Knightattack schreef: ↑do 25 nov 2021, 07:38
Marko schreef: ↑wo 24 nov 2021, 15:32
En in alle gevallen geldt dat de hoeveelheid CO
2-die je afvangt gelijke tred houdt met de hoeveelheid hydroxide die je daarvoor gebruikt. Die hydroxides haal je niet uit de grond, die moeten geproduceerd worden. En dat kost energie. Ook geld maar dat is nog het minst belangrijk.
Die energie die het kost komt bovenop de energie die nu al nodig is in het dagelijks leven. Waar ga je die energie vandaan halen? Verbranding van fossiele brandstoffen, met de bijbehorende CO
2-uitstoot? Dan win je netto natuurlijk helemaal niets. Of is het groene energie? In dat geval: waarom gebruik je die energie dan niet direct om een ander proces, waar CO
2 wordt gevormd, te vergroenen? Dan bespaar je direct op de CO
2 uitstoot, in plaats van via een omweg. En dat is normaal gesproken een stuk efficiënter.
Je hebt gelijk Marko, het kost best wat energie (elektrolyse) om KOH te maken. Ik dacht ook aan water mengen met kooldioxide om koolzuur te maken, maar wat moet je met al die liters doen he? Frisdrank maken? Ik heb op internet gezocht naar projecten om van CO
2 iets positiefs te maken.
Ik vond één waar men met behulp van kooldioxide plastic maakt. Is meer plastic een oplossing? Ik denk van niet.
Ik vond een andere project dat heel goed lijkt: stroom opwekken met behulp van kooldioxide!
In Leeuwarden, het bedrijf heet Wetsus, loopt een onderzoek waar men water gebruikt om ionen te creëren om op deze manier stroom op te wekken.
Positieve waterstof-ionen en negatieve bicarbonaat-ionen ontstaan als kooldioxide in water wordt gepompt.
Deze positieve en negatieve ionen worden gescheiden door membranen.
Verwachte stroom opbrengst wordt geschat op 1570 terawattuur per jaar. Nu maar hopen dat het ook zal worden toegepast zonder tegenwerking van de rijken der aarde.
Er zijn talloze manieren om van CO
2 iets nuttigs te maken. Het probleem is echter de verhouding tussen de hoeveelheid CO
2 in de atmosfeer die we eigenlijk zouden moeten reduceren, en de jaarlijkse vraag naar zo'n beetje alle producten aan de andere kant.
Een voorbeeld: de totale productie van alle chemicaliën uit aardolie (en de producten die we ervan maken, zoals plastics) is nog geen 10% van de totale aardoliewinning (en dan reken ik ruim). De rest wordt gebruikt om benzine en dergelijke van te maken. Dat betekent: zelfs als je voor alle C-atomen in deze chemicaliën niet aardolie maar CO
2 als bron zou gebruiken, dan verwerk je daarmee maar 10% van de jaarlijkse uitstoot. Voor het overgrote deel van de uitstoot is gewoon geen nuttige toepassing te verzinnen.
Het elektrochemische proces dat je noemt zet ook geen zoden aan de dijk; en het artikel dat je noemt beschrijft iets anders dan jij in gedachten hebt, want daarmee wordt geen elektriciteit geproduceerd maar juist verbruikt. Elektricieit maken door ionen te scheiden kan, dan hebben we het over omgekeerde elektrodialyse (reverse electrodialysis, RED). Maar voor CO
2 gaat dat niet werken. Het principe is gebaseerd op het laten stromen van ionen uit zout water naar zoet water, waarbij de positieve en de negatieve ionen door verschillende membranen gaan, en waardoor dan een potentiaalverschil ontstaat. De drijvende kracht is hierbij de osmotische druk van het zoute water.
Nu zou je iets vergelijkbaars kunnen doen als je water met een hoop CO
2 erin hebt. Alleen: wel op veel kleinere schaal: CO
2 lost niet zo bijster goed op in water, de concentratie aan ionen is dan ook erg laag, en de osmotische druk ook. Een ander gevolg is dat je heel veel water nodig gaat hebben om dit op zinvolle schaal te laen werken, en dan is ook meteen de vraag, waar haal je dat water vandaan en waar laat je het water naderhand?
En er nog een ander, groter, pijnpunt. Bij het RED-proces komen de ionen achter de membranen weer bij elkaar . Bij zout en zoet water, die anders toch wel zouden mengen (rivier mondt uit in de zee) maakt dat niet zo uit. Maar in dit CO
2 gebaseerde proces is dat wél een probleem. Want aan de achterkant van je RED-installatie komt er dus een stroom water uit met daarin H
+ en HCO
3- ionen. Dus in feite een oplossing van CO
2. Je bent je CO
2 dus nog helemaal niet kwijt, het zit alleen in een gigantische hoeveelheid water waarvan het onduidelijk is waar die vandaan moet komen, en ook waar die weer heen moet.
