlak van de komeetkern heeft de meest gedetailleerde opnamen ooit van het oppervlak opgeleverd. Rosetta heeft zich inmiddels van de kern verwijderd en zal op een afstand van ongeveer 200 km de processen in en om de komeet op zijn reis naar het perihelium observeren.

 

Hier een opname van de komeet op een hoogte van 8,7 km, genomen op 14 februari. De foto beslaat een gebied van 1350 bij 1370 meter in de Imhotep regio, zie bericht #67, een pixel is 76 cm groot. Klik op de afbeelding voor grotere weergave. 

 
14_February_close_flyby_14_15_GMT.jpg
14_February_close_flyby_14_15_GMT.jpg (349.13 KiB) 3870 keer bekeken
67P door Rosetta, bron: Esa. Klik voor grotere weergave.

 

Het Osiris team maakte bekend dat er, naast de actiever wordende coma van gas en fijn stof, er op dit moment ten minste 350 microsatellieten rond de komeetkern draaien, de afmetingen lopen op van een paar centimeter tot een paar meter. De kans dat Rosetta met een van de grotere satellieten in botsing komt is overigens zeer gering.

 

Nasa maakte de resultaten van een onderzoek bekend, dat een beter inzicht in de opbouw van de komeetkern biedt. In een cryostaat, met de bijnaam 'Himalaya' werd een mengsel van waterdamp en PAK's (klik) bij 30 Kelvin vrijwel onmiddellijk bevroren. Van enige kristalvorming is er bij zulke vriessnelheden geen sprake, en er ontstond een poreuze sneeuwbal met een erg geringe dichtheid (ongeveer 0,3 kg/dm3) en een chaotische structuur waarbinnen de koolwaterstoffen werden ingesloten. Dit soort amorfe ijs komen we op Aarde in de natuur niet tegen, het moet in een lab worden gemaakt. In de interstellaire ruimte echter is amorf ijs heel gewoon.
Vervolgens werd de temperatuur langzaam opgevoerd tot 150K waardoor het amorfe ijs aan het oppervlak kon gaan kristalliseren. De dichtheid aan het oppervlak nam sterk toe, terwijl de (vaak hydrofobe) koolwaterstoffen uit het kristalliserende ijs naar het oppervlak werden gedreven. 
 
Dat zou een goede verklaring bieden voor de observaties van het komeetoppervlak, waarvan duidelijk is dat er zich aan de buitenzijde een overmaat aan organische moleculen bevindt. Researchers vermoeden dat de harde ijskorst van 67P mogelijk 20 meter dik is. De gemiddelde dichtheid van de kern is 0,45 kg/dm3, maar onder deze harde ijskorst is het amorfe interieur van de komeet waarschijnlijk zo losjes samengepakt dat het voor 70% uit leegte bestaat. Zie verder bijgevoegd paper.
 
Dat de komeet langzaamaan actiever wordt is mooi te zien op deze opnames van Rosetta gemaakt eind januari, begin februari, klik voor grotere weergave):
67P31-1-15.jpg
67P31-1-15.jpg (598.38 KiB) 3870 keer bekeken
67P3-2-15.jpg
67P3-2-15.jpg (638.12 KiB) 3870 keer bekeken
 
Wetenschappelijk paper: [attachment=18168:Hydrocarbons in Water-Ice near the Ice Crystallization Temperature]
Bijlagen
Lignell_Gudipati_Markku_Festschrift.pdf
(1003.8 KiB) 328 keer gedownload

Gebruikersavatar
Moderator
Berichten: 8.166

Re: [Verslag] Rosetta en Philae bij 67P

Een mooie opname van een stukje van het oppervlak van 67P door Rosetta's Osiris camera gemaakt op 14 februari is gisteren pas aangekomen op Aarde. De opname is genomen van slechts 6 km hoogte. Het gebied is 230 meter in het vierkant, en er zijn details van slechts 11 cm groot op zichtbaar.
 
rosettas shade on 67p.jpg
rosettas shade on 67p.jpg (51.71 KiB) 3870 keer bekeken
De schaduw van Rotessa op 67P. Klik voor grotere weergave. Bron: Esa
 
Midden onderin een tot de verbeelding sprekende verrassing: De (half)schaduw van Rosetta is als een vlek van 20 bij 50 meter groot op de komeetkern zichtbaar. Gezien vanaf de komeet is Rosetta te klein om het oppervlak van de Zon geheel te bedekken.

