Nu ik er nog eens over nadenk was het niet met een tandwiel maar met een draaiende spiegel. De
opstelling van Foucault dus. Het is al een aantal jaar geleden dat ik het zag, dus hoe het precies was gedaan weet ik niet meer. Het gebouw waarin deze opstelling stond (N-Laag op de TU/e) is inmiddels ook gesloopt.
De opstelling was gebouwd tegen een muur, zodat het licht parallel aan de muur liep. Om de lengte die het licht aflegt te vergroten, werd het onder kleine hoek tussen twee parallelle spiegels geleid, zodat het vaak heen en weer reflecteerde voordat het weer terug ging naar de roterende spiegels. De opstelling was niet super accuraat trouwens, de fout was zo'n 10% geloof ik.