Hoe kan een snaar trillen?

Moderator: physicalattraction

Forumregels
(Middelbare) school-achtige vragen naar het forum "Huiswerk en Practica" a.u.b.
Zie eerst de Huiswerkbijsluiter
Gebruikersavatar
Moderator
Berichten: 4.097

Re: Hoe kan een snaar trillen?

Kan ik uit het 1-dimensionaal zijn van een snaar afleiden dat hij in ieder geval in een dimensie een bepaalde eindige afmeting heeft, en dat het dus wel zinnig is om te spreken over het fysiek trillen van deze snaar?

Gebruikersavatar
Berichten: 2.906

Re: Hoe kan een snaar trillen?

Ja, wanneer je begint met het leren van string theorie ga je er in principe vanuit dat het gewoon echte, doch hele kleine, snaartjes zijn die fysiek trillen in een 10-dimensionale tijd-ruimte.

Alhoewel je je daarbij wel moet afvragen in hoeverre je die voorstelling letterlijk moet nemen en in hoeverre het niet meer dan een wiskundig model is. We kunnen immers niet eventjes met een microscoop kijken hoe de snaren er echt uit zien.

Bovendien moet je er ook nog eens rekening mee houden dat het quantummechanische snaren zijn, dus voldoen de punten op de snaar ook aan de Heisenberg onzekerheids-relaties. Oftewel: als je de positie van een punt op de snaar weet dan weet je zijn impuls niet, en vice versa. De snaar-voorstelling is dus slechts de klassieke benadering van het echte verhaal, net zoals dat je je een elektron als een puntdeeltje kan voorstellen zolang je de QM er niet bij haalt.

Daarnaast wordt het helemaal lastig als je er ook nog zaken als supersymmetrie erbij gaat halen, maar zover ben ik zelf nooit gekomen.
while(true){ Thread.sleep(60*1000/180); bang_bassdrum(); }

Gebruikersavatar
Berichten: 1.156

Re: Hoe kan een snaar trillen?

Maar is het niet zo dat als je een klassiek puntdeeltje (waarvan ik mij afvraag of het wel werkelijk een puntdeeltje is, evenals de eventuele sub-elektron deeltjes waaruit het zou kunnen bestaan, hetgeen veel problemen zou oplossen), beschouwt in het raamwerk van de kwantumveldentheorie beschouwt, het nog steeds een puntdeeltje blijft, echter met onzekerheden in plaats en impuls (tenzij je een niet lokale verborgen variabelen kwantummechanica beschouwt, waar het puntdeeltje elk moment een zekere waarde in plaats en impuls heeft, hoewel die zekerheid wel steeds verandert al naar gelang de vorm van de golffunctie) en evenzo een klassieke snaar een snaar blijft maar dan met onzekerheden in plaats en impuls van de snaar. Net zoals een harmonische oscillator een nulpuntsenergie heeft met daarop volgende oscillaties die in stapjes van h/2π van elkaar verschillen. Ik kan mij snaren voorstellen die een onzekerheid in plaats en impuls vertonen, maar toch oscilleren, zoals een puntdeeltje met onzekerheden in plaats en impuls een (weliswaar vage) baan volgt.
Ik lach en dans, dus ik ben; bovendien blijft ondanks de wetenschap het mysterie bestaan!

Reageer