Ik wil graag afstand doen van de 'we' in je openingszin, want ik voel mij geenszins aangesproken door dit beroep doen op emotie. Vervang 'we' door de incompetente, tolerant-voor-intolerante-ideeën, losstaand van de geopolitieke realiteit staatshoofden van Europa en dan met name mevrouw Merkel en dan ben ik het met die 'we' eens.Goh, we laten nu ook talloze vluchtelingen verzuipen en creperen aan de grenzen van Europa. Doen we al jaren, en we zijn nu zelfs middenin een piekmoment.
https://decorrespondent.nl/405/Quizvraag-waar-ligt-dit-vluchtelingenkamp-/17646255-8ebd855b
Hoe vinden die plaats? Een mengeling vanEn dat was toen niet anders.
- "Wir haben es nicht gewusst." Ik wist helemaal niet van die vluchtelingenkampen in Bulgarije. Enkel van de mensen die verzopen op zee. En dan nog wist ik niet dat het er zo veel waren.
- Een onverschilligheid ten opzichte van die mensen. Vaak ook nog met een "hadden ze maar niet" als vergoeilijking. "Hadden ze maar niet moeten vluchten." "Hadden ze maar geen burgeroorlog moeten starten in hun eigen land." "Hadden ze maar niet in de gammele bootjes moeten stappen."
- En uiteraard ook nog de "er is geen alternatief": "Europa heeft geen plaats voor de vluchtelingen". "Toestroom migranten te groot." "Wij kunnen hen hier helemaal niet opvangen." Dat zou ons immers een beetje geld kunnen kosten.
Nu, het is de toekomst die gaat beslissen of dit een genocide gaat genoemd worden of niet. Een beetje zoals het onderscheid tussen de Joodse concentratiekampen in Duitsland en de Japanse concentratiekampen in de Verenigde Staten.
https://en.wikipedia.org/wiki/Internment_of_Japanese_Americans
'Hadden ze (we) maar niet' kan wel degelijk een vergoeilijking zijn: 'hadden 'we' hen maar nooit toegelaten'. Dat valt moreel prima te verdedigen. Ik zie namelijk Iran ook weinig vluchtelingen toelaten, of SA, of VAE of Kazachstan, of Qatar, Oman wellicht, dan Jemen toch zeker wel?
Europa is niet de ENIGE plek ter wereld waar je naar kunt vluchten, maar omdat schuld en medelijden en emoties altijd meester van ons veel te tolerante zieltjes maken, hebben we onszelf dat wijsgemaakt.
Uiteindelijk wordt die pathologische tolerantie ook de ondergang van Europa. En over nog eens 70 jaar als mijn kleindochter in een niqaab een kindvriendelijke Hadith reciteert en vraagt: 'Opa, waarom loopt mama op alle foto's in een kort rokje rond?' Dan kan ik fier doch met schaamrood op m'n kaken zeggen: 'Wir haben es nicht gewustt'.