Gebruikersavatar
Moderator
Berichten: 8.166

Re: [Verslag] Rosetta en Philae bij 67P

Inmiddels moet Philae, nu 317 miljoen kilometer van de Zon verwijderd, ongeveer twee keer zoveel energie ontvangen als in november. 

 

Philae heeft indien ze volgens ontwerp functioneert (als ze überhaupt nog functioneert) tot nu toe alle ontvangen energie benut om haar gevoelige instrumenten niet te veel af te laten koelen. Als de interne temperatuur boven min 45 graden Celsius komt én Philae genereert 5,5 Watt of meer energie, dan zal ze eens per half uur een eenvoudig bliepje richting Rosetta sturen. 

 

Zelfs als Philae niet in staat is tot het zenden van dat eenvoudige 'ping' signaal, is ze in principe wel in staat opdrachten te ontvangen als ze intern warmer is dan -45 graden. Daarom zijn er via 'blinde' communicatie opdrachten naar Philae gestuurd die haar interne energieverbruik zo veel mogelijk optimaliseren ten faveure van opwarming. Of die opdrachten verwerkt zijn door Philae is vanzelfsprekend nu niet bekend. Pas nadat het interne vermogen opgelopen is tot 19 Watt, is Philae in staat tot twee richtingen communicatie.

 

Tevens zijn de ingenieurs bij DLR bezig opdrachten te ontwikkelen die Phliae in staat moeten stellen met een defecte accu te werken, want wellicht heeft deze de koude van de afgelopen maanden niet overleefd. Vanzelfsprekend kan dat dan alleen gedurende de korte tijd waarin de zonnepanelen van de lander voldoende energie opwekken, en dus zal dat beperkingen opleggen aan het aantal instrumenten dat tegelijk kan worden gebruikt.

 

Tussen 12 en 20 maart is de baan van Rosetta in combinatie met de verwachte positie van Philae zodanig gunstig voor communicatie dat er gedurende de 11 omlopen in deze periode pogingen ondernomen zullen worden Rosetta contact te laten maken met Philae. Waarschijnlijk is het mini-lab nu nog te koud, maar niet geschoten is altijd mis.

 

Fingers crossed..

Gebruikersavatar
Moderator
Berichten: 8.166

Re: [Verslag] Rosetta en Philae bij 67P

Helaas heeft Philae niet gereageerd, een volgende poging wordt ondernomen wanneer de baan van Rosetta weer gunstig is voor communicatie met de lander, ergens in april.
 
Inmiddels wordt wat duidelijker waarom juist de 'nek' van de komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko tot voor kort het meest actieve gebied was (vrijwel alle uitstoot van gassen en stofdeeltjes was uit deze regio afkomstig).
Als de komeet met het blote oog gezien zou kunnen worden is hij vrijwel overal diep donker grijs. Maar het Osiris instrument kan meer tonen. Door te filteren op drie verschillende golflengtes (989, 700 en 480 nanometer) en aan deze drie golflengtes R-G-B kleuren toe te kennen ontstaat een 'false colour' opname van de komeetkern die subtiele verschillen in de samenstelling van het oppervlak aan het licht brengt:
 
67P false_colour_comet_Hapi_region.jpg
67P false_colour_comet_Hapi_region.jpg (214.51 KiB) 3868 keer bekeken
67P in false coulor. Bron: Esa. Klik voor grotere weergave.
 
Het Hapi gebied in de 'nek' is duidelijk wat blauwer dan de andere regio's van de kern, een teken dat de samenstelling van het oppervlaktemateriaal afwijkt van dat van de twee lobben. Rood licht wordt minder gereflecteerd, volgens Holger Sierks van het Max Planck Institute for Solar System Research in Duitsland een aanwijzing dat het gebied rijker is aan waterijs dicht bij het oppervlak .
 
