Ik zal nog een ergernis bespreken. Als inleiding lijkt me een kort citaat uit het boek Geheel de Uwe van Connie Palmen wel op zijn plaats:
Inderdaad: een andere zonde vind ik het gebruik van verkleinwoorden bij woorden die zich hiervoor eigenlijk niet lenen (toegegeven: dit berust op subjectieve criteria, maar ergernis is ergernis). De twee ergste verkleinwoorden die met regelmaat voorkomen vind ik biertje en wijntje, deze kan ik zelfs nauwelijks typen zonder kippenvel te krijgen. Het moet echter gezegd worden dat ik iemand ook ooit vleesje heb horen zeggen en dat dit echt de kroon spant. Gelukkig hoor je dat laatste waarschijnlijk maar eens in een mensenleven, in tegenstelling tot die twee vorige termen."Ze zei 'Hallootjes' als we 's ochtends buiten aan de ontbijttafel verschenen, ze had het over koffietje, theetje, yoghurtje, fruitje, jurkje, plantje...."
