Mrtn schreef:Op het moment dat je vraagt naar een communicatiemiddel van en naar de hersenen, beschikken we volgens mij slechts over onze neuronen. Als je je vraag wat algemener zou formuleren en het stuk van en naar hersenen eruit zou laten, dan komen we bij onze hormonen.
Het mooie is dat de meeste hormonen hun werk nooit ín een cel doen, maar aan de oppervlakte/buitenkant daarvan. Door extracellulair te hechten aan een receptor, triggeren ze een fysieke verandering ín de cel (veranderde genexpressie bijvoorbeeld). Als dat niet een knap staaltje signaaloverdracht is...
Er zijn genoeg hormonen die hun effect wel verwezelijken in de cel. De diffunderen door het celmembraan en hechten intracellulair aan 'vrije' receptoren. Praktisch alle vetoplosbare hormonen werken zo.
oktagon schreef:En dat "triggeren" (trekker-overhalen?) wat heeft dat tot gevolg en hoe wordt dat doorgegeven aan de hersenen;als ik "triggeren"vertaal zou ik denken aan een knop indrukken,waardoor er een signaal wordt doorgegeven aan de hersenen en hoe geschiedt dat in jouw optie dan wel.
Ik maakte een vergelijking tussen draadloze signalen in onze levensfeer en de optie,dat dat mogelijk zou kunnen bestaan bij de mens zelf;dus geen gebruik maken van zenuwbanen met neuronen.
Dat triggeren is gewoon een effect tewerkstellen. Uw hersenen of andere organen scheiden dus een hormoon af dat in de bloedsomloop (of in de cellen rondom uw hormoonklier) terecht komt. Het bloed brengt die random rond in heel het lichaam en die hormonen zullen in of op cellen binden die een receptor binden (puur chemisch niet-covalente binding) waardoor er een verschuiving van ladingen ontstaan in uw receptor, waardoor deze van vorm veranderd. Doordat die van vorm veranderd komt die receptor vrij in de cel (da gaat soms ook via 2nd hand helpers, gewoon andere stoffen dus).
Die nieuwe receptor zal dan een chemische binding kunnen aangaan met andere stoffen en zo een cascade van reacties veroorzaken waardoor uw sommige delen van uw dna in die cel tot hogere expressie gaan.
Dat is dus een soort knop ja, maar da gebeurt allemaal puur chemisch en dus niet elektrisch zoals signaaltransductie langs zenuwen.
Echte draadloze connecties zijn er niet, in uw lichaam wekt nix een straling op die een ander deel van uw lichaam zal beïnvloeden.