Als dit correct blijkt, dan is dit gebied actiever omdat het waterijs in Hapi in het verleden meer gespaard is van verdamping. Het Hapi gebied bevindt zich namelijk in de zeer koude schaduw als 67P zich in zijn perihelium (het dichtst bij de Zon) bevindt. Pas in maart 2016 wordt dit gebied weer verlicht door de Zon, maar dan is de afstand al sterk toegenomen. Andere gebieden, die zich tijdens het perihelium in het volle zonlicht ophouden zijn hun waterijs aan of vlak onder het oppervlak grotendeels kwijtgeraakt tijdens voorgaande passages en de harde korst zou daar dan dikker zijn.
 
Zie ook hier.

Gebruikersavatar
Moderator
Berichten: 8.166

Re: [Verslag] Rosetta en Philae bij 67P

Een mooi overzicht van de toenemende activiteit van 67P in februari en maart (klik voor grotere weergave):

 
Comet_activity_31_January_25_March_2015.jpg
Comet_activity_31_January_25_March_2015.jpg (96.08 KiB) 3870 keer bekeken
Bron Esa.


Inmiddels is ook vast komen te staan dat 67P geen magnetisch veld heeft. De lander Philae en Rosetta hebben beiden een magnetometer aan boord, en tijdens de landing(en) van Philae zijn de velden van de lander en de Orbiter met elkaar vergeleken. Als 67P een magnetisch veld zou hebben moest de veldsterkte door Philae gemeten toenemen naarmate de komeet genaderd wordt. Dit is niet waargenomen.


Magnetisme wordt verondersteld een rol gespeeld te hebben in het samenklonteren van minuscule deeltjes in het prille begin van het zonnestelsel. Die hypothese zal mogelijk herzien moeten worden nu blijkt dat 67P magnetisch dood is.


Meer lezen: nature

Gebruikersavatar
Moderator
Berichten: 8.166

Re: [Verslag] Rosetta en Philae bij 67P

Op 12 maart om 7:13 CET maakte de Osiris camera van Rosetta een opname van de komeet 67P en twee minuten later weer een.
En zo worden we getuige van het ontstaan van een gas/stof jet bij een komeet. Unieke beelden, want dit is nog nooit 'live' waargenomen:
 
Comet_jet_awakens.gif
Comet_jet_awakens.gif (56.37 KiB) 3868 keer bekeken
Bron: ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team

Waarom de jet juist ontstaat in een deel van de komeet (de streek Imhotep) dat een aantal uren in de koude nacht heeft doorgebracht, is nog onderwerp van discussie en speculatie. Geopperd wordt dat een klif in Imhotep wellicht het eerste ochtendlicht opgepikt heeft en dat er daar ijs gesublimeerd is, maar zeker is dit niet. Mogelijk is er een andere oorzaak. Deze jets komen voornamelijk aan de zonverlichte kant voor, maar zijn dan tegelijk slecht waarneembaar.

De hoogte van de jet is minstens 900 meter, en met een maximale ontstaansduur van 2 minuten is de minimale snelheid van de jet 8 meter per seconde, maar dat kan natuurlijk veel hoger liggen.

Gebruikersavatar
Berichten: 1.264

Re: [Verslag] Rosetta en Philae bij 67P

Mooie foto's, ben benieuwd wat dat gaat geven in augustus  :D 

Dan is die ongeveer twee keer zo dicht bij de zon als februari/maart.
Hier (site van esa) ook een leuke tool waarbij je rosetta's afgelegde/nog af te leggen weg kunt zien. Zo zie je ook dat er gretig gebruik gemaakt is van een zwaartekrachtslinger.
Je leest maar niet verder want je, je voelt het begin van wanhoop.

Gebruikersavatar
Moderator
Berichten: 8.166

Re: [Verslag] Rosetta en Philae bij 67P

Nu 67P steeds dichter bij de Zon komt, warmt ze zoveel op dat ook delen die in zich in de nachtschaduw bevinden jets van stof en gassen beginnen te vertonen.
Op deze met opzet overbelichte foto is duidelijk te zien dat de fonteinen een half uur na zonsondergang nog steeds actief zijn. Tot voor kort was dat alleen in de verlichte delen het geval (op de eerder gemelde uitzondering van bericht 70 na).
 
