Eten samenpersen

MacHans

Ik bedacht me net iets (doms?)..

Stel je perst op de een of andere manier bijvoorbeeld een snicker samen tot de grote van een suikerklontje.

Is die minisnicker dan nog eetbaar? Zitter er nog evenveel calorieën in, en kan je hem dan nog verteren?

StrangeQuark

Het zal HEEL hard zijn en HEEL zwaar op de maag liggen, dus of je er wat aan hebt vraag ik me af.

MacHans

Het zal HEEL hard zijn en HEEL zwaar op de maag liggen, dus of je er wat aan hebt vraag ik me af.

Jah dat zeker

Maar zouden de Snicker-moleculen het wel overleven? Of zou je gewoon iets anders dan een snicker krijgen wat niet langer verteerbaar is..

Als je iets namelijk TE hard samenpers krijg je diamant, niet echt een aanrader om op te eten..

StrangeQuark

Nou ja dan zal je dus zo hard moeten persen dat suikermoleculen en aromatische moleculen (zijn groter dus zullen wellicht eerder stuk gaan) uit elkaar vallen. Met andere woorden je moet kijken naar hoe stevig de atomaire binding is in de moleculen en dan zou je kunnen berekenen hoe hard je moet persen voordat de snickers haar smaak verliest. Sowieso zal de smaak achteruit gaan omdat je denk ik minder actief oppervlak hebt wanneer je snicker kleiner is geworden.

Zitter er nog evenveel calorieën in, en kan je hem dan nog verteren?

Nog even directe antwoorden. Als de atoom bindingen nog intact zijn, dan is de callorische waarde hetzelfde, de energie zit hem namelijk in de bindingen. Kan je hem nog verteren, wellicht moeilijker omdat het langer duurt voordat het suikerklontje afgebroken wordt. Beetje hetzelfde alsof je een hele harde korst om je snickers heen zou doen, dan duur het ook langer voordat de enzymen/zuren door die korst heen zijn om aan het verteren te slaan.

Ik snap trouwens nog niet helemaal waar je naar toe wil en in welk licht je deze vraag stelt, wellicht helpt dat met antwoord geven.

MacHans

StrangeQuark schreef:Nou ja dan zal je dus zo hard moeten persen dat suikermoleculen en aromatische moleculen (zijn groter dus zullen wellicht eerder stuk gaan) uit elkaar vallen. Met andere woorden je moet kijken naar hoe stevig de atomaire binding is in de moleculen en dan zou je kunnen berekenen hoe hard je moet persen voordat de snickers haar smaak verliest. Sowieso zal de smaak achteruit gaan omdat je denk ik minder actief oppervlak hebt wanneer je snicker kleiner is geworden.

Nog even directe antwoorden. Als de atoom bindingen nog intact zijn, dan is de callorische waarde hetzelfde, de energie zit hem namelijk in de bindingen. Kan je hem nog verteren, wellicht moeilijker omdat het langer duurt voordat het suikerklontje afgebroken wordt. Beetje hetzelfde alsof je een hele harde korst om je snickers heen zou doen, dan duur het ook langer voordat de enzymen/zuren door die korst heen zijn om aan het verteren te slaan.

Ik snap trouwens nog niet helemaal waar je naar toe wil en in welk licht je deze vraag stelt, wellicht helpt dat met antwoord geven.

Niet echt een reden eigenlijk, ik vroeg het me gewoon af.

BTW ik ben niet van plan een samengeperste snicker te gaan eten ofzo

StrangeQuark

Dat moet je helemaal zelf weten, maar wellicht dat je zat te denken aan hoe compact je voedsel kan maken (goedkopere opslag en vervoer) voordat het echt goor en oneetbaar wordt.

MacHans

Jah of misschien is het iets voor astronauten ofzo, (bedenk ik me nu)..

Jona444

Niet meteen een aanrader. Bedenk dat je gemiddeld gezien er een paar minuten over doet om een snicker op te eten. Is een snicker samengeperst tot bijvoorbeeld 1 cm² dan zullen je kaakspieren zodanig veel kracht moeten leveren dat er wel problemen zullen ontstaan (gewricht/spierverekkingen,...). Die ene grote malse snicker wordt door het gehele gebit fijngekauwt. Die 1 cm² kleine snicker, die bovendien zeer hard is, moet het slechts doen met 2 of 3 tanden. Dus om op je vraag te beantwoorden, neen het is niet eetbaar.

Benm

Tja.. alsof je een snickers kunt samenpersen tot 1cm3 of iets dergelijks.

Verderonderstelt dat je molecuulbindingen intact laat is de enige manier om voedsel te comprimeren er het gas uit te halen, en eventueel het water. Dat eerste gaat best met een slagroomtaart, maar niet met iets dat feitelijk al bestaat uit een homp vet en suiker.

MacHans

Volgensmij kan je met genoeg kracht ongeveel alles samenpersen, kijk maar naar diamand. Maar ik denk niet dat de moleculen dat overleven... Anders kon je een soort snicker-pil maken ofzow

Benm

Is ook een beetje onzin natuurlijk. Je zou nog kunnen verzinnen dat diamant aangestampt koolstof is, wat feitelijk wel klopt, maar in die analogie zou je vervolgens die diamant ook NOG VERDER moeten kunnen aanstampen.

Op een zeker punt heb je die meest effectieve stapeling van atomen bereikt, en dan houdt het gewoon op - tenzij je zo hard stampt dat atomen fuseren, maar dat klinkt vrijwel onmogelijk met iets dat op aarde beschikbaar is.

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Eten samenpersen

Eten samenpersen

Re: Eten samenpersen

Re: Eten samenpersen

Re: Eten samenpersen

Re: Eten samenpersen

Re: Eten samenpersen

Re: Eten samenpersen

Re: Eten samenpersen

Re: Eten samenpersen

Re: Eten samenpersen

Re: Eten samenpersen