ESA_Rosetta_OSIRIS_20150425-1024x1024.jpg
ESA_Rosetta_OSIRIS_20150425-1024x1024.jpg (127.66 KiB) 3870 keer bekeken
ESA_Rosetta_OSIRIS_20150425-1024x1024.jpg
ESA_Rosetta_OSIRIS_20150425-1024x1024.jpg (99.16 KiB) 3870 keer bekeken
Bron: Esa
 
Deze opname is gemaakt toen de komeet 270 miljoen km van de Zon verwijderd was. Ten tijde van het perihelium op 13 augustus is dat 186 miljoen kilometer. Kennelijk slaat de komeet de nodige warmte op in een laag direct onder de snel afkoelende stoflaag, waardoor er ook 's nachts voldoende energie is voor verdamping van de materialen.
 
Een aantal berichten geleden (53 en 62) werd gespeculeerd dat 67P wel eens een samensmelting van twee afzonderlijke stukken zou kunnen zijn. Een onderzoek door Eso op 27 mei gepubliceerd toont aan dat dat een waarschijnlijke optie is.
 
We argue that the two lobes of the 67P/Churyumov-Gerasimenko nucleus are derived from two distinct objects that have formed a contact binary via a gentle merger. The lobes are separate bodies, though sufficiently similar to have formed in the same environment.
 
De achterliggende gedacht is ruwweg de volgende: Als de komeetkern een redelijk homogene samenstelling heeft, dan is het heel lastig te verklaren dat ze zo'n sterke insnoering heeft (de 'nek' van de badeend). Logischer zou dan zijn dat ze min of meer regelmatig zo slinken gedurende de vele perihelia (geschat wordt dan 67P een oppervlaktelaag van zo'n 300 meter is kwijtgeraakt in haar bestaan). Anderzijds, een sterk inhomogene komeet, waardoor het deel rond de 'nek' sneller verdampt dan de twee lobben zou inhouden dat de komeet ontstaan zou moeten zijn in zeer verschillende gebieden van het zonnestelsel, een wat minder waarschijnlijk scenario. Ook zijn er duidelijke geomorfologische verschillen waarneembaar tussen de twee lobben. Een zachte botsing van twee afzonderlijke kernen lijkt zeker een optie, 67P/C-G lijkt een 'contact binary'. Zie het wetenschappelijk paper in de bijlage.
 
Op basis van de metingen van het Alice instrument aan boord van Rosetta zijn wetenschappers tot een verrassende conclusie gekomen:
 
Het team bestudeerde de metingen van Alice van de door de zonnewarmte opgewekte uitstoot van waterstof en zuurstof gedurende de eerste maanden na aankomst. Hun belangstelling ging voornamelijk uit naar het water en kooldioxide, en hoe deze stoffen afgebroken werden door energierijke fotonen afkomstig van de Zon.
Tot hun verrassing bleek de afbraak een twee fasen proces te zijn:
Een watermolecuul wordt geraakt door een ultraviolet foton van de Zon, wordt daardoor geïoniseerd, en een energierijk elektron wordt afgestoten. Dit elektron raakt een ander watermolecuul in de gaswolk rond de komeet en breekt het af in twee waterstof atomen en een zuurstof atoom. Deze atomen zenden dan ultraviolet licht uit dat door het Alice instrument wordt opgevangen. Een soortgelijk proces breekt de CO2 af. Zie het wetenschappelijk paper in de bijlage.
 
Over Philae: Doodse (..) stilte. We kunnen denk ik wel vergeten dat we ooit te weten komen waar hij precies neergekomen is, en hoeven niet meer echt te hopen op een Lazarus effect.
 
Omdat hij gewoon mooi is, hier nog een foto van het komeetoppervlak. Klik er even op voor grote weergave. In de bijlage een HiRes versie van deze foto. Wie had een jaar geleden kunnen denken dat een komeet er zo fascinerend uit zou zien?
 
Comet_on_28_March_2015_NavCam_mosaic.jpg
Comet_on_28_March_2015_NavCam_mosaic.jpg (153.26 KiB) 3870 keer bekeken
Bron: Esa
 
Over de contact binary:
Comet 67PC-G Constraints on its origin.pdf
(533.93 KiB) 416 keer gedownload
Over de afbraak van water en CO2: HiRes foto komeet:
Comet_on_28_March_2015_NavCam_mosaic.zip
(1.23 MiB) 289 keer gedownload

Gebruikersavatar
Moderator
Berichten: 8.166

Re: [Verslag] Rosetta en Philae bij 67P

Over Philae: Doodse (..) stilte. We kunnen denk ik wel vergeten dat we ooit te weten komen waar hij precies neergekomen is, en hoeven niet meer echt te hopen op een Lazarus effect.
 
En de dag nadat je zoiets stelt, komt er dan toch nieuws, dat - misschien - weer hoop kan geven:
 
Het Concert team heeft de landingsellips van Philae na langdurige studie van de data verkleind tot een gebied van ongeveer 20 bij 160 meter. In en vlakbij deze ellips is gezocht naar 'glints', heldere puntjes ter grootte van Philae. De foto's gemaakt van deze regio voor en na de landing van Philae zijn nauwkeurig bestudeerd, en er is een stipje gevonden dat Philae zou kunnen zijn. Klik op de afbeeldingen voor grotere weergave.
 
Revised_lander_search_area.jpg
Revised_lander_search_area.jpg (182.03 KiB) 3869 keer bekeken
De bijgestelde landingsellips. Bron: Esa
 
Concert ellipse.png
Concert ellipse.png (405.47 KiB) 3869 keer bekeken
Ingezoomd op de ellips. Omcirkeld de kandidaat. Bron: Esa
 
Lander_candidate.jpg
Lander_candidate.jpg (158.59 KiB) 3869 keer bekeken
De drie foto's van het gebied, sterk uitvergroot. De linker foto voor-, en de middelste en rechter op twee verschillende tijdstippen na de landing. Bron: Esa.
 
PhilaeLocation2.jpg
PhilaeLocation2.jpg (118.28 KiB) 3868 keer bekeken
Al op 1 februari meldde de amateur Machi van Unmannedspaceflight.com dit stipje. Hij heeft de opnamen die Philae gemaakt heeft van de directe omgeving gebruikt om de meest waarschijnlijke locatie te bepalen. Bron: esa/machi (klik)
 
De pro's op een rijtje:
 
- Het stipje is alleen na de landing te zien, niet ervoor

- De grootte komt ruwweg overeen met de afmetingen van Philae

- De helderheid komt overeen met de verwachtingen

- Het gebied is zwak verlicht geweest en daardoor relatief inactief. Dat maakt het minder waarschijnlijk dat het een 'natuurlijke' verandering betreft
- De positie van de landingsellips is nog steeds onderwerp van onderzoek; het is mogelijk dat ze nog een beetje verschuift

- De lichtstip is zichtbaar in twee afbeeldingen op verschillende datums genomen, dat sluit een artefact uit.

 
Maar er zit 7 weken tussen de landing en de foto's van het stipje. Er kunnen in die tijd veranderingen zijn opgetreden en het stipje ligt dus buiten de ellips.
 
Of dit Philae is, zullen we voorlopig niet weten. Rosetta zal nu de komeetkern almaar actiever wordt een flinke afstand blijven houden en pas enkele maanden naar het perihelium weer af kunnen dalen naar geringe hoogte. Pas dan zou een gerichte zoekactie zekerheid kunnen verschaffen.
 
Meer in de uitgebreide Rosetta blog van Emily Lakdawalla: klik

Berichten: 12.262

Re: [Verslag] Rosetta en Philae bij 67P

Ik geloof dat ie het weer doet!

http://www.irishmirror.ie/news/philae-lander-rosetta-spacecraft-landed-5880794

Ben benieuwd of er nog leuke informatie uit komt.
Victory through technology

Berichten: 703

Re: [Verslag] Rosetta en Philae bij 67P

Het was net inderdaad op het journaal, Philae is echt weer wakker. Supercool! Ben benieuwd wat we er nog van horen.

Reageer